Το σχέδιό μου είναι απλό και αλάνθαστο.
Πρώτα ιεραρχώ τους στόχους μου, λέω δηλαδή: πού υπάρχουν τα καλύτερα φιλέτα;
Εκεί και εκεί και εκεί! Ωραία, αυτά θα κάψω τον Ιούνιο , εκείνα τον Ιούλιο κ.ο.κ.
Μετά αναμένω τις κατάλληλες καιρικές συνθήκες.
Μόλις αυτές εκδηλωθούν, π.χ. κάποιος κολλητός μου καύσωνας
ή τα φιλαράκια μου οι άνεμοι των οχτώ μποφόρ,
τότε χτυπώ παραπλανητικά πολλά μικρά
πράσινα κοψίδια ανά την χώρα και κατακερματίζω τον αντίπαλο,
που διασπείρει τις δυνάμεις του σε αντίστοιχα μέτωπα κατάσβεσης
των υποπολλαπλασίων μου, τα οποία μπορεί να φτάνουν και τα τριακόσια.
Είναι πλέον η στιγμή να συγκεντρώσω τη δύναμη του πραγματικού πυρός μου
στα μπον φιλέ του δασικού πλούτου της χώρας, στην προκειμένη
περίπτωση , την παραλία της Αγιάς, το ιστορικό Πήλιο και κυρίως
τον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας.
Η επίθεσή μου παίρνει τη μορφή συνηθισμένης ψυχαγωγικής εξόρμησης,
κάτι μεταξύ σχολικής εκδρομής και περιπάτου ηλικιωμένων από τα ΚΑΠΗ
Κρύας Βρύσης. Αστεία υπόθεση!
Αντιστάσεως μη ούσης , καθότι ο αντίπαλος έχει χάσει τα αβγά
και τα πασχάλια του και πηλαλάει μια από εδώ και μια από εκεί,
μέσα σε λίγες ώρες σού μετατρέπω τα κωλόδεντρα σε κρανίου τόπο,
σε μια δηλαδή πελώρια λαχταριστή μπριζόλα , να τρέχουν τα σάλια
των οικοπεδοφάγων.
Φυσικά μετά αρχίζουν οι οιμωγές των καμμένων πρώην καταπατητών,
οι θρήνοι των οικολόγων , οι τσακωμοί των πολιτικών
και οι κατάρες και τα μπινελίκια των απλών ανθρώπων.
Το πιο διασκεδαστικό απ' όλα είναι η στάση της εκάστοτε κυβέρνησης:
αφού αποποιείται των ευθυνών της,
υπόσχεται
ανακάλυψη των εμπρηστών,
αναδασώσεις των καμένων περιοχών,
προστασία από τις καταταπατήσεις
κι ένα σωρό
τέτοιες χαζομάρες...
Ποιος την πιστεύει όμως;
Λίγους μήνες μετά από τη "συμφορά"
θα φέρει ξανά στη Βουλή για ψήφιση
την τροπολογία για τη νομιμοποίηση
των καταπατημένων δασικών εκτάσεων!
Ιθαγενείς αυτού του τόπου, πρέπει να παραδεχτείτε ότι
είστε κατευθείαν απόγονοι του Νέρωνα
και όχι των αρχαίων Ελλήνων!
Μην ακούτε τι λένε οι Ζουράρηδες
και οι πωλητές εθνικοηλιθίων εντύπων εκ της τηλεοράσεως...
2 σχόλια:
Αντί άλλου σχολίου καταθέτω 2 στροφές από το υπέροχο ποίημα του Μαλακάση.
"Το δάσος που λαχτάριζες
ώσπου να το περάσεις,
τώρα να το ξεχάσεις
διαβάτη αποσπερνέ,
γεννήκαν νεκροκρέβατα
τ' άγρια δεντρά του τώρα
και θα τα βρεις στη χώρα
διαβάτη αποσπερνέ".
Νεκροκρέβατα όλων , κυρίως όμως των μελλούμενων γενεών...
Έξοχος ο ποιητικός θησαυρός σου! Λες να συγκινήσει κανένα αφασικό κρατικό παράγοντα και να κάνει καλά τη δουλειά του;
Καλό μήνα κι άλλα κακά να μη μας εύρουν!
Δημοσίευση σχολίου