Η πέτρα και ο θάνατος

Η πέτρα αποτελεί από τα πανάρχαια χρόνια
το πιο συνηθισμένο υλικό μέσο για την αφαίρεση της ζωής
των καταδικαζόμενων σε θάνατο.
Εκτός από τον λιθοβολισμό, προσφιλέστατη ήταν
και η αρχαϊκή συνήθεια της βαθμιαίας συσσώρευσης
ογκολίθων πάνω στο στήθος του καταδικασθέντος.
Το μαρτύριο που υφίσταντο τα άμοιρα θύματα ήταν
απερίγραπτο και διαρκούσε μία μέρα για τους
πιο αδύνατους σωματικά και δύο για τους πιο σωματώδεις.
Το σκίτσο που αναρτούμε παρουσιάζει τη θανάτωση
του ογδοντάχρονου αγρότη Giles Corey από την πόλη Salem της
Μασαχουσέτης, ενός από τα πολλά θύματα της Δίκης του Σάλεμ,
της γνωστής δηλαδή φρικτής σκευωρίας για μαύρη
μαγεία που εξυφάνθηκε εναντίον δεκάδων ανθρώπων, το έτος 1692.
Ο άτυχος Corey, άνθρωπος τίμιος και περήφανος, αρνήθηκε
να ομολογήσει την "ενοχή" του, επισύροντας τη μήνη
των θρησκόληπτων σκευωρών, οι οποίοι , για να επιτείνουν
το μαρτύριό του , δεν τον κρέμασαν όπως τους άλλους,
αλλά αποφάσισαν μια πιο σκληρή τιμωρία.
Άντεξε δύο ολόκληρες μέρες χωρίς να "ομολογήσει".