ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΡΓΟΜΙΣΘΙΑΣ

"Τι σημαίνει 'κάθομαι και τεμπελιάζω όλη τη μέρα

μπροστά στην τηλεόραση'; Απλώς είμαι στη διάθεση 

της υπηρεσίας. Θα με φωνάξουν, είπαν από το Γραφείο

Εκπαίδευσης,  μόλις  υπάρξει κενό  γυμναστή

 σε κάποιο σχολείο της περιφέρειας."

"Και πότε θα γίνει αυτό, Αντωνάκη μου, πότε θα γίνει αυτό;
Εγώ σε  βλέπω  επί τρία χρόνια καρφωμένο στην ίδια πολυθρόνα. "

"Όταν έρθει η σειρά μου, Ουρανίτσα μου, όταν έρθει η σειρά μου!

Προηγούνται, βλέπεις ,οι συνάδελφοι που προσλήφθηκαν

 πριν από μένα."

"Εσύ τι σειρά έχεις, για να έχουμε καλό ρώτημα;" 
"Είμαι εξακοσιοστός πρώτος!.."

Η κουλτούρα της αργομισθίας

Tου Aποστολου Λακασα

Η Καθημερινή,22/8/2012

Το πρόγραμμα Ολυμπιακής Παιδείας άρχισε να υλοποιείται από γυμναστές στα δημοτικά σχολεία και τα γυμνάσια το 2000 εν όψει της διοργάνωσης του 2004. Στόχοι του ήταν, μεταξύ άλλων, «να εμπνεύσει, να ευαισθητοποιήσει και να κινητοποιήσει τους μαθητές, τους νέους στη διαμόρφωση συμπεριφορών και αξιών φιλίας, στην ανάπτυξη της συνεργασίας με σεβασμό στις αξίες του πλουραλισμού, της κατανόησης και της ειρήνης, στην ενίσχυση της αυτονομίας, της κριτικής σκέψης και της υπευθυνότητας» όπως έλεγαν οι σχετικές ανακοινώσεις της εποχής.

Το πρόγραμμα - μάθημα δεν ήταν υποχρεωτικό και ήταν εκτός του κυρίου ωραρίου. Βέβαια, αυτό -παρότι δεν ήταν το ιδεατό για τους εκπαιδευτικούς- δεν προκάλεσε αντιδράσεις των συνδικαλιστών γυμναστών. Και αυτό διότι το υπουργείο Παιδείας μέσω των ευρωπαϊκών κονδυλίων προσλάμβανε γυμναστές (περί τους 1.700 ετησίως) ως αναπληρωτές, οι οποίοι με τον τρόπο αυτόν αποκτούσαν μόρια προϋπηρεσίας στην προσπάθειά τους να διοριστούν ως μόνιμοι.

Την περιπέτεια της Ολυμπιακής Παιδείας, η οποία μετά το 2004 εξελίχθηκε στα προγράμματα «Καλλιπάτειρα» και «Καλλιστώ» («με θεματικούς άξονες όπως η διαπολιτισμική εκπαίδευση και η άρση του κοινωνικού αποκλεισμού μέσω του αθλητισμού»!!!), και τη σπατάλη ευρωπαϊκών πόρων μού θύμισαν οι μηδενικές προσλήψεις γυμναστών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση για το προσεχές σχολικό έτος.

Η ουσία είναι ότι τα τελευταία χρόνια διαπιστώνονται ουκ ολίγες υπεραριθμίες εκπαιδευτικών σε σχολεία διαφόρων περιοχών, και μάλιστα γυμναστών. Ενδεικτικά, τον Φεβρουάριο του 2010 οι υπηρεσίες του υπ. Παιδείας διαπίστωσαν σε ένα μόνο σχολείο της Κοζάνης δεκαεννέα (19) υπεράριθμους γυμναστές! Επίσης, μία άλλη εντυπωσιακή περίπτωση κατεγράφη την ίδια χρονιά στη Σάμο, όπου στα μέσα Νοεμβρίου υπήρχαν ακόμη ελλείψεις εκπαιδευτικών την ίδια στιγμή που σε 14 γυμνάσια και λύκεια του νομού είχαν τοποθετηθεί 516 εκπαιδευτικοί. Από αυτούς, στα σχολεία υπηρετούσαν 291. Οι υπόλοιποι ήταν σε διοικητικές θέσεις, αποσπασμένοι εκτός νομού, μητέρες σε μακροχρόνια άδεια (ανατροφή, λοχεία κ.ά.). Αλλά και οι 291 είχαν περίσσευμα 1.291 ωρών κάθε εβδομάδα.

Το 2010 ξεκίνησε μια σημαντική προσπάθεια καταγραφής των πραγματικών κενών, ώστε να υπάρξει εξορθολογισμός του συστήματος. Φέτος, ελλείψει κονδυλίων, θα προσληφθούν συνολικά μόνο 225 εκπαιδευτικοί σε θέσεις μονίμων. Θα υπάρξουν ελλείψεις εκπαιδευτικών στα σχολεία; Θα το υποστηρίξουν οι γνωστοί «αντιρρησίες», οι οποίοι ανεβάζουν τους πρώτους μήνες κάθε σχολικής χρονιάς την ίδια παράσταση: «Κενά». Το βέβαιο είναι ότι θα χρειαστεί σοβαρή οργάνωση από την πλευρά του υπ. Παιδείας για να καλυφθούν οι ανάγκες των σχολείων, τις οποίες σίγουρα θα εκμεταλλευθεί ο λαϊκισμός «της αργομισθίας».