Δια βίου…αμάθεια!

Δια βίου…αμάθεια!

του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη, προέδρου της Γ΄ ΕΛΜΕ-Θ

«Όλα είναι θέμα παιδείας» διατυμπανίζει μέσω των ΜΜΕ το υπουργείο Παιδείας, κι ας αυτοδιαψεύδεται με την καθημερινή του πρακτική. Ας το διαψεύδουν το προσχέδιο του νέου Προϋπολογισμού, η Εurostat και η έκθεση της Κομισιόν για τους διαβόητους στόχους της «στρατηγικής της Λισαβώνας».
Οι προβλεπόμενες δαπάνες για την Παιδεία το 2009, που αποτελούνται από τα 7.238 εκ. ευρώ του Τακτικού Προϋπολογισμού και τα 815 εκ. του Προϋπολογισμού Δημοσίων Επενδύσεων, αθροιστικά, μόλις φτάνουν το 3% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος - παρά τις επανειλημμένες προεκλογικές δεσμεύσεις της ΝΔ για 5% επί του ΑΕΠ. Έτσι, για πολλοστή φορά η χώρα μας «κατακτά» το αρνητικό ρεκόρ των χαμηλότερων δαπανών για την Παιδεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, στην Ε.Ε. των 27 το μέσο ποσοστό των δαπανών για την Παιδεία είναι 5,1% του ΑΕΠ. Υπάρχουν βέβαια και χώρες που χρηματοδοτούν την Εκπαίδευσή τους με υψηλότερα επί του ΑΕΠ ποσοστά, όπως η Δανία με 8,5%, η Κύπρος με το 7,5%, η Σουηδία με 7,3%.
Γι’ αυτό οι πληγές της Δημόσιας Εκπαίδευσης κακοφορμίζουν: κενά διδακτικού προσωπικού, διπλοβάρδιες, αίθουσες όπου στοιβάζονται ακόμα και 30 μαθητές ή αμφιθέατρα με εκατοντάδες φοιτητές, κτιριακές υποδομές που δυσκολεύουν ή απαγορεύουν την πρόσβαση των ατόμων με ειδικές ανάγκες, ενώ οι ιδιαίτερα αναγκαίες "τάξεις υποδοχής" παραμένουν "πολυτέλεια" για τα περισσότερα σχολεία. Με τέτοιες μίζερες δαπάνες υπονομεύεται η εκπαιδευτική διαδικασία και η μορφωτική λειτουργία του σχολείου.
Aκόμη και στις περιπτώσεις όπου τα ποσοτικά στοιχεία δείχνουν να προσεγγίζουμε τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, το ποιοτικό χάσμα παραμένει μεγάλο, όπως π.χ. στη «δια βίου εκπαίδευση». Mόλις το 2,1% των πολιτών συμμετέχουν σε σχετικά προγράμματα, όταν στόχος είναι το 12,5% έως το 2010!
Aπογοητευτικά είναι και τα στοιχεία για την εκπαίδευση των παιδιών των μεταναστών: το 45% εγκαταλείπει πρόωρα το σχολείο, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 31,7%. Tελευταίοι στη χρηματοδότηση, ουραγοί στις επιδόσεις.
Μπροστά σ’ αυτή την απαράδεκτη κατάσταση δεν έχουμε το δικαίωμα να παραμένουμε απαθείς θεατές ή να περιοριζόμαστε μόνο σε διαπιστώσεις. Με τον αγώνα μας μπορούμε να ανατρέψουμε αυτούς που «κοινωνικοποιούν τις ζημίες και ιδιωτικοποιούν τα κέρδη», αρχίζοντας από την αυριανή ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ!

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ, «Επωνύμως», 20/10/08

******
ΕΝΑΣ ΣΥΜΒΟΛΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ

"Τι θα γίνει, κυρία Ελλάδα, θα παραβγούμε επιτέλους;
Έχω κάνει τρεις φορές το τετράγωνο για προθέρμανση,
κι εσύ ακόμα στο κρεβάτι είσαι! Πότε θα σε συντρίψω;"
"Λαγέ, δεν είμαι σε θέση να αγωνιστώ.
Νιώθω μεγάλη αδυναμία."
" Γιατί; Κρίμα! Κι εγώ που προετοιμαζόμουν
τόσο καιρό να κάνω σκόνη το μύθο του Αισώπου..."
"Ακόμα κι αν δεν τρέξεις καθόλου, φίλε μου,
πάλι μπορείς να με νικήσεις!"
" Μα πώς είναι δυνατόν;"
" Υποφέρω από χρόνια υποχρηματοδότηση
και δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου!
Πώς να τα βγάλω πέρα μ' έναν εκπαιδευμένο
αθλητή σαν και σένα;"