Ώστε έτσι, σύντροφε Γόντικα, ο Γράμμος ιερός και ένδοξος τόπος, όπου γράφτηκαν οι πιο λαμπρές σελίδες στην ιστορία του ΚΚΕ...
Περίεργο: είχα την εντύπωση ότι εκεί γράφτηκαν οι πιο μελανές σελίδες στην ιστορία σας, ότι εκεί χάσατε έναν εκ των προτέρων χαμένο πόλεμο , στον οποίο παρασύρθηκε με τις εγκληματικές αποφάσεις της η τότε θεόμουρλη σταλινική ηγεσία σας, ότι εκεί μακελεύτηκαν εν ψυχρώ και μεθοδευμένα χιλιάδες αγνοί ιδεολόγοι Αριστεροί, που πίστεψαν στα φούμαρα της εδώ και τώρα Σοσιαλιστικής Επανάστασης.
Δε γνωρίζω αν μέσα στο ακροατήριό σας υπήρχαν και επιζώντες εκείνου του αδελφοκτόνου πολέμου, που έστειλε στα νεκροταφεία, στα ξερονήσια, στην υπερορία το άνθος της ελληνικής νεολαίας και εδραίωσε επί δεκαετίες στην εξουσία τα πιο αντιδραστικά κοινωνικά στρώματα.
Αν υπήρχαν παλιοί μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού και δεν σας πήραν με τις λεμονόκουπες, αυτό μάλλον οφείλεται στο προκεχωρημένον της ηλικίας τους και στη φυσική άμβλυνση των σωματικών και πνευματικών τους δυνάμεων.Γιατί πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς την εμμονή υπεράσπισης της πολιτικής του Ζαχαριαδισμού και των ντουκασβίλειων νεκροθαφτών της Επανάστασης;
Αντί, κύριε Γόντικα, να πείτε "Τέρμα!" στις μαστούρες επαναστατικού τύπου, να κάτσουμε όλοι οι προοδευτικοί να συζητήσουμε πώς θα τα βγάλουμε πέρα με την παγκοσμιοποίηση, χωρίς αποκλεισμούς και καπελώματα, εσείς υπόσχεστε να ξαναφυτέψετε στο Γράμμο τα δενδρύλλια του αληθινού Σοσιαλισμού .
Βρε , κούνια που σας κούναγε!..
4 σχόλια:
Όσο περνάνε τα χρόνια, θα μυθοποιούνται διάφορα γεγονότα και επεισόδια, όπως γίνεται με τις θρησκείες και τους εθνικούς μύθους. Όσοι μπορούν να ξέρουν, θα σιωπούν και οι πολλοί που ψάχνουν για θρύλους και δόξα, θα αρπάζουν τα συνθήματα ως σωσίβιο για ψυχική εξιροσσόπηση.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ:
1) Ποιοι είναι οι προοδευτικοί σήμερα;
2) Με ποιους ήταν οι προοδευτικοί την εποχή του "εμφιλίου";
α) Με το ΔΣΕ ή
β)με τους αντιπάλους τους μοναρχοφασίστες, τους γερμανοτσιλιάδες, τους Άγγλους και τους Αμερικάνους;
3) Με ποιους είναι οι προοδευτικοί σήμερα;
Για να βρεθούμε όχι για τίποτε άλλο.
Συμφωνώ μαζί σου , αγαπητέ s. frang.
Το πρόβλημα εντοπίζεται στους πολλούς που , αν και ανιστόρητοι, αναζητούν μύθους, για να υπεραναπληρώσουν την έλλειψη ξεκάθαρης ιστορικής γνώσης.
Άγνωστε Γεώργιε, θέτεις τρία σοβαρότατα ερωτήματα, που είναι αδύνατο να απαντηθούν μέσα σε λίγες αράδες.
Εν πάση περιπτώσει , κατ' εμέ:
1. Προοδευτικός σήμερα είναι όποιος δεν υποκύπτει στις σειρήνες του καταναλωτισμού και της κούφιας ευμάρειας' αυτός που βλέπει με κριτικό μάτι την αέναη "πρόοδο", όπως την κατασκευάζουν οι πολυεθνικές΄εκείνος που δε ζαλίζεται από τη γοητεία του παρελθόντος ,αλλά επιλέγει κριτικά τα θετικά του στοιχεία΄ αυτός που υπερασπίζεται και κάνει πράξη ζωής τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα' αυτός που βάζει ως προτεραιότητες τη Φύση, την Παιδεία, την Τέχνη κλπ
2. Οι πραγματικοί προοδευτικοί εκείνης της εποχής δεν ήταν με κανένα, έστω κι αν λίγοι κατάφεραν να μην εμπλακούν στη δίνη του Εμγυλίου. Έχουμε άπειρα ατομικά παραδείγματα διανοουμένων, καλλιτεχνών και πολιτικών που εξαναγκάστηκαν να πάνε με τη μία ή την άλλη πλευρά, άλλους που εξοντώθηκαν γιατί είπαν το μεγάλο "΄οχι!", άλλους που αρνήθηκαν να ανέβουν στο βουνό (Αναγνωστάκης), άλλους που έφυγαν στο εξωτερικό, άλλους που έμειναν στη γωνιά παρακολουθώντας με φρίκη τον αλληλοσπαραγμό (Εγγονόπουλος) , άλλους που αρνήθηκαν να υπογράψουν δηλώσεις μετανοίας ,αν και είχαν αποκοπεί από το ΚΚΕ(Αλεξάνδρου)κλπ
3.Αδυνατώ να απαντήσω στο τρίτο σου ερώτημα, γιατί και για μένα είναι ένας μεγάλος γρίφος.λ
Δημοσίευση σχολίου