Νίκος Φωκάς (1927)
Ο ουρανός
Η Αθήνα εκετείνεται γύρω από την Ομόνοια
Σε ακτίνα εικοσιπέντε χιλιομέτρων΄δεν είναι τρομερό.
Και πάλι κοίτα ο ουρανός πάνω της όσο πάει και αδειάζει
Απ' την Αθήνα- απ' τα παλιά κι από τα σύγχρονα.
Έξω απ' τις φυλακές της Αθήνας έσκουξα σαν να 'μουν μέσα
Κι έσκουξα που δεν ήμουν μέσα, αν πράγματι δεν ήμουν
Καθώς στα πόδια της Ακρόπολης σαν μάρτυρας
Πάτησα το νεύρο του θάρρους για να μη λιποθυμήσω.
Κι όμως στον ουρανό σαν βγεις δεν υπάρχει Αθήνα
Και λέω καμιά ποτέ δε θα τον γεμίσει πόλη- κι αν τον γέμιζε
Πάντα δε θα 'ταν κάποιος άλλος χώρος πιο ψηλά
Χωρίς Αθήνες ή Παρίσι- ουρανός!
Ο ουρανός
Η Αθήνα εκετείνεται γύρω από την Ομόνοια
Σε ακτίνα εικοσιπέντε χιλιομέτρων΄δεν είναι τρομερό.
Και πάλι κοίτα ο ουρανός πάνω της όσο πάει και αδειάζει
Απ' την Αθήνα- απ' τα παλιά κι από τα σύγχρονα.
Έξω απ' τις φυλακές της Αθήνας έσκουξα σαν να 'μουν μέσα
Κι έσκουξα που δεν ήμουν μέσα, αν πράγματι δεν ήμουν
Καθώς στα πόδια της Ακρόπολης σαν μάρτυρας
Πάτησα το νεύρο του θάρρους για να μη λιποθυμήσω.
Κι όμως στον ουρανό σαν βγεις δεν υπάρχει Αθήνα
Και λέω καμιά ποτέ δε θα τον γεμίσει πόλη- κι αν τον γέμιζε
Πάντα δε θα 'ταν κάποιος άλλος χώρος πιο ψηλά
Χωρίς Αθήνες ή Παρίσι- ουρανός!
(1971)
("Προβολή πάνω σε γαλάζιο")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου