Ολίγον... καθηγητής

Ελλάδα
Ολίγον... καθηγητής

Πρόκειται για επιστήμονες, εργάζονται στη δημόσια εκπαίδευση και αμείβονται με 300 ευρώ το μήνα, χωρίς πλήρη ασφαλιστική κάλυψη.
΄Οπως αναφέρει η Ελευθεροτυπία (19.10.2008), οι περισσότεροι δεν συμπληρώνουν καν τα 100 ένσημα που απαιτούνται για την έκδοση βιβλιαρίου υγείας του ΙΚΑ.
Δέχονται, ωστόσο, τις εξευτελιστικές συνθήκες εργασίας για να εξασφαλίσουν την προϋπηρεσία που θα τους επιτρέψει να δουλέψουν την επόμενη χρονιά ως αναπληρωτές ή ακόμη και να διοριστούν ως μόνιμοι.
Οι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί τα τελευταία χρόνια αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Υπολογίζονται σήμερα τουλάχιστον σε 18.000 στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση -6.000 στο κανονικό πρόγραμμα και 12.000 στην πρόσθετη διδακτική στήριξη (ΠΔΣ)- και σε άλλους 8.000 στην πρωτοβάθμια.
Από το 1996 η αμοιβή τους μένει καθηλωμένη στα 7 ευρώ καθαρά την ώρα, περίπτωση μοναδική στο δημόσιο τομέα. Τον Οκτώβριο του 2006 ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Κ. Καραμανλής, σε συνάντηση με εκπροσώπους της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ την περίοδο της μεγάλης απεργίας, είχε δεσμευτεί για δραστική αύξηση του ωρομισθίου. Εμενε να καθοριστεί το ακριβές ποσόν με την επιστροφή του Γ. Αλογοσκούφη από το εξωτερικό. Ακόμη τον περιμένουν! Το ίδιο και τις αυξήσεις κατά 1 ευρώ το χρόνο, που υποσχέθηκαν τόσο η Μαριέττα Γιαννάκου όσο και ο Ευρ. Στυλιανίδης. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, οι ωρομίσθιοι δεν πληρώνονται ποτέ στην ώρα τους αλλά έπειτα από μήνες.
Μέχρι πέρυσι είχαν τη δυνατότητα να διδάσκουν έως 21 ώρες τη βδομάδα. Εντεκα απ' αυτές στο κανονικό πρόγραμμα και άλλες 10 στην ΠΔΣ. Μειώθηκαν, όμως, στις 11 συνολικά. Πράγμα που μεταφράζεται σε λιγότερες αποδοχές και, το κρισιμότερο, σε αισθητή μείωση μορίων προϋπηρεσίας.
Σημειωτέον ότι οι αναπληρωτές πιστώνονται με 9 μήνες προϋπηρεσία, ενώ οι ωρομίσθιοι το πολύ με τρεις. «Πολλοί αλλάζουν περιφέρεια ή διανύουν δεκάδες χιλιόμετρα για μερικές ώρες στην πρόσθετη», σημειώνει ο γραμματέας της ΟΛΜΕ, Θεμ. Κοτσυφάκης. «Πληρώνουν δηλαδή από την τσέπη τους για να 'αγοράσουν' μερικά ψιχία προϋπηρεσίας».
Ενώ ο θεσμός ξεκίνησε για να καλύπτονται μόνον ορισμένα κενά, επεκτείνεται συνεχώς: «Εως πέρυσι, το πρωινό πρόγραμμα των δημοτικών καλυπτόταν από μόνιμους και αναπληρωτές. Οι ωρομίσθιοι περιορίζονταν στις ώρες του ολοήμερου και σε ορισμένες μόνον ειδικότητες. Φέτος, όμως, για όλα τα κενά ειδικοτήτων προσλαμβάνονται ωρομίσθιοι ακόμη και το πρωί», εξηγεί ο πρόεδρος των δασκάλων Ανατ. Αττικής, Κ. Τουλγαρίδης. «Το υπουργείο ζήτησε από τα γραφεία εκπαίδευσης να δοθούν τα κενά των ειδικοτήτων σε ώρες και όχι σε εκπαιδευτικούς, όπως συμβαίνει συνήθως. Ετσι, η διεύθυνση Ανατ. Αττικής μετέτρεψε τα 27 κενά γυμναστών σε 636 ώρες φυσικής αγωγής, τα 4 κενά αγγλικών σε 96 ώρες και τα 8 κενά μουσικών σε 184 ώρες μουσικής, προφανώς για να διευκολυνθεί η πρόσληψη ωρομισθίων».
Η ίδια εικόνα παρατηρείται και σε άλλες διευθύνσεις πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Οι λόγοι είναι εμφανείς: Ενας αναπληρωτής εκπαιδευτικός με πρόγραμμα 22 ωρών αμείβεται περίπου με 1.050 ευρώ καθαρά και μαζί με τις κρατήσεις του χρεώνει το κράτος με περισσότερα από 1.500 ευρώ. Οι ίδιες ώρες ανατίθενται σε δύο ωρομίσθιους που κοστίζουν λιγότερα από τα μισά χρήματα. Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, στην πραγματικότητα μαύρη εργασία, κερδίζουν ολοένα έδαφος στη εκπαίδευση, καθώς η πολιτεία επιλέγει τη μείωση των δαπανών σωρεύονται κι άλλα προβλήματα σ' ένα ήδη σαθρό οικοδόμημα.
«Εκτός από τις προφανείς αρνητικές συνέπειες η τακτική του υπουργείου έχει έλλειμμα νομιμότητας αφού ο νόμος 1566/85 προβλέπει ρητά ότι δεν επιτρέπεται η κατάτμηση θέσης αναπληρωτή σε δύο ωρομίσθιους», παρατηρεί ο Κ. Τουλγαρίδης.

E-PAIDEIA.NET

Αυτές είναι οι "σοσιαλιστικής", θυμάστε, επινεύσεως
"ευέλικτες εργασιακές σχέσεις" , τις οποίες η Δεξιά τις είχε καταγγείλει,
όταν ήταν φυσικά στην αντιπολίτευση, ως κατάπτυστες
και είχε υποσχεθεί να τις καταργήσει.
Πέντε χρόνια μετά την ενθρόνισή της όχι μόνο δεν εξαφάνισε τους
σύγχρονους σκλάβους, αλλά τους επαύξησε
καταπατώντας μάλιστα τον Νόμο.
Είναι ντροπή , είναι εξευτελισμός για όλη την κοινωνία
η ύπαρξη εργασιακών σχέσεων τριτοκοσμικού χαρακτήρα,
είναι άγος για όλους μας η ταπείνωση που νιώθουν επί χρόνια
χιλιάδες προσοντούχοι νέοι μας συμπληρώνοντας χιλιάδες
αιτήσεις, ανεβοκατεβαίνοντας τα σκαλιά των Γραφείων
Εκπαίδευσης, μετρώντας σαν τα κουκιά τις ώρες
εργασίες, μετακινούμενοι σε ολόκληρη την επικράτεια,
δουλεύοντας ( οι τυχεροί) λίγες ώρες,
ανασφάλιστοι και για τριακόσια ευρώ, σε ένα περιβάλλον,
μέσα στο οποίο δεν έχουν καμία εργασιακή οντότητα.
Αίσχος , ρε ανίκανοι και μπαγαπόντηδες πολιτικοί,
επαίχυντα ανθρωπάρια-υπηρέτες
της παγκοσμιοποιημένης εκμετάλλευσης!
Ποιος σας έδωσε το δικαίωμα να ταλαιπωρείτε
και να απογοητεύετε τόσους νέους επιστήμονες;
Πόσοι από σας θα ανεχόσασταν να δουλεύουν
τα υπερπροσοντούχα τέκνα τους σαν τους σκλάβους στις γαλέρες;
Εμείς γιατί να ανεχόμαστε για τα παιδιά μας
μορφές εργασίας που εφαρμόζονταν
σε συνθήκες πρωτοβιομηχανικού καπιταλισμού;