ΤΖΑΚΙΑ

ΤΖΑΚΙΑ

τζάκι το [dzái] O44 : 1. χτιστή κατασκευή, μέσα σε εσωτερικό χώρο, κατάλληλα διαμορφωμένη για το άναμμα της φωτιάς, που συνδέεται με κατακόρυφο αγωγό για την απομάκρυνση του καπνού (καμινάδα): Kάθισε κοντά στο ~ για να ζεσταθεί. Tο ~ καίει. Tα ξύλα καίνε / η φωτιά καίει στο ~. Tο ~ δεν τραβάει, δε φεύγει καλά ο καπνός. || το τμήμα του τζακιού που περιβάλλει το χώρο όπου καίει η φωτιά: ~ μαρμάρινο / από τούβλα. Tο ρολόι είναι επάνω στο ~. 2. (μτφ.) παλαιά αριστοκρατική οικογένεια· αριστοκρατικό σόι: Bαστάει / κρατάει / είναι από ~, κατάγεται από αριστοκρατική οικογένεια. Πήρε γυναίκα από ~. Tα (μεγάλα) τζάκια, η αριστοκρατία. [τουρκ. ocak -ι με αποβ. του αρχικού άτ. φων. από συμπροφ. με το άρθρο]

Κλασικό τζάκι

Παραδοσιακά πολιτικά τζάκια

Ζεσταινόταν επί σαράντα χρόνια στο τζάκι του θείου του.
Μετά εργάστηκε ως πρωθυπουργός.

Κληρονόμησε διπλό τζάκι, εκ πάππου και πατρός.
Δυστυχώς δεν τους έμοιασε. Μη γνωρίζων να τα συντηρεί,
τα αφήνει να καταρρέουν.

Έφτιαξε με μαγικά κόλπα ένα ακατάλυτο τζάκι.
Το τζάκι αυτό δεν παλαιώνει ποτέ.
Αυτοτροφοδοτείται και αυτοανανεώνεται
με τα τούβλα που παράγονται συνεχώς
από την οικογενειακή κάμινο.


Καθόταν επί πολλά έτη κοντά στο παραγώνι του τζακιού
του μπαμπά της , διάβαζε Άρλεκιν και έτρωγε ξεροτήγανα.
Μια μέρα πέταξε τα Άρλεκιν και ασχολήθηκε με την πολιτική.
Τότε ήταν που άρχισε να μοιράζει χαμόγελα τόσο
ωραία, όσο τα ξεροτήγανα της μαμάς της, που
σαγήνευσαν κάποτε μερικούς μπαρουτοκαπνισμένους Αριστερούς.

Καυσόξυλο Μητσοτάκειας πατέντας : δεν καίγεται με τίποτα
και επί πλέον γελάει...

Η Ελένη Βαρδινογιάννη-Κεφαλογιάννη με τις τρεις κόρες της.
Στην άκρη δεξιά η Όλγα Κεφαλογιάννη. Το τζάκι της οικογενείας
έχει χτιστεί με πέτρες της επαρχίας Μυλοποτάμου.

Αυτός δεν είχε τζάκι στο σπίτι του.
Ο πατέρας του ήταν ένας πτωχός αλλά έντιμος ταχυδρομικός.
Στα φοιτητικά του χρόνια ήταν ένας ρομαντικός επαναστάτης.
Με την σκληρή εργασία του απέκτησε το τζάκι των παιδικών του ονείρων.
Τώρα, τις κρύες νύχτες του χειμώνα κάθεται στην πολυθρόνα παίρνοντας
στην αγκαλιά του την αγαπημένη του γυναίκα Μάρα.
Μεσήλικες πια κοιτάζουν τις φλόγες από τα κούτσουρα
που τριζοβολούν στην εστία και νιώθουν μιαν απέραντη ευφορία
που εκπλήρωσαν τον πόθο της ζωής τους.
Πίνοντας το αναπαλαιωμένο τους Μαλτ θυμούνται με συγκίνηση
τότε που ξεμπούκαραν όλο παλμό από τις κομματικές συνεδριάσεις
του Ρήγα Φεραίου . Πόρτα πόρτα μοίραζαν το Θούριο
και σιγοτραγουδούσαν τα λόγια
από το παλαιό τραγουδάκι της Νινής Ζαχά:
Κοντά στο τζάκι
πάλι θα 'μαστε αλήθεια
θα σε χαϊδεύω
θα σου λέω παραμύθια

Κοντά στο τζάκι
με φιλιά θα σε κοιμίζω
κι ως το πρωί σαν πρώτα
θα σε νανουρίζω

Έξ' ο αγέρας κι αν σφυρίζει
τι μ' αυτό
κι αν παίζουν τ' άστρα
με τα σύννεφα κρυφτό

Κοντά στο τζάκι
αγκαλιά στην πολυθρόνα
θα 'χουμε Άνοιξη
τις νύχτες του Χειμώνα