Διορθώσεις σε 762 σημεία ζητεί το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο

ΑΣΚΗΣΗ

"Παρατήρησε προσεκτικά το σκίτσο που βρίσκεται μπροστά σου.
Ασφαλώς καταλαβαίνεις τι προσπαθεί να κάνει ο κύριος
που έχει βγάλει το κεφάλι του από το μικρό αυτοκίνητο και
κρατάει ένα λάστιχο που είναι προσαρμοσμένο στο ρεζερβουάρ
του βυτιοφόρου που τρέχει παράλληλα στο δικό του.
Τώρα πρέπει να απαντήσεις σε πέντε απλά πράματα:
1ον. Πόση είναι η ταχύτητα με την οποία τρέχουν τα δύο αυτοκίνητα;
2ον. Σε πόση ώρα θα έχει γεμίσει το ρεζερβουάρ του μικρού αυτοκινήτου;
3ον. Σε πόση ώρα θα πάρει χαμπάρι την κλοπή ο οδηγός του βυτιοφόρου;
4ον. Πώς ονομάζεται ο οδηγός του μικρού αμαξιού;
50ν. Ποια είναι η πρωτεύουσα του Αγίου Όρους;"

***

Ελλάδα
Διορθώσεις σε 762 σημεία ζητεί το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο

Τα λάθη και οι αστοχίες δεν λείπουν από τα νέα βιβλία του Δημοτικού Σχολείου. Συνολικά, σύμφωνα με την Καθημερινή (05.10.2008), το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο προτείνει 762 αλλαγές σε «μικρολαθάκια» και παροράματα στα βιβλία και τετράδια (βοηθήματα) μαθητών, καθώς και στα βιβλία των δασκάλων στο Δημοτικό. Βέβαια, όλοι παραδέχονται ότι η γενική εικόνα των σημερινών βιβλίων είναι καλύτερη των προηγούμενων. Τα κυριότερα προβλήματα για τους μαθητές σχετίζονται με την πυκνότητα των κειμένων και τη δυσκολία των ασκήσεων. Και βέβαια δεν στεκόμαστε στην ιδεολογική ορθότητα των λεγομένων, ιδίως σε «ευαίσθητα» μαθήματα όπως είναι η Ιστορία ή η Γεωγραφία. Δεν μπορούμε πάντως να αγνοοήσουμε ορισμένα σημεία των βιβλίων, που... βγάζουν μάτι. Ενδεικτικά: * Στο βιβλίο Γεωγραφίας Ε΄ Δημοτικού και στη σελίδα 24 λέει: «Το Ορμένιο, το βορειότερο τμήμα του νομού Εβρου, είναι ο σκοπός στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, κούτελο του ελληνικού σώματος και σαν άλλος ακρίτας αγρυπνά και αφουγκράζεται» * Τη Χερσόνησο του Αθω το βιβλίο την ξεχωρίζει (από την υπόλοιπη Ελλάδα) ως προπύργιο του χριστιανισμού και θεματοφύλακα της ορθόδοξης παράδοσής μας. «Διασφαλίζουν το άβατο και υπόσχονται στη Δέσποινα ότι θα είναι πάντα η μοναδική γυναίκα, που θα κάνει τον περίπατό της σε εκείνα τα γαληνεμένα μονοπάτια», λέει. * Δείγματα λεπτομερειών που οι δάσκαλοι θεωρούν περιττές υπάρχουν στο βιβλίο Ιστορίας Ε΄ Δημοτικού. Ενδεικτικά, παρουσιάζεται το lifestyle της εποχής του Βυζαντίου όπου αναφέρεται ότι «οι αγορές και το λιμάνι αποτελούσαν κέντρα ζωής των πολιτών της πόλης. Τα καταστήματα και οι πλατείες ήταν οι χώροι συνάντησής τους. Οι Βυζαντινοί διασκέδαζαν συχνά σε οικογενειακές γιορτές και σε τοπικά πανηγύρια». * «Στο θέατρο ο πατέρας της Ηρώς έχει αγοράσει και έχει πληρώσει εισιτήρια για τον εαυτό του και για άλλα 4 άτομα. Μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα πόσα χρήματα πλήρωσε; Αν ναι, τα υπολογίζουμε. Αν όχι, εξηγούμε γιατί». Η άσκηση βρίσκεται στο βιβλίο των Μαθηματικών της Δ΄ Δημοτικού (σελ. 20). Η δασκάλα σε ένα σχολείο του Παγκρατίου μάς είπε «ότι από τους 22 μαθητές μόνο οι δύο την έλυσαν. Είναι δύσκολη άσκηση γι' αυτή την ηλικία. Ομως, το γεγονός ότι τόσα πολλά παιδιά, ένα μήνα μετά την έναρξη των μαθημάτων, μένουν πίσω, αποδεικνύει το μεγάλο πρόβλημα των νέων βιβλίων»... ΄Ομως, έστω κι αν υπάρχουν εξαιρέσεις βιβλίων σε όλες τις τάξεις του Δημοτικού, οι εκπαιδευτικοί που μίλησαν στην εφημερίδα συμφωνούν ότι, με βάση τη γενική εικόνα, τα βιβλία της Γ΄ τάξης Δημοτικού είναι τα καλύτερα, ενώ της Ε΄ τάξης τα χειρότερα. Συγκεκριμένα, τα βιβλία της Ε΄ τάξης έχουν ογκώδη ύλη, η οποία είναι πάρα πολύ δύσκολο να διδαχθεί εντός των ωρών του ωρολόγιου προγράμματος. Στο πλαίσιο αυτό άλλωστε πολλά βιβλία έχουν λεπτομέρειες –ουσιαστικά άχρηστες για τους μαθητές, οι οποίοι τις ξεχνούν την επόμενη ημέρα (π.χ. για το... lifestyle της Κωνσταντινούπολης στα χρόνια του Βυζαντίου)– ή υπάρχουν όροι δύσκολοι για την ηλικία τους (για παράδειγμα, θεωρείται ότι δεν μπορεί ένας 11χρονος να κατανοήσει πραγματικά –και όχι επιδερμικά– έννοιες όπως Mare Nostrum ή Pax Romana). Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το βιβλίο της Γλώσσας το οποίο, ούτε λίγο ούτε πολύ είναι επανάληψη όλων όσα διδάχθηκαν οι μαθητές τα τέσσερα πρώτα χρόνια. Από την άλλη, οι ασκήσεις είναι πάρα πολλές, ώστε να μην επαρκεί ποτέ ο διδακτικός χρόνος, ενώ δεν αφήνεται ο μαθητής να αυτενεργήσει. Συνήθως ο γραπτός λόγος (η έκθεση) παράγεται μέσω ερωτήσεων του βιβλίου, χωρίς το παιδί να σκέφτεται για να αναπτύξει ένα θέμα. Επίσης, το βιβλίο της Αριθμητικής έχει κι αυτό ογκώδη ύλη ενώ υπάρχουν ασάφειες και λάθος δεδομένα σε ασκήσεις. Αντίθετα, τα βιβλία της Γ΄ τάξης θεωρούνται ως τα καλύτερα του δημοτικού. Ενδεικτικά, η ύλη της Αριθμητικής είναι λογικά οργανωμένη, χωρίς χάσματα, ενώ οι ασκήσεις σχετίζονται απολύτως με το μάθημα. Τα βιβλία της Γλώσσας δίνουν στον δάσκαλο μεγαλύτερη ελευθερία να οργανώσει το μάθημά του με βάση τις ανάγκες των μαθητών, ενώ οι ασκήσεις επιτρέπουν στους μαθητές να αυτενεργήσουν και δεν κινούνται στη λογική «Ερώτηση-Απάντηση». Τέλος, το βιβλίο της Ιστορίας είναι πολύ πιο καλά οργανωμένο στη δομή του σε σχέση με το προηγούμενο που αντικαταστάθηκε, έστω κι αν και στο καινούργιο η ύλη είναι μεγάλη, με αποτέλεσμα πολλές δραστηριότητες που προτείνει το βιβλίο στους μαθητές να μην γίνονται ποτέ.

e-paideia.net