Ο Κοτσαρής και το Πλοίο της Αγάπης

"Με τέτοιες πρωτοβουλίες κρατάμε αναμμένο το καντήλι της Ελλάδας».
Μ' αυτά τα λόγια ο Νομάρχης Παναγιώτης Ψωμιάδης υποδέχθηκε σήμερα, στις 10 το πρωί, στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης, μαζί με τον πρόεδρο του ΟΛΘ Λάζαρο Καναβούρα και το ΔΣ του ΟΛΘ, τον διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΛΘ Γιάννη Τσάρα και τον Λιμενάρχη Θεοτόκη Καλαφάτη, τους 3.000 επιβάτες του κρουαζιερόπλοιου «Navigator of the Seas», που πραγματοποιεί ημερήσια στάση στην πόλη.[...]"

Η αρχή του Δελτίου Τύπου Της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης (14/10/2008)

Αυτό δεν το 'χε κάνει ώς τα τώρα ο Νομαρχούλης μας, που δίνει ρέστα
για να διατηρείται στην κορυφή της επικαιρότητας, ε, τώρα το 'κανε!
Μόλις πληροφορήθηκε ότι 3.000 συνταξιούχοι
Αμερικανοί θα έφταναν στο λιμάνι μας για ένα σουλάτσο
ξεμουδιάσματος μίας μέρας (!) με ένα κρουαζιερόπλοιο,
απ' αυτά , ξέρετε, που νοικιάζουν τα γραφεία συνοικεσίων
για να γνωρίζονται οι εργένηδες μεταξύ τους , φώναξε ο αθεόφοβος
τα ΜΜΕ, επιστράτευσε τους χορευτάδες του και χύθηκε να τους προϋπαντήσει
με λύρες και νταούλια για ένα ανεπανάληπτο
"καλωσορίσατε και άντε στο καλό", σε φολκλορική συσκευασία.
Πού όμως αποσκοπούσε αυτή η "πρωτοβουλία" του Νομαρχούλη μας,
που "κρατάει αναμμένο το καντήλι μας";
Στο να καλωσορίσει τους αγαθοαμερικανούς γέροντες
και να χορέψει Κοτσαρή μπροστά τους;
Δε λέω, ευγενική μεν ήταν η πρωτοβουλία του αυτή
και είχε πολύ αμιζεμάν, διότι πού να φανταζόταν
ο χήρος καλαμποκάς από τη Νότια Ντακότα, που προσπαθεί
να τα ψήσει με την εβδομηντάχρονη παρθένα Ροζαλία
από την Πρίμιτιβ Τάουν του Κονέκτικατ, ότι θα τον
υποδεχόταν ο ίδιος ο Νομάρχης μας και θα χοροπηδούσε μπροστά του.
Άρα θα εκτιμήθηκε πολύ από το μέγα πλήθος του Πλοίου της Αγάπης
η Νομαρχιακή μας δεξίωση.
Μήπως όμως αποσκοπούσε στο να τους δελεάσει, για να ξανάρθουν
του χρόνου ( μια και δεν ξέρουμε αν ζουν του παραχρόνου)
στην πόλη μας; Σιγά που θα τους δελέαζε μια τέτοια προοπτική.
Ό,τι ήταν να δουν τα Αμερικανάκια , θα το είδαν από το κατάστρωμα
του πλοίου τους . Ξέρετε τι μουργέλες είναι οι άνθρωποι αυτής της
ηλικίας , όταν ταξιδεύουν . Και αυτό που θα είδαν , δεν πρέπει
να τους καλάρεσε. Και φυσικά τι να τους αρέσει σε μια πόλη
που είναι πνιγμένη στο μπετόν αρμέ και δεν έχει χώρο να σουλατσάρεις
παρά μόνο στην παραλία;
Κάνω τη σκέψη ότι ο Νομαρχούλης μας , μιλώντας για καντήλια ελληνικά
θα είχε στο μυαλό του ότι με την ενέργειά του αυτή προσήλκυσε
τουρίστες για τα κέντρα και τα μαγαζιά που υπάρχουν κοντά στο λιμάνι.
Ο αφελέστατος πονηρούλης τουριστικός μεσάζων,
πιστεύει ότι μπορούμε να πάρουμε στα σοβαρά μια τέτοια άποψη;
Τι να αγοράσει, ω αγαθέ, ο συνταξιούχος που μετράει και το σεντ του
από μια πόλη που οι τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών της
είναι πενήντα και εκατό τοις εκατό επάνω από τα αντίστοιχα
αμερικανικά; Όταν ένα μπούργκερ στο Σικάγο κοστίζει 2,50 ευρώ
και το εθνικό τους ποτό έχει ένα δολάριο το μπουκάλι,
γιατί να πετάξει τα λεφτά του στο ηθαγενές Μακ μας;
Άσε που όλα αυτά τα τρώει με το φτυάρι στο Μεγάλο Ανατολικό του...
Κάνουμε έκκληση στον Νομαρχούλη μας να σοβαρευτεί λιγάκι
και να κοιτάξει πώς θα διορθώσει τα χάλια της πόλης μας.
Άλλη αποστολή του ανέθεσε ο λαός της Θεσσαλονίκης να εκτελέσει
κι όχι να τον ψυχαγωγεί με τα επικοινωνιακά παιχνίδια του.
" Θεέ μου , σε παρακαλώ να φωτίσεις
τον Νομάρχη μας, μετά το Πλοίο της Αγάπης, να ασχοληθεί
με το σχολείο μας. Ακόμη στο προκάτ από το
σεισμό του 1978 πηγαίνω."