Ο πολιτισμένος λαός

Τελευταίο απομεινάρι... ζωής . Τον επόμενο χρόνο
τα περήφανα ελαιόδεντρα θα τριζοβολούν
στα τζάκια των νεόπλουτων μικροαστών.

Μπάζα και σκουπίδια κάθε είδους:
μικρά εγκλήματα ευυπόληπτων νοικοκυρέων,
με την ανοχή ή τη συνενοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Που ξέρει τα πάντα , αλλά ουδέν πράττει...


Φίλε Sting, έτυχε να περάσω το σαββατοκύριακό μου
σε μια περιοχή της Χαλκιδικής γνωστή για τις ελιές,
τα ψάρια και τα οπωροκηπευτικά της.
Οι φίλοι που με προσκάλεσαν αποδείχτηκαν για πολλοστή
φορά άξιοι απόγονοι του Ξένιου Δία
και τους ευγνωμονώ για τα δώρα της απλόχερης αγάπης τους,
ψάρια και οπωροκηπευτικά όμως δεν έφαγα.
Ως γνωστόν τα μεν πρώτα αποτελούν είδος προς εξαφανιση
στις ελληνικές θάλασσες, ενώ τα δεύτερα
έχουν τόσα δηλητήρια επάνω τους, που είναι ικανά
να σε ξαποστείλουν στον κάτω κόσμο άκλαυτο και αστόλιστο.
Το χειρότερο όμως απ' όλα ήταν το σοκ που δέχτηκα από
την εικόνα εγκατάλειψης της περιοχής , εφ' ενός, και
από την ασύλληπτη σε έκταση δόμηση , που έχει βαλθεί να
ξεπατώσει όλα τα ελαιόδεντρα και να τα αντικαταστήσει
με θηριώδεις...πέτρινες κατοκίες, καινούρια σύμβολα
της νεοπλουρίστικης ξιπασιάς μας.
Σκουπίδια λοιπόν και ακαλαίσθητοι πέτρινοι όγκοι,
σε στιλ βλαχοσαμουριάς, συνθέτουν ένα περιβάλλον,
που μέχρι πρότινος ήταν ένας παράδεισος πρασίνου.
Επεστρεψα στη βάση μου κατηφής και μπουρινιασμένος
με όσα άθλια διαπίστωσα ιδίοις όμμασι και με τη βεβαιότητα
ότι αυτή η χώρα δε σώζεται με τίποτα.
Το βράδυ , πέφτοντας στο κρεβάτι μου για ύπνο , διάβασα
στο Βήμα το άρθρο του συντηρητικότατου Γιάννη Μαρίνου
σχετικά με το σοκ
που έπαθε από όσα είδε στην Τουρκία.
Σου το στέλνω , με την παράκληση να το αναδημοσιεύσεις ,
για να αντιληφθούν οι αναγνώστες σου ποιος είναι
τελικά ο πολιτισμένος και ποιος ο απολίτιστος λαός.

Φιλικά
Γιώργος Κ.

***
Διδάγματα από την Τουρκία
* Υποδειγματική η καθαριότητά της
σε αντιπαραβολή με το
απέραντο ελληνικό σκουπιδαριό

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ

"Από ποια χώρα είστε; ρώτησε ένας αξιοσέβαστος κύριος από ένα άλλο γκρουπ τουριστών. Και όταν υπερηφάνως τον πληροφορήσαμε, ακούσαμε εμβρόντητοι: Α, από την πιο βρώμικη χώρα της Ευρώπης!" Τι απαντάμε σε αυτόν τον αγενέστατο Ολλανδό; διερωτήθησαν εύλογα οι κυρίες της συντροφιάς μας. Καλύτερα τίποτα, πρότεινα. Μπορεί να είναι αγενής, αλλά την αλήθεια είπε. Ο αείμνηστος Κων/νος Καραμανλής είχε χαρακτηρίσει την Ελλάδα ένα απέραντο τρελοκομείο. Δεν είχε προλάβει να διαπιστώσει ότι είναι και ένα απέραντο σκουπιδαριό, που μπουρλοτιάζει κάθε χρόνο από τις αυτοαναφλεγόμενες, 2.500 τουλάχιστον, χωματερές (έτσι κάηκε και η πανέμορφη Σκιάθος), ενώ τα παντού διάσπαρτα εμπρηστικά σκουπίδια με τη συνοδεία της αφόρητης μυρωδιάς ούρων και κοπράνων προσβάλλουν την όσφρησή μας και αμαυρώνουν τη θεόσταλτη ομορφιά της ελληνικής υπαίθρου, συμπεριλαμβανομένων των περισσοτέρων αρχαιολογικών μας χώρων αλλά και της πλατείας Συντάγματος. Επειδή και τις ελάχιστες δημόσιες τουαλέτες που διέθετε η φτωχή μεταπολεμική Ελλάδα βαθμιαία τις καταργήσαμε! Και η αίσθηση αυτής της τραγικής διαπίστωσης έγινε εντονότερη καθώς τον χλευαστικό κεραυνό του αγενή Ολλανδού εμπεδώσαμε καλύτερα καθώς περιοδεύαμε έναν μήνα πριν από τις εκλογές την τεράστια Κεντρική Ανατολία στην Τουρκία. Γιατί με οδύνη οφείλω να παραδεχθώ ότι η Τουρκία είναι μία από τις καθαρότερες χώρες. Το ακριβώς αντίθετο της Ελλάδας. Επί 10 ημέρες η 80μελής ομάδα της πολιτιστικής εκδρομής που διοργανώθηκε από τους Φίλους του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού στην Καππαδοκία δεν είδε πεταμένο στον δρόμο, στους χώρους στάθμευσης, στους περιβόλους των καφετεριών και εστιατορίων και φυσικά στους αρχαιολογικούς χώρους ούτε ένα μπουκάλι πλαστικό ή γυάλινο, ούτε μία άδεια σακούλα ή κονσέρβα, σχεδόν κανένα σκουπίδι, ούτε καν γόπες. Κι ας είχαμε να κάνουμε με μία χώρα 70 εκατομμυρίων κατοίκων συν κάποια εκατομμύρια τουριστών. Ντρέπομαι που το γράφω, αλλά μία από τις ισχυρότερες εντυπώσεις που αποκόμισα από την Τουρκία είναι η καθαριότητά της. Κάτι στο οποίο προτρέπει και η σήμανση WC, που με πελώρια γράμματα σε κάθε σημείο όπου συγκεντρώνονται άνθρωποι τους καλεί να αποφύγουν να ουρήσουν στην ύπαιθρο. Η Τουρκία λίγο πριν από τις εκλογές (την επισκέπτομαι για πέμπτη φορά) με εντυπωσίασε, αλλά και με τρόμαξε. Οικοδομικός οργασμός και στο πιο μικρό χωριό. Πελώριες καλαίσθητες πολυκατοικίες με περιβάλλοντα χώρο για πρασιές, παιδικές χαρές, πάρκινγκ και μεγάλους ελεύθερους χώρους. Πόλεις και κωμοπόλεις γεμάτες πάρκα και κήπους. Υποδειγματικοί εθνικοί δρόμοι με 2,5 λωρίδες εκατέρωθεν και πρόβλεψη για περαιτέρω διαπλάτυνση, κατοχυρωμένοι με σήμανση ή δενδροστοιχίες! Καλά οργανωμένοι αρχαιολογικοί χώροι, ολοκάθαροι και με πλήρη σηματοδότηση. Μια χώρα που αναπτύσσεται με υψηλούς ρυθμούς, που δέχεται τεράστιες ξένες επενδύσεις και ένας λαός καταφανώς μεν φτωχότερος, αλλά καθαρός, φιλόξενος, υπερήφανος και δυστυχώς επικίνδυνος για μας τους καλοπερασάκηδες. Η τουρκική σημαία κυματίζει παντού υπογραμμίζοντας τον πατριωτισμό των Τούρκων αλλά και την παντοδυναμία του στρατιωτικού κατεστημένου, εγγυητή της ιδιότυπης δημοκρατίας που επέβαλε ο περίπου ως Θεός τιμώμενος Κεμάλ. Και σε ήρεμη αλλά διαρκώς ενισχυόμενη αντιπαράθεση το ραγδαία εξαπλούμενο Ισλάμ, όπως προέκυψε και από τις εκλογές. Η μαντίλα και το ποδήρες ένδυμα κυριαρχούν πια μεταξύ των γυναικών και τα προβάλλουν προκλητικά οι σύζυγοι των Ερντογάν και Γκιουλ αμφισβητώντας έμπρακτα τα περί μετριοπαθούς Ισλάμ. Και το εκλογικό αποτέλεσμα, παρά την ευρωπαϊκή και ελληνική επίσημη ικανοποίηση, κάθε άλλο παρά επιτρέπει εφησυχασμό.".