Ενίοτε ο άνθρωπος γίνεται και λύκος...

ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΤΕΡΙΑΔΗΣ
(1947-2003)

1-ο δικηγόρος

Τεριλί έλεγαν τη γυναίκα του που δεν την είχε παντρευτεί
κι εκείνη έκλαιγε με τις ώρες. Η ιστορία του αρχίζει
λίγα χρόνια μετά στη Λιμνούπολη. Εγώ τον γνωρίζω
επειδή είμαι και λιγάκι μάγος. Μάζευε πέτρες όταν τον συνάντησα
μπροστά στο παλιό οικόπεδο. Έχεις ταλέντο, του είπα
και τον κρέμασα ψηλά στο δέντρο πίσω απ' τις γραμμές.
Από κει κάθε φορά που ακούει ένα τρένο μού φωνάζει βραχνά
πως ενίοτε ο άνθρωπος γίνεται και λύκος. Στη Λιμνούπολη
είχαν πανηγύρια. Ωστόσο ένιωθε πολύ μόνος και του πήρα
τηλεόραση. Τώρα είναι σύνεδρος στην εταιρεία λιπασμάτων
ή εν Περισσώ. Τα ποιήματα πιο κάτω είναι έργα του
ίδιου, ξόδεψε τέσσερα δοχεία όλη τη νύχτα. Όμως εγώ
τι σχέση έχω με τον τάδε; και του λέω καλά ένα
άλλο ποίημα δικό μου.

Ο κ. Ίβο/ Το ιδιωτικό αεροπλάνο,
Εκδ. ΕΓΝΑΤΙΑ, Θεσσαλονίκη 1978.