Πρίμο Λέβι

Ο ΠΡΙΜΟ ΛΕΒΙ, ιταλοεβραϊκής καταγωγής, γεννήθηκε στις 31/7/1919 και σπούδασε χημικός. Συνελήφθη το 1943 ως μέλος της αντιφασιστικής αντίστασης κατά τη διάρκεια του πολέμου και στάλθηκε στο Άουσβιτς.
Η εμπειρία του αυτή καταγράφεται στο αυτοβιογραφικό του κείμενο
Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος,

που θεωρείται παγκοσμίως ένα από τα σημαντικότερα κείμενα για το Ολοκαύτωμα - γραμμένο με την ψυχραιμία και την αναλυτικότητα ενός χημικού που παρατηρεί και καταγράφει τις συμπεριφορές των ανθρώπων σε συνθήκες απόλυτης ταπείνωσης και εκμηδένισης.
Μετά τον πόλεμο και την επιστροφή του από το Άουσβιτς έζησε μέχρι τη σύνταξή του ως χημικός σε εργοστάσιο χρωμάτων κοντά στο Τορίνο.
Έγραψε επίσης σπουδαία μυθιστορήματα και δοκίμια, όπως Η Εκεχειρία, Άν όχι τώρα, πότε;, Λίλιθ, Το Περιοδικό Σύστημα, Φυσικές Ιστορίες, Το κλειδί σε σχήμα αστεριού, Αυτοί που πνίγηκαν και αυτοί που σώθηκαν, Το επάγγελμά των άλλων, πολλά από τα οποία έχουν εκδοθεί και στην Ελλάδα.
Η αγωνιώδης προσπάθεια να κατανοήσει τη "λογική" πίσω από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης τερματίστηκε με τραγικό τρόπο: αυτοκτόνησε στο Τορίνο, το 1987.

Το στοίχημα

Αστυνομική συνοδεία χρειάστηκαν ο Πρ.Παυλόπουλος
και οι άλλοι υπουργοί για να φτάσουν στο χώρο της σύσκεψης
στο Αίγιο.

In.gr

Κουασιμόδος :
"Στοιχηματίζω την Παναγία των Παρισίων ότι
αυτοί που τους έβριζαν σήμερα
θα τους ξαναψηφίσουν με τα τέσσερα
στις εκλογές.
Διότι την φωτιά πολλοί εμίσησαν,
το ρουσφέτι όμως ουδείς."

Τι συμβαίνει στις ελληνικές φυλακές;

Τι συμβαίνει με τις ελληνικές φυλακές;
Ποιον αιώνα διανύουν;
243 χρόνια μετά από το μνημειώδες έργο
του Καίσαρα Μπεκαρία "Περί αδικημάτων και ποινών",
που σημειωτέον μεταφράστηκε από τον Αδαμάντιο Κοραή,
χρειάζεται να συζητάμε για τον εκσυγχρονισμό
του σωφρονιστικού μας συστήματος;
Πόσοι θάνατοι κρατουμένων πρέπει ακόμα να συμβούν,
πόσες οργίλες ανακοινώσεις θα βγουν από τις ενώσεις
των δικηγόρων μας και πόσες προσπάθειες θα κάνει
ο Συνήγορος του Πολίτη, για να λύσει επιτέλους τη σιωπή του
το Υπουργείο Δικαιοσύνης και να διατάξει
τους δεσμοφύλακες να συμπεριφέρονται ανθρώπινα
στους κρατούμενους και στους συγγενείς τους;
Γιατί δε διευκολύνεται το έργο των συνηγόρων τους;
Ποιος έχει το δικαίωμα να εμποδίζει τις ανεξάρτητες αρχές
να επισκέπτονται τους χώρους των φυλακών , για να διαπιστώνουν αν
γίνονται σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα;
Τι είδους δικαιοσύνη είναι αυτή που εξαντλεί όλη την
αυστηρότητά της πάνω σε άρρωστους ανθρώπους , ενώ
είναι λίαν φιλάνθρωπη απέναντι σε απατεώνες ολκής;
Το έχουμε ξαναπεί διά στόματος Μπεκαρία:
"Άλλο η αυστηρότητα και άλλο η αγριότητα!".
Ποιος εκχώρησε το δικαίωμα σε κάποιους να
γράφουν στα παπούτσια τους τους νόμους
και την ανθρωπιστική μας παράδοση
και να συμπεριφέρονται σε ανθρώπους λες και είναι ζώα;
Απαντήστε , κύριε Παπαληγούρα!
Και μην ξεχνάτε : ο ελληνικός λαός δε σας εξέλεξε
για να πεθάνουν επί των υπουργικών ημερών σας όλοι
οι φυλακισμένοι τοξικομανείς και οι φορείς του AIDS
στα άβατα των φυλακών, αλλά για να τους εξασφαλίσετε
με περισσή κοινωνική ευαισθησία καλύτερες συνθήκες
διαβίωσης. Όπως δηλαδή ταιριάζει να συμπεριφερόμαστε
στους άρρωστους συνανθρώπους μας...

Ο πολιτισμένος λαός

Τελευταίο απομεινάρι... ζωής . Τον επόμενο χρόνο
τα περήφανα ελαιόδεντρα θα τριζοβολούν
στα τζάκια των νεόπλουτων μικροαστών.

Μπάζα και σκουπίδια κάθε είδους:
μικρά εγκλήματα ευυπόληπτων νοικοκυρέων,
με την ανοχή ή τη συνενοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Που ξέρει τα πάντα , αλλά ουδέν πράττει...


Φίλε Sting, έτυχε να περάσω το σαββατοκύριακό μου
σε μια περιοχή της Χαλκιδικής γνωστή για τις ελιές,
τα ψάρια και τα οπωροκηπευτικά της.
Οι φίλοι που με προσκάλεσαν αποδείχτηκαν για πολλοστή
φορά άξιοι απόγονοι του Ξένιου Δία
και τους ευγνωμονώ για τα δώρα της απλόχερης αγάπης τους,
ψάρια και οπωροκηπευτικά όμως δεν έφαγα.
Ως γνωστόν τα μεν πρώτα αποτελούν είδος προς εξαφανιση
στις ελληνικές θάλασσες, ενώ τα δεύτερα
έχουν τόσα δηλητήρια επάνω τους, που είναι ικανά
να σε ξαποστείλουν στον κάτω κόσμο άκλαυτο και αστόλιστο.
Το χειρότερο όμως απ' όλα ήταν το σοκ που δέχτηκα από
την εικόνα εγκατάλειψης της περιοχής , εφ' ενός, και
από την ασύλληπτη σε έκταση δόμηση , που έχει βαλθεί να
ξεπατώσει όλα τα ελαιόδεντρα και να τα αντικαταστήσει
με θηριώδεις...πέτρινες κατοκίες, καινούρια σύμβολα
της νεοπλουρίστικης ξιπασιάς μας.
Σκουπίδια λοιπόν και ακαλαίσθητοι πέτρινοι όγκοι,
σε στιλ βλαχοσαμουριάς, συνθέτουν ένα περιβάλλον,
που μέχρι πρότινος ήταν ένας παράδεισος πρασίνου.
Επεστρεψα στη βάση μου κατηφής και μπουρινιασμένος
με όσα άθλια διαπίστωσα ιδίοις όμμασι και με τη βεβαιότητα
ότι αυτή η χώρα δε σώζεται με τίποτα.
Το βράδυ , πέφτοντας στο κρεβάτι μου για ύπνο , διάβασα
στο Βήμα το άρθρο του συντηρητικότατου Γιάννη Μαρίνου
σχετικά με το σοκ
που έπαθε από όσα είδε στην Τουρκία.
Σου το στέλνω , με την παράκληση να το αναδημοσιεύσεις ,
για να αντιληφθούν οι αναγνώστες σου ποιος είναι
τελικά ο πολιτισμένος και ποιος ο απολίτιστος λαός.

Φιλικά
Γιώργος Κ.

***
Διδάγματα από την Τουρκία
* Υποδειγματική η καθαριότητά της
σε αντιπαραβολή με το
απέραντο ελληνικό σκουπιδαριό

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ

"Από ποια χώρα είστε; ρώτησε ένας αξιοσέβαστος κύριος από ένα άλλο γκρουπ τουριστών. Και όταν υπερηφάνως τον πληροφορήσαμε, ακούσαμε εμβρόντητοι: Α, από την πιο βρώμικη χώρα της Ευρώπης!" Τι απαντάμε σε αυτόν τον αγενέστατο Ολλανδό; διερωτήθησαν εύλογα οι κυρίες της συντροφιάς μας. Καλύτερα τίποτα, πρότεινα. Μπορεί να είναι αγενής, αλλά την αλήθεια είπε. Ο αείμνηστος Κων/νος Καραμανλής είχε χαρακτηρίσει την Ελλάδα ένα απέραντο τρελοκομείο. Δεν είχε προλάβει να διαπιστώσει ότι είναι και ένα απέραντο σκουπιδαριό, που μπουρλοτιάζει κάθε χρόνο από τις αυτοαναφλεγόμενες, 2.500 τουλάχιστον, χωματερές (έτσι κάηκε και η πανέμορφη Σκιάθος), ενώ τα παντού διάσπαρτα εμπρηστικά σκουπίδια με τη συνοδεία της αφόρητης μυρωδιάς ούρων και κοπράνων προσβάλλουν την όσφρησή μας και αμαυρώνουν τη θεόσταλτη ομορφιά της ελληνικής υπαίθρου, συμπεριλαμβανομένων των περισσοτέρων αρχαιολογικών μας χώρων αλλά και της πλατείας Συντάγματος. Επειδή και τις ελάχιστες δημόσιες τουαλέτες που διέθετε η φτωχή μεταπολεμική Ελλάδα βαθμιαία τις καταργήσαμε! Και η αίσθηση αυτής της τραγικής διαπίστωσης έγινε εντονότερη καθώς τον χλευαστικό κεραυνό του αγενή Ολλανδού εμπεδώσαμε καλύτερα καθώς περιοδεύαμε έναν μήνα πριν από τις εκλογές την τεράστια Κεντρική Ανατολία στην Τουρκία. Γιατί με οδύνη οφείλω να παραδεχθώ ότι η Τουρκία είναι μία από τις καθαρότερες χώρες. Το ακριβώς αντίθετο της Ελλάδας. Επί 10 ημέρες η 80μελής ομάδα της πολιτιστικής εκδρομής που διοργανώθηκε από τους Φίλους του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού στην Καππαδοκία δεν είδε πεταμένο στον δρόμο, στους χώρους στάθμευσης, στους περιβόλους των καφετεριών και εστιατορίων και φυσικά στους αρχαιολογικούς χώρους ούτε ένα μπουκάλι πλαστικό ή γυάλινο, ούτε μία άδεια σακούλα ή κονσέρβα, σχεδόν κανένα σκουπίδι, ούτε καν γόπες. Κι ας είχαμε να κάνουμε με μία χώρα 70 εκατομμυρίων κατοίκων συν κάποια εκατομμύρια τουριστών. Ντρέπομαι που το γράφω, αλλά μία από τις ισχυρότερες εντυπώσεις που αποκόμισα από την Τουρκία είναι η καθαριότητά της. Κάτι στο οποίο προτρέπει και η σήμανση WC, που με πελώρια γράμματα σε κάθε σημείο όπου συγκεντρώνονται άνθρωποι τους καλεί να αποφύγουν να ουρήσουν στην ύπαιθρο. Η Τουρκία λίγο πριν από τις εκλογές (την επισκέπτομαι για πέμπτη φορά) με εντυπωσίασε, αλλά και με τρόμαξε. Οικοδομικός οργασμός και στο πιο μικρό χωριό. Πελώριες καλαίσθητες πολυκατοικίες με περιβάλλοντα χώρο για πρασιές, παιδικές χαρές, πάρκινγκ και μεγάλους ελεύθερους χώρους. Πόλεις και κωμοπόλεις γεμάτες πάρκα και κήπους. Υποδειγματικοί εθνικοί δρόμοι με 2,5 λωρίδες εκατέρωθεν και πρόβλεψη για περαιτέρω διαπλάτυνση, κατοχυρωμένοι με σήμανση ή δενδροστοιχίες! Καλά οργανωμένοι αρχαιολογικοί χώροι, ολοκάθαροι και με πλήρη σηματοδότηση. Μια χώρα που αναπτύσσεται με υψηλούς ρυθμούς, που δέχεται τεράστιες ξένες επενδύσεις και ένας λαός καταφανώς μεν φτωχότερος, αλλά καθαρός, φιλόξενος, υπερήφανος και δυστυχώς επικίνδυνος για μας τους καλοπερασάκηδες. Η τουρκική σημαία κυματίζει παντού υπογραμμίζοντας τον πατριωτισμό των Τούρκων αλλά και την παντοδυναμία του στρατιωτικού κατεστημένου, εγγυητή της ιδιότυπης δημοκρατίας που επέβαλε ο περίπου ως Θεός τιμώμενος Κεμάλ. Και σε ήρεμη αλλά διαρκώς ενισχυόμενη αντιπαράθεση το ραγδαία εξαπλούμενο Ισλάμ, όπως προέκυψε και από τις εκλογές. Η μαντίλα και το ποδήρες ένδυμα κυριαρχούν πια μεταξύ των γυναικών και τα προβάλλουν προκλητικά οι σύζυγοι των Ερντογάν και Γκιουλ αμφισβητώντας έμπρακτα τα περί μετριοπαθούς Ισλάμ. Και το εκλογικό αποτέλεσμα, παρά την ευρωπαϊκή και ελληνική επίσημη ικανοποίηση, κάθε άλλο παρά επιτρέπει εφησυχασμό.".

Ατάκες23

Διάβασα κάπου ότι Ιταλία και η Ελλάδα είναι οι χώρες

με τους περισσότερους νόμους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η είδηση αυτή μου έφερε αυθόρμητα στο μυαλό
τη ρήση του Λάο Τσε:
Όσο πιο πολλοί οι νόμοι , τόσο πιο πολλοί οι κλέφτες!

Michelangelo Antonioni: "L' eclipse"

H περιπέτεια (1960), Η νύχτα (1960), Η έκλειψη (1962),
Μπλόου απ (1966), Επάγγελμα ρεπόρτερ (1975),
Η ταυτότητα μιας γυναίκας (1982):
μερικές μόνο από τις πολλές ταινίες που γύρισε
ο σπουδαίος ιταλός σκηνοθέτης Μικελάντζελο Αντονιόνι,
που πέθανε σήμερα σε ηλικία 95 ετών.
Ο εξαιρετικά αφαιρετικός τρόπος με τον οποίο συνήθιζε
να αποδίδει τα θέματά του και η ανάδειξη της εικόνας
ως κύριου εκφραστικού του μέσου
τον κατέστησαν εξίσου αγαπητό αλλά και
μισητό στους χιλιάδες σινεφίλ.
Ο Αντονιόνι υπήρξε αναντίρρητα ένας από τους βασικότερους
καταγραφείς της ανθρώπινης μοναξιάς στο σύγχρονο αστικό κόσμο.
Παρακολουθούμε τα τελευταία λεπτά της σημαντικότατης
ταινίας του Η έκλειψη , με την υπέροχη Μόνικα Βίτι να
περιφέρεται αλλοπαρμένη σε μια πόλη ,
της οποίας η μυστηριώδης ατμόσφαιρα
επιτείνει το ψυχικό της δράμα.

- Και , για να 'χουμε καλό ρώτημα, από πότε βρίσκεσαι εδώ;
- Από την προπέρσινη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου!

Σατιρικοί στίχοι7

Κωνσταντίνος Σκόκος
(1854-1929)

(4ο μέρος)

Ειδύλλιον ανδρογύνου

Σαν πρωτογνωριστήκανε
-τι ερωτικό καμίνι!-
μιλούσε εκείνος τρυφερά
και άκουεν εκείνη.
Και σαν αρραβωνιάστηκαν
-τι γλύκα η κάθε φράση!-
μιλούσ' εκείνη κι άκουεν
εκείνος εν εκστάσει.
Μ' αφότου παντρευτήκανε
-ω, βάσανα και ω, πόνοι!-
μιλούνε και οι δυο μαζί
κι ακούνε ... οι γειτόνοι!...

Από τη συλλογή: Τα Επιγραμματικά

Η Κλειώ μελετά τη νεοελληνική ιστορία και απορεί

Οι πολιτικοί τους οραματισμοί διέφεραν
όπως η μέρα με τη νύχτα.
Ο πρώτος "έπαιξε" με τη Μεγάλη Ιδέα
και παρά λίγο να πετύχει στους στόχους του.
Το έπος των Βαλκανικών Πολέμων και
Η Ελλάδα των Δύο Ηπείρων και των Πέντε Θαλασσών
(Συνθήκη των Σεβρών) πιστώνονται στην εμπνευσμένη
και ρεαλιστική πολιτική του.
Ο δεύτερος υπήρξε σφοδρός αντίπαλός του και
πολέμησε με νύχια και με δόντια την πολιτική του,
καίτοι ήταν βαθύτατα μορφωμένος και
εξίσου θερμός πατριώτης.
Οι νεφελώδεις όμως ιδέες του για την αναγέννηση της Ελλάδας
μέσω της επιστροφής στο... "πνεύμα του κοινοτισμού" της
Τουρκοκρατίας τον εμπόδιζαν να αντιληφθεί το μεγαλείο
του θανάσιμου εχθρού του και τον οδηγούσαν σε μια
οιονεί αντιπαλότητα σε ό,τι έπραττε ο πρώτος .
Η εμπλοκή τους στη δίνη του φριχτού Διχασμού της εποχής εκείνης
χρεώνονται στις πιο μελανές σελίδες της νεότερης πολιτικής μας ιστορίας:
στο αποκορύφωμά του, είχαμε την απόπειρα δολοφονίας του Ελευθερίου Βενιζέλου
στο σιδηροδρομικό σταθμό των Παρισίων από απότακτους
βασιλόφρονες αξιωματικούς, για να ακολουθήσουν ανήκουστες
πράξεις βιαιότητας από τους εξαγριωμένους οπαδούς του στην Αθήνα
εναντίον των φανατικών αντιπάλων του.
Κορυφαίο θύμα της οργής της τυφλής βίας ήταν ο
Ίων Δραγούμης, που τον σκότωσαν σαν το σκυλί καταμεσής
του δρόμου , σαν σήμερα το 1919,
άνδρες "των ειδικών λόχων ασφαλείας" του διαβόητου
βενιζελικού αρχιτραμπούκου αξιωματικού Παύλου Γυπάρη.

Γερμανία 1918 - 1921: "Τα αβέβαια βήματα μιας νεαρής δημοκρατίας"

Γερμανοί: οι ηττημένοι του μεγάλου πολέμου.
Οι νικητές τους τα παίρνουν όλα και για αντάλλαγμα τους
πετούν το ξεροκόμματο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.
Η ιδρυτική πράξη της (σαν σήμερα το 1919) συνοδεύτηκε
από τρομερές πολιτικές , κοινωνικές και οικονομικές ανακατατάξεις
στο λαβωμένο και ταπεινωμένο γερμανικό χώρο,
οι οποίες τελικά θα προκαλέσουν το θάνατό της ύστερα
από 14 χρόνια , με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία.
Στο αποκαλυπτικότατο ντοκιμαντέρ που παραθέτουμε
διακρίνει κανείς γνώριμες "φάτσες" από όσα συγκλονιστικά
θα συνταράξουν τον κόσμο μετά από δύο δεκαετίες.
Η Δημοκρατία της Βαϊμάρης ήταν το αβγό του φιδιού,
απ' όπου θα ξεπεταγόταν το τέρας του ναζισμού.
Η Κλειώ δε θα ήθελε με τίποτα να ζούσε εκείνα τα χρόνια...
***

With the loss of the war, the German monarchy came to an end and a republic was proclaimed. A constitution was written providing for a President with broad political and military power and a parliamentary democracy. A national election was held to elect 423 deputies to the National Assembly. The centrist parties swept to victory. The result was what is known as the Weimar Republic. On June 28, 1919, the German government ratified the Treaty of Versailles. Under the terms of the treaty which ended hostilities in the War, Germany had to pay reparations for all civilian damages caused by the war. Germany also lost her colonies and large portions of German territory. A 30-mile strip on the right bank of the Rhine was demilitarized. Limits were placed on German armaments and military strength. The terms of the treaty were humiliating to most Germans, and condemnation of its terms undermined the government and served as a rallying cry for those who like Hitler believed Germany was ultimately destined for greatness.
Soon after the war, Hitler was recruited to join a military intelligence unit, and was assigned to keep tabs on the German Worker's Party. At the time, it was comprised of only a handful of members. It was disorganized and had no program, but its members expressed a right-wing doctrine consonant with Hitler's. He saw this party as a vehicle to reach his political ends. His blossoming hatred of the Jews became part of the organization's political platform. Hitler built up the party, converting it from a de facto discussion group to an actual political party. Advertising for the party's meetings appeared in anti-Semitic newspapers. The turning point of Hitler's mesmerizing oratorical career occurred at one such meeting held on October 16, 1919. Hitler's emotional delivery of an impromptu speech captivated his audience. Through word of mouth, donations poured into the party's coffers, and subsequent mass meetings attracted hundreds of Germans eager to hear the young, forceful and hypnotic leader.
With the assistance of party staff, Hitler drafted a party program consisting of twenty-five points. This platform was presented at a public meeting on February 24, 1920, with over 2,000 eager participants. After hecklers were forcibly removed by Hitler supporters armed with rubber truncheons and whips, Hitler electrified the audience with his masterful demagoguery. Jews were the principal target of his diatribe. Among the 25 points were revoking the Versailles Treaty, confiscating war profits, expropriating land without compensation for use by the state, revoking civil rights for Jews, and expelling those Jews who had emigrated into Germany after the war began.
The following day, The Protocols of the Elders of Zion were published in the local anti-Semitic newspaper. The false, but alarming accusations reinforced Hitler's anti-Semitism. Soon after, treatment of the Jews was a major theme of Hitler's orations, and the increasing scapegoating of the Jews for inflation, political instability, unemployment, and the humiliation in the war, found a willing audience. Jews were tied to "internationalism" by Hitler. The name of the party was changed to the National Socialist German Worker's party, and the red flag with the swastika was adopted as the party symbol. A local newspaper which appealed to anti-Semites was on the verge of bankruptcy, and Hitler raised funds to purchase it for the party.
In January 1923, French and Belgian troops marched into Germany to settle a reparations dispute. Germans resented this occupation, which also had an adverse effect on the economy. Hitler's party benefited by the reaction to this development, and exploited it by holding mass protest rallies despite a ban on such rallies by the local police.
The Nazi party began drawing thousands of new members, many of whom were victims of hyper-inflation and found comfort in blaming the Jews for this trouble. The price of an egg, for example, had inflated to 30 million times its original price in just 10 years. Economic upheaval generally breeds political upheaval, and Germany in the 1920s was no exception.

Η Κλειώ ξεκινά την ημέρα της με την " La Campanella " του Franz Liszt

31 Ιουλίου 1886: Θάνατος του Φραντς Λιστ, στα 75 του χρόνια.
Χωρίς αυτόν, λένε οι ειδήμονες , η πιανιστική τεχνική σήμερα θα ήταν αναφιβόλως φτωχότερη. Ο David Alaverdian φροντίζει να μας δείξει ένα μέρος της αξίας του σπουδαίου Ούγγρου συνθέτη και πιανίστα.

O θάνατος ενός κορυφαίου: Ingmar Bergman (1918-2007)

Όσο καλός παίχτης κι αν είσαι, δεν μπορείς να υποτάξεις το θάνατο.
Στις μάχες στήθος με στήθος είναι ακατανίκητος.
Όμως μπορείς να του τη φέρεις με άλλο τρόπο:
να πλάσεις μιαν άλλη ζωή , που να μείνει ολόφρεσκη στη θέση σου ,
ενώ το σώμα σου θα έχει ήδη γίνει τέφρα.
Αυτό έκανε ο Μπέργκμαν: άφησε πίσω του ένα
σκηνοθετικό έργο που θα μείνει αθάνατο.

Ατάκες22

"Καλημέρα!-Καληνύχτα! Αυτή είναι η ζωή..."

Lucius Annaeus Seneca
(περ. 4 π.Χ– 65)
Ρωμαίος στωικός φιλόσοφος
και δραματουργός.

"Όπως λέμε: μέρα μπαίνει , μέρα βγαίνει
κι η ζωή όλο κονταίνει..."

Γιάννης

Σατιρικοί στίχοι6

Κωνσταντίνος Σκόκος
(1854-1929)

"ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΑ" (3ο μέρος)

275.Η πυγμή του νόμου

Πας ρωμιός θέλει γερή
τη γροθιά ο νόμος να 'χει,
και να πέφτει αλύπητα
όχι...στη δική του ράχη!


287. Στη Βαγγελίστρα

Παναγιά μου, απ' των μουρλών
σώζε μας τις παπαρδέλες
Ξέχωρα όμως γλίτωνέ μας
απ' των γνωστικών τις τρέλες!


292. Εις λόγιον αναλφάβητον

Τόσο στραβά κατάντησαν τα πράγματα,
που βγήκες λόγιος και συ
δίχως να ξέρεις γράμματα!

293. Εις κοινοβουλευτικόν ρήτορα

Τι γούστο τάχα βρίσκεις
στο βήμα ν' ανεβαίνεις;
Συ εκφράζεσαι σοφά
μονάχα σαν σωπαίνεις!

301. Εις υποψήφιον ακαδημαϊκόν

Βήχας συνάχια, αρθριτισμοί,
ποδάγρα, κήλη, δυσουρία...
και αντί να μπεις σε κλινική
σε μπάζουν στην ...Ακαδημία!

Σατιρικοί στίχοι5

Κωνσταντίνος Σκόκος
(1854-1929)

"ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΑ" (2ο μέρος)

126.Πρωινή προσευχή

Θε μ' , απ' την ανθρώπινη
φύλαγέ με βουλιμία,
κι εγώ ξέρω να σωθώ
από τ' άγρια θηρία.

146. Πλεονέκτης

Κυνηγώντας τα πολλά
σαν τον βουρλισμένο τρέχει,
κι ούτε βλέπει ούτ' ευκαιρεί
να χαρεί τα λίγα που έχει.

230. Πολιτικόν ιδεώδες

Κατά δύο μόνον τρόπους
πας ρωμιός ζητεί να δράσει:
ή να φτιάξει αυτός το κράτος
ή ...να το αποχαλάσει!...

231. Εις κάποιον υπουργήσιμον

Σε όλα εχρεωκόπησες...
Τώρα μια σου μένει ελπίδα:
Να σε κάνουν υπουργό,
για να σώσεις... την πατρίδα!

249. Γλέντι ρωμιών

Παίρνουνε φαγιά, κρασιά
και βιολιά, κι από μία κάμα-
"το οποίον..." κιχ! αν πεις,
γίνεται το γλέντι -δράμα!...

284. Εμπρησμοί και αποψίλωσις

Όπου δάσος - και φωτιά!-
Φαλακρή η Ελλάς θα μείνει
για να βόσκουν μόνον βόδια,
βούβαλοι...και άλλα κτήνη

Ατάκες21

"Όταν είσαι θυμωμένος, μέτρα ως το δέκα πριν μιλήσεις.
Όταν είσαι πολύ θυμωμένος, μέτρα ως το εκατό!"

Thomas Jefferson
(1743-1826)
Αμερικανός πολτικός φιλόσοφος

Γιάννης: " Εγώ , με όσα βλέπω να συμβαίνουν γύρω μου,
δεν προλαβαίνω να ξεπεράσω το... ένα!"

Η Κλειώ στον κήπο των Τεσσάρων Εποχών

Βιέννη 1741: θάνατος του ιταλού συνθέτη
και δεξιοτέχνη του βιολιού Αντόνιο Βιβάλντι.
Έζησε 63 χρόνια και του κόλλησαν
το παρατσούκλι "ο κοκκινομάλλης παπάς".
Βεβαίως υπήρξε ιερέας
αλλά δεν άσκησε ποτέ τα καθήκοντά του,
επειδή διορίστηκε καθηγητής βιολιού σε άσυλο
ορφανών και νόθων κορασίδων της Βενετίας.
Η δεξιοτεχνική του ιδιοφυία στο βιολί αντανακλάται
στα έργα που έγραψε για το όργανο αυτό.
Σ' αυτόν επίσης οφείλεται η διαμόρφωση
του κοντσέρτου σε τρία μέρη.
Τι θα έλεγε , άραγε, ο Αντόνιο
ακούγοντας τη σύγχρονη βιρτουόζο του βιολιού
Anne-Sophie Mutter να ερμηνεύει
το δημοφιλέστατο έργο του "Τέσσερις εποχές";

Múm: "Green Grass Of Tunnel"

Μια γλυκιά "Καληνύχτα!".
Οι όμορφοι στίχοι του τραγουδιού
να χαϊδεύουν τα αυτιά σας
και πολλά παγάκια από τη μακρινή Ισλανδία
να δροσίζουν τον ύπνο σας...

Down from my... ceiling
Drips great noise.
It drips on my head through a hole in the roof.

Behind these two hills heeere...
There's a pool.

And when I'm swimming in
through a tunnel....
I shut my eyes.

Inside their cabin I make sounds
In through the tubes I send this noise.

Behind these two hills heeere...
fall asleep.
And when I flood in green grass of tunnel...
It floods back.

Down from my... ceiling
drips great noise.

It drips on my head through a hole in the roof.

Behind these two hills heeere..
there's a pool.
And when I'm swimming in
through a tunnel....
I shut my eyes.

Αμαρτία εξομολογημένη

ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ επικίνδυνος για την ανθρώπινη υγεία ανιχνεύτηκε σε 23 τόνους ψάρια, που εισήχθησαν από την Κίνα και θα διοχετεύονταν στην αγορά της Κρήτης.

Η Διεύθυνση Κτηνιατρικής της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηρακλείου, κατά τον έλεγχο που έκανε στις εισαγωγές τροφίμων ζωικής προέλευσης και μετά τη δειγματοληψία, που έγινε για βαρέα μέταλλα, βρέθηκε υδράργυρος 2,35 mg/κιλό, ενώ το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο είναι 1 Mg/κιλό.

Τα 22.974,8 κιλά γαλέου, προοριζόταν για εισαγωγική εταιρία που εδρεύει στην Βιομηχανική Περιοχή Ηρακλείου, από την οποία θα γινόταν η διανομή σε καταστήματα κατεψυγμένων ψαριών της Κρήτης.

Αμέσως η Διεύθυνση Κτηνιατρικής ενημέρωσε τη Νομάρχη, η οποία έδωσε εντολή για την κατάσχεση των ψαριών και βέβαια θα ακολουθήσει η νόμιμη διαδικασία.

Η Καθημερινή,27-7-07

"Ομολογώ την αδυναμία μου για το γαλέο σκορδαλιά.
Έτσι φυσιολογικώς δε χρειάζομαι θερμόμετρο!
Είμαι πια ο ίδιος ένα ζωντανό θερμόμετρο!"

Ραδιο...φονικό

Άκουγα το πρωί στο ραδιόφωνο το Δήμαρχο της Νικήτης Χαλκιδικής να "απολογείται" σε ένα θρασύτατο νεαρό που το παίζει "δημοσιογράφος" σε ένα σταθμό ευρείας ακροαματικόττητας, και μου άναψαν τα λαμπάκια για το ύφος του ιεροεξεταστή, που ανακρίνει αμείλικτα τα θύματά του.
Όχι μόνο δε δεχόταν τις λογικότατες εξηγήσεις που έδινε ο άμοιρος δήμαρχος, αλλά ζητούσε στο εδώ και τώρα να φέρει νερό και από το Νιαγάρα ακόμα.
Και τι έλεγε ο δήμαρχος Νικήτης, που δεν έκουγε ο ιταμότατος ραδιοφωνατζής; Ότι η Νικήτη είναι ένα χωριό που επί 10 μήνες το χρόνο έχει 3.000 κατοίκους και τους υπόλοιπους δύο μετατρέπεται αυτόματα σε... Βέροια, με εξήντα δηλαδή χιλιάδες άτομα που όλα απαιτούν να έχουν άφθονο νερό , 24 ώρες το 24ωρο, πράγμα που λογικά είναι αδύνατον.
Γι' αυτό το δημοτικό συμβούλιο πήρε τη σολομώντεια απόφαση να μοιράζει με περικοπές το λιγοστό νερό , όπως ακριβώς κάνουν ήδη πολλές περιοχές της Χαλκιδικής.
Τι συγκράτησα απ' όλη αυτή τη φασαρία;
Τις οργισμένες κραυγές του ιταμότατου , όταν ο δήμαρχος είπε ευθαρσώς
ότι έτσι όπως πάμε σε λίγα χρόνια θα σκοτωνόμαστε μεταξύ μας
για ένα μπιτόνι νερό και ότι ήρθε η ώρα να μπει ένα τέλος
στο βασίλειο των εργολάβων.
"Δε θέλουμε , είπε αγανακτησμένος ο άνθρωπος, άλλες
παραθεριστικές κατοικίες. Πρέπει η πολιτεία
να απαγορεύσει την περαιτέρω τσιμεντοποίηση της Χαλκιδικής."
"Ώστε στρέφεστε τώρα και εναντίον της ιδιωτικής
πρωτοβουλίας, γκάρισε ο αχαρακτήριστος.
Γι' αυτό μας κόβετε το νερό; Για να μην μπορούμε να έχουμε
ένα σπιτάκι στον τόπο σας , για να τον λυμαίνεστε μόνο εσείς;".
Εις μάτην ο ατυχής δήμαρχος προσπαθούσε να εξηγήσει το αυτονόητο.
Αυτός το χαβά του περί ελευθερίας της διαμονής,
της ιδιοκτησίας και όλα αυτά τα κουραφέξαλα
που πετάνε οι δικηγορίσκοι στα δικαστήρια,
όταν κάνουν το συνήγορο του διαβόλου.
Πώς δεν τον σιχτίρισε ο δήμαρχος, απορώ ακόμα...

3ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ποίησης

3ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ποίησης



3ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ποίησης,
στη μνήμη του Στ. Γεράνη,
από την Εταιρεία Γραμμάτων & Τεχνών Πειραιά.
Το θέμα είναι ελεύθερο και οι διαγωνιζόμενοι
μπορούν να στείλουν μέχρι τρία ποιήματα,
ανέκδοτα, αδημοσίευτα και μόνο με ψευδώνυμο του ποιητή.
Συμμετοχές μέχρι 30/7.
Για περισσότερες πληροφορίες: http://www.athinorama.gr

Εδώ ο καλός καρκίνος!

Ο Γιάννης Ζουρνάς είναι επί χρόνια το δεξί χέρι του

Βασίλη Παπαγεωργόπουλου στο Σύνδεσμο ΟΤΑ Θεσσαλονίκης.
Επί τρεις συνεχείς θητείες εκλέγεται Πρόεδρος του Συνδέσμου,
η τελευταία μάλιστα εκλογή του (Μάρτιος του 2007) έγινε ομόφωνα
από... όλες τις παρατάξεις, μολονότι τα στόματα των
οι οικολογικών οργανώσεων του νομού έχουν μαλλιάσει
να φωνάζουν επί χρόνια ότι ο άνθρωπος αυτός
είναι επιεικώς απαράδεκτος για το πόστο του.
Ο ίδιος , όπως είναι φυσικό με τη δύναμη που του έχουν
δώσει οι πάντες, έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του.
Πιστεύει ότι είναι κάτι ανάμεσα στο Μάγο του Οζ και το Χάρι Πότερ
των σκουπιδιών, πρόσφατα δε διακήρυξε με περηφάνια την καλή δουλειά
που έχει γίνει στον τομέα των αστικών απορριμμάτων
στο Νομό Θεσσαλονίκης , η οποία τον έχει φέρει το
στην κορυφή, σε πανελλήνιο επίπεδο, σε οτιδήποτε αφορά
τη διαχείρισή τους.
Κι όμως ο άνθρωπος με το συμπαθές ροδαλό πρόσωπο,
που μας κοιτά καλοσυνάτα στη φωτογραφία που παραθέτουμε,
είναι ένας από τους πιο επικίνδυνους ανευθυνοϋπεύθυνους που
διαθέτει η χώρα μας στους ΟΤΑ.
Εξαιτίας αυτού του κυρίου μολύνθηκε η Θεσσαλονίκη
όσο καμία άλλη πόλη της Ελλάδας και η μόλυνση αυτή
συνιστά ένα από τα μεγαλύτερα οικολογικά εγκλήματα
στην ιστορία του τόπου.
Μιλάμε για τη φωτιά των Ταγαράδων πέρσι τέτοια εποχή,
τότε που , θυμάστε, στην αρχή μας έλεγαν ότι δε συμβαίνει
τίποτε και μετά έκαναν εκκλήσεις στους κατοίκους των
γύρω περιοχών , οι οποίες ισοδυναμούσαν με προτροπές
για μετανάστευση στην Αυστραλία.
Το Γιάννη Ζουρνά θεωρεί ποινικά υπεύθυνο , διαβάζω
στο σημερινό Αγγελιοφόρο , ο εισαγγελέας
Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης Λάμπρος Τσόγκας, για την
οικολογική καταστροφή που συνέβη στην πόλη μας
και από την οποία κινδυνεύουν με καρκίνο οι πάντες,
μηδενός του ανθρώπου με το baby face.
Μεταφέρω ένα μέρος του σχετικού άρθρου της καλής εφημερίδας
για να κρίνετε το σκεπτικό του κυρίου εισαγγελέα:
"O εισαγγελέας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης Λάμπρος Τσόγκας, ο οποίος χειρίστηκε τη δικογραφία που σχηματίστηκε, θεωρεί ότι πρέπει να αποδοθούν ποινικές ευθύνες σε βάρος του κ. Ζουρνά, καθώς έκρινε ότι εάν είχαν γίνει τα προβλεπόμενα έργα υποδομής, θα είχε αποτραπεί η πυρκαγιά που εκδηλώθηκε τον περασμένο Ιούλιο και προκάλεσε τεράστια οικολογική καταστροφή. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς κάηκαν περισσότεροι από 57.000 τόνοι σκουπιδιών, ενώ σύμφωνα με τις καταγγελίες των κατοίκων, «4.000 κυβικά διασταλαζόντων υδάτων διαχύθηκαν σε έκταση 2.000 στρέμματα αγροτικών εκτάσεων και αυλές σπιτιών». Oι επιστήμονες αναφερόμενοι στη συγκεκριμένη πυρκαγιά τη χαρακτήριζαν ως οικολογική βόμβα που έσκασε, ενώ ανέφεραν μεταξύ άλλων ότι από την καύση των σκουπιδιών «εκλύονται στην ατμόσφαιρα βαρέα μέταλλα, υδροχλώριο, υδροφθόριο, οξείδια του θείου και άλλες τοξικές - καρκινογόνες ενώσεις».

Για δύο χρόνια

Oπως προκύπτει από τη μέχρι στιγμής δικαστική έρευνα της υπόθεσης, η φωτιά που εκδηλώθηκε στη χωματερή των Ταγαράδων σιγόκαιγε από το 2004 μέχρι και τον Ιούλιο του 2006! Σύμφωνα με το πόρισμα του εισαγγελέα, το διάστημα που μεσολάβησε δεν έγιναν οι απαραίτητες αυτοψίες, με αποτέλεσμα να καίγονται υπόγεια μεγάλες ποσότητες σκουπιδιών, δημιουργώντας μεγάλα κοιλώματα στους όγκους σκουπιδιών που τελικά κατέρρευσαν και προκλήθηκε η μεγάλη φωτιά δύο χρόνια μετά. Επίσης όπως διαπιστώθηκε από την εισαγγελική έρευνα, πριν από την εκδήλωση της πυρκαγιάς δεν πραγματοποιούνταν οι προβλεπόμενες επιχωματώσεις των απορριμμάτων. Παραλείψεις εντοπίστηκαν όμως και στη δεξαμενή των διασταλαζόντων υδάτων. Oπως προκύπτει, δεν είχαν κατασκευαστεί διπλά τοιχώματα, ούτε είχαν φυτευτεί δέντρα για να απορροφούν τα υγρά. Ακόμη στο κατηγορητήριο επισημαίνεται ότι τα αντιστηρίγματα στα σημεία όπου βρίσκονται τα σκουπίδια δεν επαρκούσαν με συνέπεια να καταρρεύσουν. Το κατηγορητήριο που συντάχθηκε από τον εισαγγελέα Πρωτοδικών Λάμπρο Τσόγκα διαβιβάστηκε στην Εισαγγελία Εφετών."
"Κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει", ως γνωστόν στη χώρα μας.
Αν ο κυρ Γιάννης καθίσει τελικά στο σκαμνί, να είστε σίγουροι
ότι όλα τα κορακοειδή των ΟΤΑ της Θεσσαλονίκης και των
περιχώρων θα προστρέξουν σε βοήθειά του προς
αποτροπήν μιας παραδειγματικής καταδίκης του.
Το κλασικό επιχείρημά τους, να είστε βέβαιοι, θα είναι ότι
ο κύριος Ζουρνάς είναι ένας πολύ καλός άνθρωπος,
εξαίρετος οικογενειάρχης, άνθρωπος του Θεού,
ακούει πατριωτική μουσική, διαβάζει ωφέλιμα βιβλία,
ότι υπηρέτησε με αυταπάρνηση την Τοπική Αυτοδιοίκηση
και ότι για το έγκλημα των Ταγαράδων φταίνε εν πρώτοις
οι σκοτεινές δυνάμεις του κεμαλισμού και του Νάτο στη χώρα μας
και κατά δεύτερο λόγο ο... Φούφουτος.
Εκείνο, βέβαια, που κόφτει τα κορακοειδή μας δεν είναι
ο "πάσχων" περιβαλλοντοκτόνος συνάδελφός τους.
Σιγά μην τους νοιάξει τώρα η μοίρα ενός Ζουρνά
που ίσως φάει μερικά χρονάκια στην πλάτη για τους καρκίνους
που σκόρπισε και την επομένη σουλατσάρει στη Νέα Παραλία
λόγω ανηκέστου βλάβης της υγείας του!
Όμως φρικιούν στη σκέψη ότι μπορεί με την πιθανή καταδίκη του
να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και γι' αυτούς. Διότι όλοι τους
έχουν , λίγο ή πολύ, χεσμένη τη φωλιά τους.
Είπαμε: στην Ελλάδα εκ της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως ερρύη τα φαύλα.
Χρειάζεται μήπως να το αναλύσουμε;

Porter Wagoner : " Green Green Grass of Home" (τέλη δεκαετίας '60)

Όταν καταλαγιάσει το κακό και θα κάνει
η χώρα αυτή ταμείο,
Όταν θα επιστρέψουν οι χιλιάδες πυροπαθείς
στις προγονικές τους εστίες,
τίποτε δε θα μοιάζει σαν και πρώτα.
Και άντε ξανά μανά κι απ' την αρχή.
Με τις απατηλές υποσχέσεις των πολιτικών,
που γνωρίζουν πολύ καλά ότι
σε κρανίων τόπους μόνο κόκαλα σπέρνεις.
Με τα μικρά και μεγάλα ατομικά μας εγκλήματα,
που δεν παίρνουν από συγχώριο...
Αυτή η Ελλάδα που έφτιαξαν με τους νόμους τους,
Αυτή η Ελλάδα που φτιάξαμε με τα άνομα έργα μας
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΕΛΛΟΝ.
ΚΡΙΜΑ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ ΜΑΣ
ΠΟΥ ΑΝΑΛΩΘΗΚΑΝ ΣΕ ΑΧΡΗΣΤΟΥΣ ΚΟΠΟΥΣ!
ΚΡΙΜΑ ΣΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ...
Γιατί τί θα έχει απομείνει, για να νοσταλγήσει;
Απλώς, θα φτύνει με αηδία στους τάφους μας.

The old hometown looks the same as I step down from the train
And there to meet me is my mama and papa
And down the road I look and there runs Mary hair of gold and lips like cherries
It's good to touch the green green grass of home
Yes they'll all come to meet me arms areached smiling sweetly
It's so good to touch the green green grass of home
The old house is still standing though the paint is cracked and dry
And there's that old oak tree that I used to play on
Down the lane I walk with my sweet Mary hair of gold and lips like cherries
It's good to touch the green green grass of home
Then I awake and look around me at these four grey walls that surround me
And I realize that I was only dreaming
For there's a guard and there's that sad old padre arm in arm we'll walk at daybreak
And again I'll touch the green green grass of home
They'll all come to see me in the shade of that old oak tree
As they lay me neath the green green grass of home.

Ατάκες20

"Λίγο πάθος μεγαλώνει το μυαλό, το πολύ πάθος το σβήνει.".

Marie-Henri Beyle - Stendhal
(1783-1842)

Γάλλος μυθιστοριογράφος
(Το κόκκινο και το μαύρο -
Το μοναστήρι της Πάρμας) ,
πρόδρομος του ρεαλισμού.

Γιάννης : "Συνεπώς, οι καψουροτραγουδιστές μας
και όσοι τη βρίσκουν με τα τραγούδια τους
είναι όλοι ...ανεγκέφαλοι!"

Άδιον ουδέν έρωτος!

Νοσσίς
(αρχές 3ου αι. π.Χ.)

άδιον ουδέν έρωτος' α δ' όλβια, δεύτερα πάντα
εστίν΄από στόματος δ' έπτυσα και το μέλι.
τούτο λέγει Νοσσίς΄ τίνα δ' α Κύπρις ουκ εφίλασεν,
ουκ οίδεν τήνα γ' άνθεα ποία ρόδα.

***
Τίποτε γλυκύτερο απ' τον έρωτα! Όλα τα ευλογημένα πράματα
έρχονται δεύτερα' ακόμα και το μέλι φτύνω απ' το στόμα μου .
Αυτό το λέει η Νοσσίδα. Και όποιον δε φίλησε η Κύπριδα ,
δεν ξέρει να διακρίνει τα ρόδα ανάμεσα στα άνθη.

Σατιρικοί στίχοι4

Κωνσταντίνος Σκόκος
(1854-1929)

"ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΑ" (1ο μέρος)

16. Εις μαγείρισσαν ερωτοκτυπημένην

Τον πυροσβέστην τι τον θες
κοντά σου , βρε κουτάβι;
Για να σου σβήνει τηφωτιά
ή για να στην ανάβει;

26. Εις εύμορφον νοσοκόμον

Στους πληγωμένους τι ζητείς,
βρε άσπλαχνη γυναίκα;
Πας να γιατρέψεις μια πληγή
κι ανοίγεις άλλες δέκα.

27.Εις φρικαλέαν τραγουδίστριαν

Τους νεκρούς ο Ορφέας τραβούσε
απ' του Άδου το σκοτάδι
το δικό σου το τραγούδι
ζωντανούς μας πάει στον Άδη.

56. Εις προγάστορα ιεροκήρυκα

Ωραία τα λες! Μας συγκινεί
βαθιά η ομιλία σου,
αλλά μας βάζει εις πειρασμόν
η στρογγυλή κοιλία σου...

71. Εις αδιάλλακτον αντιπολιτευόμενον

Σ' ακούω ογκανίζοντα
περί πατρίδος και θεσμών
και τρέμω τον απύλωτον
αυτόν σου πατριωτισμόν.
Κι όσο σε βλέπω, σκέπτομαι
τι να τραβά κι ο όνος
σαν τον αφήνουν νηστικόν
έξω του αχυρώνος...

94. Εις σοσιαλιστήν

Χτυπούσε το κεφάλαιον
με άγριον το ύφος
και για να το εκδικηθεί
έγινε...τοκογλύφος.

99. Εις κοιλιόδουλον

Αφού τα καταβρόχθισε
και τα ξεπάστρεψ' όλα,
του εκόπη η όρεξις, κ' εδώ
ετίναξε τα κώλα.

117. Ασυδοσία

Αν ήταν φόρο να 'βαζαν
στην ντόπια εξυπνάδα,
δε θα 'μενε ηλίθιος
κανένας στην Ελλάδα.

125. Εις αδηφάγον επίσκοπον

Τρως , παχαίνεις, στρογγυλούσαι,
κι έκανες τέτοιο προκοίλι,
που θαρρώ του παραδείσου
δε θα σε χωράει η Πύλη.

Η Κλειώ στον κήπο με τον Βικέντιο Βαν Γκογκ..

Η διαταραγμένη προσωπικότητά του τον οδήγησε ,
μέρα σαν τη σημερινή, στην αυτοχειρία.
Προηγουμένως , σε μια κρίση αυτοκαταστροφικής μανίας,
είχε κόψει το αυτί του.
Τα τελευταία δέκα χρόνια της σύντομης ζωής του(1853-1890)
ζωγράφισε πάνω από 900 πίνακες
και σκιτσάρισε 1100 , κατά βάση, τοπία,
αριθμός απίστευτος για έναν καλλιτέχνη,
αφού μεταφράζεται σε ένα έργο ανά ...δύο μέρες.
Η ζωή του είναι μία συνεχής πάλη με τη σχιζοφρένεια και τη φτώχεια
αλλά και μία ιεραποστολική προσήλωση στη ζωγραφική.
Αναμφισβήτητα αποτελεί τον λαμπρότερο εκπρόσωπο
των προδρόμων των φωβιστών και των εξπρεσιονιστών
ζωγράφων του 19ου αιώνα.
Η ένταση με την οποία
απέδωσε τα έργα του αποκαλύπτουν ένα ζωγράφο
διαχρονικής πνοής.

Η Κλειώ στον κήπο- Ευάγγελος Παπανούτσος

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΝΟΥΤΣΟΣ

(27 Ιουλίου 1900-1982)

Προσωπικότητα με βαθιά παιδεία. Λαμπρές σπουδές,
πολλές ξένες γλώσσες, στέρεη φιλοσοφική συγκρότηση.
Αταλάντευτος δημοκράτης και μαχητικός δημοτικιστής.
Βασικός σχεδιαστής των μεγάλων μεταρρυθμίσεων στην Παιδεία
επί των κυβερνήσεων του Γεωργίου Παπανδρέου (1963-1964),
έστρεψε προς το πρόσωπό του τα πυρά
των φανατικών της συντήρησης και της οπισθοδρόμησης,
η οποία τον καταδίωξε απηνώς.
Η Μεταπολίτευση δικαίωσε εν μέρει τους αγώνες του
με την καθιέρωση της Δημοτικής γλώσσας στην Εκπαίδευση
και η μίζερη Πολιτεία τον έκανε με βαριά καρδιά Ακαδημαϊκό
ένα χρόνο πριν πεθάνει. Κάτι ήταν κι αυτό...
Αρκετά από τα βιβλία που έγραψε εξακολουθούν
να διατηρούν την επικαιρότητά τους.
Ιδού ένας μικρός κατάλογος από το πλήθος των εκδόσεών του:
1921: Το πρόβλημα της ελευθέρας βουλήσεως
1924: Πραγματισμός και Ουμανισμός
1927: Εισαγωγή εις την Φιλοσοφίαν της Θρησκείας
1928: Τριλογία του Πνεύματος, Αλεξάνδρεια
1930: Περί τέχνης, Αλεξάνδρεια
1932: Περί ηθικής
1936: Περί επιστήμης
1948: Αισθητική
1949: Ηθική
1950: Επίκαιρα
1954: Γνωσιολογία
1954-56: Νεοελληνική Φιλοσοφία, τομ. 2
1955: Παλαμάς, Καβάφης, Σικελιανός
1958: Φιλοσοφία και Παιδεία
1962: Η ηθική συνείδηση και τα προβλήματά της
1964: Φιλοσοφικά προβλήματα
1965: Αγώνες και αγωνία για την Παιδεία
1970: Λογική
1971: Ο λόγος και ο άνθρωπος
1973: Ψυχολογία, Πρακτική Φιλοσοφία
1976: Το δίκαιον της πυγμής
1976: Η παιδεία το μεγάλο μας πρόβλημα
1978: Η κρίση του πολιτισμού μας

Ατάκες19

Ο κόσμος των ψευδαισθήσεων, η μαγική όψη της πλάνης.
Ζώντας μέσα στο κουκούλι των καθημερινών φαντασιώσεων ,
σχηματίζουμε στη συνείδησή μας βολικές
παραστάσεις της ζωής μας με τόση καθαρότητα
και δύναμη , ώστε να τις αντιλαμβανόμαστε ως πραγματικές.
Όμως , όπως λέει ο γερμανός φιλόσοφος Φίχτε,
"Τέσσερα πράγματα είναι πάντοτε μεγαλύτερα
απ' όσο τα νομίζουμε:
τα χρόνια μας, τα χρέη μας, τα σφάλματά μας και οι εχθροί μας.Johann Gottlieb Fichte
(1762 -1814 )

Η ατζέντα της ημέρας, κάθε μέρας...

"Σε κλίμα πένθους η δεξίωση για την 33η «γιορτή» της Δημοκρατίας στην Ελλάδα"

Η Καθημερινή

Θάνατοι γενναίων σε άνισες μάχες...
Εμπρησμοί των δασών και αφανισμός του εθνικού μας πλούτου...
Σκάνδαλα, Διαφθορά, Κομματοκρατία...
Η ταπείνωση της Ανεργίας...
Η απελπισία από την Ακρίβεια...
Η εξαχρείωση των Μ.Μ.Ε. και Ψυχαγωγίας...
Η προκλητική ζωή των 10.000 επωνύμων...
Η καθίζηση της πνευματικής μας ζωής...
Το αναποτελεσματικό Κράτος...
Η κομπορρημοσύνη και η εθελοτυφλία των Πολιτικών...
Η ασύστολη χυδαιότητα...
Η αφασική αμεριμνησία των πολλών...
Ο γενικευμένος φασισμός της καθημερινότητας...
Ο παρατεταμένος Καύσωνας...
Η αβίωτη ελληνική πραγματικότητα...
Ο μάγος Ούμπρα Κάμπρα
ομολογεί την αδυναμία του
να σώσει τον τόπο.
"Πώς μπορώ, λέει,
να κάνω τα μαγικά μου
σε ένα λαό τόσο αυτοκαταστροφικό;".

Η Κλειώ γελάει με ένα αξέχαστο δίδυμο

Dean Martin και Jerry Lewis,
το κωμικό δίδυμο που ψυχαγώγησε εκατομμύρια θεατές
επί πολλές δεκαετίες, στη μετά Σαρλό εποχή.
Ο καταπληκτικός κλοουνίστας Τζέρι Λιούις
και ο γοητευτικός τραγουδιστής Ντιν Μάρτιν
ένωσαν σαν σήμερα, το 1946, τις καλλιτεχνικές τους τύχες ,
προσφέροντας αξέχαστες ταινίες , όπως την "Colgate Comedy Hour",
απόσπασμα της οποίας βλέπετε στην οθόνη σας.

Σατιρικοί στίχοι3

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ (1811-1901)

ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΘΥΣΙ

Το πολιτικό μεθύσι
μ' έζησε και θα με ζήσει
μ' ενθουσιάζει, με τραβάει
και ζιζάνια μου φυσάει,
κι είναι μέθη αγαπητή
που μου ευφραίνει την ψυχή.
Θέλω επιρροή στον Τόπο.
Τήνε θέλω μ' ό,τι τρόπο.
Να μπορώ να μεταθέτω
δικαστάς, και να διαθέτω
θέσες στους ευνοϊκούς μου,
και να διώχνω τους εχθρούς μου.
Θέλω να 'χω κ' εξουσία,
πέτε τήνε και μανία,
μα γι' αυτήνε ξεψυχώ
θέλω να κυριαρχώ.
Τι τη θέλω τη ζωή,
αν δεν έχω επιρροή;
Τι τη θέλω την Πατρίδα,
χωρίς εξουσίας ελπίδα;
Να με ιδεί εξουσιαστή
η Πατρίδα , και ας χαθεί.
λυτρωτή της να με κράξει,
και στο Διάολο, ας βουλιάξει.
Εμέ η δόξα μου να ζήσει,
και το Έθνος ας ψοφήσει.

Τση (=της)εξουσίας το μεθύσι,
ως κ' εκειό (=εκείνο) το θέλει η φύση,
κι αν η φύση μας το θέλει,
θαν το θέλω, τι σας μέλλει
ηθικοδιδάσκαλοί μας;
Μήπως οι αντιπρόσωποί μας,
ή όσοι άλλοι κυριαρχούνε
άλλο μέτρο αυτοί βαστούνε;
Όλοι παν τον ίδιο δρόμο,
με τον εδικό μου νόμο,
και σκουντρούνε τον πλησίον τους
όλοι, για το μεγαλείον τους.

Ω θρησκεία σεβαστή,
έλα βόηθα μου και συ,
ν' ανεβώ στην Εξουσία.
Έλα, έλα, βοήθησέ με
και στον όχλο σύστησέ με
δώσ' μου βάιο ναν' το βάλω
κια μ' εκείνο να προβάλω
χριστιανός λειτουργημένος
κ' έτσι να 'μαι ψηφισμένος,
εις την πρώτην εκλογή,
για οποιαδήποτε Αρχή.
Γιατί εγώ σε προσκυνώ,
και με ζήλο σε ακλουθώ
για την μόνην επιθυμία
ν' αξιωθώ την Εξουσία.

Τσ' εξουσίας το μεθύσι,
ως κ' εκειό το θέλει η φύση.
Είναι η φύση που το θέλει

κι ό,τι πείτε δε με μέλλει.

[ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ]

Εδώ τα οστά του Δικαστή Σκουτέρη,
που επληρωνότουν κι οχ (=από) τα δύο μέρη,
γιατί, εις αποφυγήν παντοίου μώμου (= μομφής),
ήθελε ισότητα έναντι του νόμου.

Η Κλειώ στον κήπο διαβάζει την Τύφλωση

ELIAS CANETTI
(1905-1994)

Είναι βυθισμένος στον αγνό κόσμο των βιβλίων
και αυθεντία στις κινεζικές μελέτες.
Η βιβλιοθήκη του είναι από τις μεγαλύτερες της Βιέννης.
Ο ξεπεσμός του αρχίζει , όταν παντρεύεται την οικονόμο του,
που όχι μόνο τον απατά ασύστολα αλλά και τον διώχνει από το σπίτι.
Οι εξευτελισμοί του , από τη στιγμή αυτή, δεν έχουν τέλος.
Η αναγκαστική συναναστροφή του με άτομα του υποκόσμου
τον οδηγεί στην έσχατη απελπισία.
Σε μια κρίση παραφοράς βάζει φωτιά στη βιβλιοθήκη του
και απανθρακώνεται από τη φλεγόμενη γνώση.

Ο ήρωας του Κανέτι
στο αριστουργηματικό μυθιστόρημα "Η τύφλωση" ( Die Blendung) ,
αντιπροσωπεύει την μοίρα των μορφωμένων,
που ζουν σε έναν κόσμο ιδεατό και είναι ανίκανοι να αντισταθούν
στις επιθέσεις των σύγχρονων μαζανθρώπων.
Ο πρωτογονισμός βγαίνει θριαμβευτής στη μάχη του με τη
μόρφωση , την αγνότητα , την ανιδιοτέλεια και την εκλέπτυνση του
αισθαντικού ατόμου.
Οι άνθρωποι του σύγχρονου ομαδικού βίου δεν ανέχονται την
ατομική παρέκκλιση, εξαγριώνονται μπροστά στη θαυμαστή εξαίρεση,
την ευτελίζουν και , τελικά, την εξοντώνουν σαδιστικά.
Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1935 στη Βιέννη , αλλά οι κριτικοί
δεν του έδωσαν σημασία. Τη δεκαετία όμως του '60
πήρε , επιτέλους, τη θέση του ανάμεσα στα αριστουργήματα
του εικοστού αιώνα.
Η "Τύφλωση" μαζί με το υπόλοιπο έργο του γεννημένου
σαν σήμερα , το 1905, στη Βουλγαρία
αλλά γερμανοθρεμμένου εβραίου συγγραφέα
έφεραν την ύψιστη διάκριση του Νόμπελ Λογοτεχνίας, το 1981.