Αγγέλικα Παπανικολάου:
" Η Ελλάδα δε σου επιτρέπει να είσαι διαφορετικός!"
« Θέλω να βρίσκομαι στο μεγαλείο τής κάθε στιγμής, χωρίς να το ξεπερνάω ποτέ», λέει η Αγγέλικα Παπανικολάου.
Εχει συνεργαστεί με τους μεγάλους πρωτοποριακούς συνθέτες Αρβο Περτ, Περί Ουιγέ και Μαουρίτσιο Κάγκελ και έχει συμπράξει ως σολίστ με αξιόπιστες γερμανικές ορχήστρες.
Θα εμφανιστεί αύριο (σ.σ. : σήμερα 23/1/2010), στις 8.30 μ.μ., στον «Παρνασσό» (πλ. Καρύτση), με τον σαξοφωνίστα Στάθη Μαυρομμάτη. Θα ερμηνεύσουν συνθέσεις για σαξόφωνο και πιάνο σε πρώτη εκτέλεση των Σπύρου Παπαθεοδώρου («Γλάρος»), Κώστα Στεφάνου («Ανάλογα - Αντίλογα»), Θανάση Τρικούπη («Ερεβος»), Νίκου Παναγιωτάκη («Ντούο»), Κωνσταντίνου Λυγνού («Σουίτα για σαξόφωνο, άλτο και πιάνο»).
Εχει κερδηθεί ή έχει χαθεί το στοίχημα της πρωτοποριακής μουσικής, που πολλές φορές γίνεται κρυπτική για τους ακροατές;
«Δεν πιστεύω πως επρόκειτο ποτέ για κάποιο στοίχημα. Οπως σε κάθε εποχή έτσι και σήμερα η σχέση του ακροατή με τη μουσική είναι άμεσα συνδεδεμένη και με την ικανότητα του συνθέτη να "πετυχαίνει" τα τονικά κέντρα του ακροατή, ν' αγγίζει την ψυχή του, προσπαθώντας να τον πείσει γι' αυτό που θέλει να του πει με το να "μεταφράζει" ηχητικά τα πεδία καταστάσεων και τα επίπεδα ζωής και ψυχής, πηγαίνοντας τον ακόμα πιο μακριά».
Το γεγονός ότι κάνετε καριέρα στο εξωτερικό απελευθέρωσε στοιχεία του χαρακτήρα σας;
«Παντού και πάντα μπορεί κανείς
να απελευθερώσει στοιχεία του
χαρακτήρα του, αν δε νιώθει από
τη φύση του φυλακισμένος.
Η Ελλάδα, πάντως, δεν σου επιτρέπει
και δεν θέλει να είσαι διαφορετικός».
να απελευθερώσει στοιχεία του
χαρακτήρα του, αν δε νιώθει από
τη φύση του φυλακισμένος.
Η Ελλάδα, πάντως, δεν σου επιτρέπει
και δεν θέλει να είσαι διαφορετικός».
Πότε ένας ερμηνευτής έχει γνώση ότι έχει ξεπεράσει τον εαυτό του και πότε ότι έχει προδοθεί από την ερμηνεία του;
«Δεν ξέρω αν ποτέ ως ερμηνευτές ξεπερνάμε τον εαυτό μας. Θέλω να βρίσκομαι κοντά στο μεγαλείο τής κάθε στιγμής χωρίς να το ξεπερνάω ποτέ».
Παράλληλα ασκείτε και την παιδαγωγική τής μουσικής. Πώς φέρνετε τα παιδιά κοντά στη μουσική; Τα ταλέντα πώς τα διαχειρίζεσθε;
«Πιστεύω πως αν ένας μουσικός δεν διδάξει δεν θα μπορέσει να εμπνεύσει, ούτε να εμπνευστεί. Τα παιδιά είναι ένα ιδιαίτερο βασίλειο με δικούς του κανόνες, που πρέπει να σεβαστούμε. Η μουσική βρίσκεται μέσα τους, έτσι κι αλλιώς. Σκοπός μου δεν είναι να γίνουν τα παιδιά επαγγελματίες μουσικοί, αλλά εξερευνητές μέσα στο σύμπαν που μεταβάλλεται συνεχώς. Αυτό που προσέχω πάντα είναι να μην τους χαλάσω τη μαγεία του ταξιδιού. Τα σημαντικότερα όπλα τα οποία διαθέτω είναι το τραγούδι, το όργανο του κάθε μαθητή, ο αυτοσχεδιασμός, το παραμύθι ως πηγή έμπνευσης, η μουσικοκινητική αγωγή.
Ενα ταλαντούχο παιδί έχει σίγουρα περισσότερες ευκολίες στο να μάθει γρηγορότερα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να του "φουσκώσουμε" τα μυαλά, γιατί τέτοια παιδιά "σκοντάφτουν". Γι' αυτό χρειάζεται σοβαρότητα, υπευθυνότητα και απόλυτη γνώση τού κάθε βήματος από τον εκπαιδευτικό».
**Εισιτήρια: 15, 10 και 5 ευρώ (νεανικό)
ΒΑΣΙΛΗΣ Κ. ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ, "Ελευθεροτυπία", 22/01/2010.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου