Με αφορμή την κυκλοφορία του παραπάνω δίσκου , γράφτηκε χωρίς υπογραφή συντάκτη (23 Δεκ. 2014) στην Εφημερίδα των Συντακτών το παρακάτω κειμενάκι για τον Ζαν-Μαρί Λεκλέρ :
«Κοντσέρτα για βιολί op.7, no.5 & no.4, Κοντσέρτο για φλάουτο op.7, no.3, Τρίο σονάτα op.2, no.8. Christine Busch (βιολί), Karl Kaiser (φλάουτο), Rainer Zipperling (βιόλα ντα γκάμπα). Camerata Köln [Harmonia Mundi, 88875016222]
Τελειωμό μοιάζει να μην έχουν οι εκπλήξεις από το αχανές, ανεξάντλητο σύμπαν του μπαρόκ! Ορεξη να ’χει κανείς ως ακροατής να ανακαλύπτει και να ενδίδει σε νέες απολαύσεις! Ο αμεσότερος και πιο εύγλωττος τρόπος να σχολιάσει κάποιος τα κοντσέρτα του Γάλλου Ζαν-Μαρί Λεκλέρ (1679-1764) στον προτεινόμενο δίσκο είναι η έκφραση «Βιβάλντι μεταφρασμένος στα γαλλικά!». Οι μουσικές που περιλαμβάνονται στα 55 της ακρόασης γράφτηκαν στα χρόνια μετά τον θάνατο του Βασιλιά Ηλιου (1715), όταν, ύστερα από δεκαετίες ασφυκτικής όσο και γόνιμης εσωστρέφειας, η γαλλική μουσική ανοίχτηκε συνειδητά στις «μοντέρνες» επιδράσεις από την Ιταλία του Βιβάλντι. Το αποτέλεσμα της συναρπαστικά γόνιμης αυτής ώσμωσης είναι μια νέα γαλλική μουσική, την οποία ο Κουπρέν ονόμασε «Les Goûts Réunis» και η οποία συνδυάζει τη ζωντάνια και το σφρίγος του ώριμου ιταλικού μπαρόκ με την κομψότητα, τον αριστοκρατικό ηδονισμό και το ιδιαίτερο αρμονικό στίγμα των Γάλλων δημιουργών.
Ενας από τους κορυφαίους αντιπροσώπους της, ο Ζαν-Μαρί Λεκλέρ υπήρξε ένας κορυφαίος, κοσμοπολίτης ταλαντούχος βιολιστής-συνθέτης που έζησε στο Παρίσι του Βασιλιά Ηλιου, στην Ιταλία και την Ολλανδία και πάλι στη Γαλλία των μέσων του 18ου αιώνα. Οι οχτώ Γερμανοί μουσικοί του συνόλου Camerata Köln καταθέτουν τελειοθηρικά πλασμένες, άκρως απολαυστικές αναγνώσεις, προσφέροντας μια αληθινή γιορτή μουσικής γευσιγνωσίας.»
Leclair's output, with high technical and musical level of his writing won him acclaim as the “Corelly de la France.” Each concerto consists of three movements, alternating tutti and soli. The slow movements frequently consist of italianate melodies but they often follow French inspiration in their expression or their dances in moderate tempo.
___________________________
Violin Concerto in D minor | No. 1 | Op. 7: 01. 00:00:00 No.1 - D min - Allegro 02. 00:03:56 No.1 - D min - Aria Gratioso 03. 00:08:16 No.1 - D min - Vivace Luis Otavio Santos [violin], Peter Van Heyghen [direction], The orchestra Les Muffatti
___________________________
Violin Concerto in D Major | No. 2 | Op. 7 04. 00:12:16 No.2 - D Maj - Adagio. Allegro ma non troppo 05. 00:18:18 No.2 - D Maj - Adagio 06. 00:21:54 No.2 - D Maj - Allegro Monica Huggett [violin], Arion Baroque Orchestra
____________________
Violin Concerto in C Major | No. 3 | Op. 7 07. 00:27:30 No.3 - C Maj - Allegro 08. 00:32:52 No.3 - C Maj - Adagio 09. 00:37:30 No.3 - C Maj - Allegro assai Jaap Schroder [violin], Concerto Amsterdam
__________________
Violin Concerto in F Major | No. 4 | Op. 7 10. 00:41:50 No.4 - F Maj - Allegro 11. 00:47:21 No.4 - F Maj - Adagio 12. 00:53:04 No.4 - F Maj - Allegro Fabio Biondi [violin,direction], Europa Galante _
__________________
Violin Concerto in A minor | No. 5 | Op. 7 13. 00:56:40 No.5 - A min - Vivace 14. 01:02:34 No.5 - A min - Largo 15. 01:07:30 No.5 - A min - Allegro assai Fabio Biondi [violin,direction], Europa Galante
___________________________
Violin Concerto in A Major | No. 6 | Op. 7 16. 01:12:06 No.6 - A Maj - Allegro ma non presto 17. 01:20:43 No.6 - A Maj - Aria grazioso non troppo adagio 18. 01:28:02 No.6 - A Maj - Giga. Allegro Monica Huggett [violin], Arion Ensemble
********************
The son of a skilled haberdasher and amateur musician, Leclair was born in Lyon on May 10, 1697, one of six siblings, five of whom were also to become musicians. Leclair performed both as a dancer and a violinist. Leclair become the most traveled French musician of his day in Rouen; in 1722 he joined the Teatro Regio of Turin, Italy as dancer. Leclair came to Paris in the fall of 1723, There, after having obtained the necessary permissions, he published his First Book of Sonatas for Violin with Basso Continuo dedicated to Monsieur Bonnier, Treasurer-General of the Etats de Languedoc. The following year in 1724, he returned to Turin where he took a position as “premier danseur” at the Teatro Regio. It was there that he made the acquaintance of Joachim Quantz and studied violin technique under Giovanni Battista Somis, a student of Corelli, an encounter which was to launch his career as a violinist.
It was there on October 22, 1764 – the same year that saw the passing of Locatelli, Rameau and the Marquise de Pompadour, Leclair was stabbed to death in circumstances which, despite a thorough investigation, were never elucidated.
Cover Art:
"The Love Letter" (1750) by François Boucher (1703 - 1770)
Jean-Marie Leclair - Wikipedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου