Πέθανε ο επιδραστικός Ιταλός σκηνοθέτης Πάολο Ταβιάνι
Ο έτερος αδερφός Ταβιάνι απεβίωσε σε ηλικία 92 ετών, το βράδυ της Πέμπτης 29/2 στη Ρώμη.
Ένα θρυλικό κινηματογραφικό ντουέτο μας άφησε για τα καλά από την Πέμπτη 29/2, αφού σε ηλικία 92 ετών ο Πάολο Ταβιάνι έφυγε από τη ζωή, έξι χρόνια μετά τον αδερφό του Βιτόριο. Τα δύο αδέρφια, γεννημένα το 1931 και το 1929 αντίστοιχα στην Τοσκάνη του Μουσολίνι, αποφάσισαν πως το μέλλον τους θα είναι το σινεμά από τις ηλικίες των 16 και 18 ετών και το υπηρέτησαν ακούραστα για όλη τους τη ζωή, αφήνοντας το στίγμα τους στον Ιταλικό αλλά και παγκόσμιο κινηματογράφο.
Διαβάστε Επίσης
Με βραβεία σε Κάνες (Χρυσός Φοίνικας για τον "Πατέρα Αφέντη", 1977, Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής για τη "Νύχτα του Σαν Λορέντζο", 1982) και Μπερλινάλε (Χρυσή Άρκτος για το "Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει", 2012), οι Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι παρέμειναν στην αιχμή του πολιτικοποιημένου σινεμά μέχρι το τέλος της καριέρας τους, ακόμα κι αν οι ταινίες τους δεν αντιμετωπίζονταν πάντα με την ίδια δημοφιλία. Το ντεμπούτο τους έγινε με το μικρού μήκους ντοκιμαντέρ "San Miniato, Luglio ’44" (1954), εργάστηκαν στο "L'Italia non è un paese povero" (1960) ως βοηθοί του σημαντικού Ολλανδού ντοκιμαντερίστα Γιόρις Ίβενς και έπειτα πέρασαν στη μυθοπλασία αρχικά συσκηνοθετώντας με τον Βαλεντίνο Ορσίνι ("Un uomo da bruciare", 1962 / "Outlaws of Love", 1963).
Η πρώτη τους ταινία ως "σόλο ντουέτο" ήρθε το 1967 με τον τίτλο "The Subversives" και απεικόνιζε τους διαφορετικούς τρόπους ζωής της ιταλικής κοινωνίας, με αφορμή το θάνατο του επί χρόνια γενικού γραμματέα του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Η ταινία εντάχθηκε στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ του Βερολίνου και έμοιαζε προφητική της εξέγερσης του Μάη του '68. Από την αρχή έγινε φανερή η προσήλωση τους στον πολιτικό κινηματογράφο (η οποία και θα τους στερούσε την δημοσιότητα όταν αυτός θα έβγαινε "εκτός μόδας"), σε μία προσπάθεια να συνεχίσουν τις παραδόσεις του ιταλικού νεορεαλισμού με νέους, σύγχρονους για την εποχή τους, όρους.
Στην πολύ παραγωγική δεκαετία που ακολούθησε, καθιερώθηκαν σταδιακά ως μαέστροι του κινηματογράφου, παραδίδοντας "επαναστατικές" θεματικά και οπτικά ταινίες ("Under the Sign of Scorpio", 1969, "Σαν Μικέλε", 1971, "Αλονζανφάν", 1974), με κορυφαίους πρωταγωνιστές, όπως ο Τζιάν Μαρία Βολοντέ ή ο Μαρσέλο Μαστρογιάνι.
[........................................................] ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ:
Πέθανε ο επιδραστικός Ιταλός σκηνοθέτης Πάολο Ταβιάνι
ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ
ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ 
Allonsanfàn
των Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι
Αδερφοί Ταβιάνι
Σε μια από τις πολιτικές τους στιγμές, οι αδελφοί Ταβιάνι επιστρέφουν στο χρόνο για ένα γοητευτικό παραμύθι για κάθε εποχή.
Παραγωγή: Τζιουλιάνι Τζ. Ντε Νέγκρι
Σκηνοθεσία: Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι
Σενάριο: Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι
Φωτογραφία: Τζιουζέπε Ρουτσολίνι
Μοντάζ: Ρομπέρτο Περπινιάνι
Μουσική: Ενιο Μορικόνε
Πρωταγωνιστούν: Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, Λέα Μασάρι, Μίμσι Φάρμερ
Διάρκεια: 111 λεπτά
Η ιστορία της ταινίας διαδραματίζεται στην Ιταλία του 1816, στην εποχή της εξέγερσης του Γαριβάλδη.
Ο κεντρικός ήρωας, ο Φλούβιο, αριστοκρατικής καταγωγής, είχε πάει στη Γαλλία για να βοηθήσει στη Γαλλική Επανάσταση. Κατά τη διάρκεια της Παλινόρθωσης θα φυλακιστεί από τους Αυστριακούς, οι οποίοι όμως στη συνέχεια για να τον εκθέσουν ηθικά στους συντρόφους του, θα τον αφήσουν ελεύθερο.
Μετά την απελευθέρωσή του θα προσχωρήσει σε μια ομάδα επαναστατών και θα συνεχίσουν τον αγώνα τους στην Ιταλία. Θα επιχειρήσουν να ξεσηκώσουν τους χωρικούς.
Στην πορεία αυτή θα προδώσει πραγματικά τους συντρόφους του, αφού θέλει ν’ αλλάξει τρόπο ζωής και να ζήσει συνηθισμένα..
Τους ακολουθεί σε μια παράλογη εκστρατεία με προκαθορισμένη έκβαση. Όμως δεν θα του το επιτρέψουν η επαναστάτρια κοπέλα του και οι σύντροφοί της και θα τον οδηγήσουν σε μια αποστολή στη Νότια Ιταλία.
Το τέλος για την ομάδα των επαναστατών είναι αναπόφευκτο. Ο Φλούβιο θα σκοτωθεί από τους στρατιώτες και οι υπόλοιποι από τους χωρικούς. Μέσα όμως από το σωρό των πτωμάτων θα σηκωθεί ο νέος αρχηγός, ο Αλονζανφάν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου