Παρασκευή, Ιουνίου 22, 2007

Είναι, λέει, προχωρημένο Φθινόπωρο, σε μιαν ερημική αμμουδιά,
και ξαφνικά βλέπει το μαύρο σύννεφο
να πλησιάζει απειλητικά, ενώ ο αέρας ρυτιδώνει
τα κύματα και τα γλαροπούλια πετούν τρομαγμένα
ψηλά στον αέρα κρώζοντας απαίσια ...

Θεέ μου, ανατριχιάζω στη σκέψη ότι
θα τη βρει τέτοιο κακό!

2 σχόλια:

Νίκος Λαγκαδινός είπε...

Ζηλεύω τη θεματολογία και τις κειμενολεζάντες σου! Έξοχες. Θα σε παρακαλέσω μονάχα να μου πεις σε ποιαν αμμουδιά βρίσκεται το πλάσμα,
μη τυχόν και χρειαστεί παρέα για να αντιμετωπίσουμε από κοινού το... απειλητικό σύννεφο... Αχ, οι αναμνήσεις με γυρίζουν τα χρόνια που ήμουν φοιτητής και είχαμε πάει βόλτα στην Περαία, η οποία κάποτε ήταν ένα χωριό και δεν είχε καμιά σχέση με τη σημερινή. Ο ουρανός ήταν μαύρος, η θάλασσα είχε αρχίσει να φουρτουνιάζει κι εμείς χωμένοι σε μια βάρκα, (αραγμένη, εννοείται, στην αμμουδιά), κάναμε όνειρα... Γεια σου,gerontako...

Sting είπε...

Περαία, Περαία...
Τι μου λες τώρα , βρε Νίκο;
Ξέρεις κάτι; Θυμάσαι την παραδιπλανή
βάρκα από τη δική σου πόσο κουνιόταν;
Ε, σου αποκαλύπτω, ότι ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΜΕΣΑ!
Βρε τι παιχνίδια που μας σκαρώνει η άτιμη η ζωή, όταν είμαστε νέοι!
Τα αντιχαιρετίσματά μου, σεβαστέ!

ΚΩΣΤΑΣ ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ: ΑΗΔΙΑ...

    Οργή από την εμφάνιση Καραμανλή στη Βουλή (topontiki.gr)