Δευτέρα, Ιουνίου 21, 2021

ΟΙ ΤΡΕΛΟΙ ΑΛΛΟΤΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η λίστα του εξευτελισμού: Μορφές «τρέλας» που ίσχυαν το 1887 στην Ελλάδα

Επίσημη καταγραφή ασθένειας τροφίμων του ψυχιατρείου Κέρκυρας το 1887

Βικτώρια Άλεξ

Πηγή: -1-2.gr

«Φρενοκομείον Κέρκυρας»

Πάσχουσιν:

Απεβίωσαν 3 άνδρες και 3 γυναίκες

Η λίστα προέκυψε από δημοσίευμα που εντοπίσαμε στη «Νέα Εφημερίς» (13.9.1887, σελ. 2). Δεν έχουμε να σχολιάσουμε πολλά πράγματα. Θα επισημάνουμε απλώς πως α) σε λίγους μήνες οι 30 άνδρες που πάσχουν «υπό ανοίας» θα γίνουν 31 με την είσοδο του Γιαννούλη Χαλεπά στο συγκεκριμένο ψυχιατρείο και β) θα απευθύνουμε ένα ερώτημα σαρκάζοντας κάπως τη φρίκη της λίστας: με βάση ποια συμπτώματα διαχώριζαν την ηλιθιότητα από τη βλακεία;
,

130 χρόνια μετά από την συγκεκριμένη λίστα, στις 24 Αυγούστου του 2017 δημοσιεύτηκε στον ακαδημαϊκό ιστότοπο “the conversation” ένα άρθρο του νευροψυχολόγου Simon McCarthy-Jones υπό τον τίτλο «Η ιδέα της σχιζοφρένειας φτάνει στο τέλος της». Σας το μεταφράσαμε με μεγάλη χαρά σχεδόν ολόκληρο και μπορείτε να το διαβάσετε ακριβώς εδώ.

Εικαστικό: Bill Bragg

______________________

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

1. «[.................]

Δημόσιο Φρενοκομείο Κέρκυρας

Το Δημόσιο φρενοκομείο ιδρύθηκε το 1838, όταν αρμοστής ήταν ο Sir H. Douglas και είναι το αρχαιότερο των ψυχοθεραπευτηρίων της Βαλκανικής Χερσονήσου.

Πρώτοι διευθυντές του ήταν οι Άγγλοι γιατροί Hadway και Bonici, με υποδιευθυντή τον Επτανήσιο γιατρό Π. Ζαγκαρόλα (11).

Το νοσοκομείο ιδρύθηκε στο προάστιο του Αγίου Χαραλάμπους, το γνωστό San Rocco και στεγάστηκε σε κτίριο, το οποίο ανήκε στο συγκρότημα των στρατώνων και των οχυρώσεων του προαστίου Αγίου Ρόκκου και χρησιμοποιούνταν ως στρατώνας Μηχανικού.

Πριν ιδρυθεί το φρενοκομείο, οι φρενοβλαβείς κλείνονταν στις φυλακές. Οι συνθήκες διαβίωσής τους εκεί ήταν ανυπόφορες και όχι μόνο τους έλειπαν οι στοιχειώδεις ανέσεις και η ιατρική θεραπεία, αλλά πολλές φορές υποβαλλόταν σε βάρβαρες σωματικές τιμωρίες. (6)Υπό τη μορφή αυτή λειτούργησε μέχρι την ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα το έτος 1864, οπότε περιήλθε στο Ελληνικό Δημόσιο, το οποίο ανέλαβε εξ ολοκλήρου τα έξοδα συντήρησης και λειτουργίας αυτού.Το έτος 1880, λόγω της αλματώδους αύξησης του αριθμού των ψυχοπαθών, κατεβλήθη, από τον τότε Διευθυντή ιατρό Χρήστο Τσιριγώτη,προσπάθεια επέκτασης για την ανέγερση νέων κτιρίων, η οποία ολοκληρώθηκε μόλις το έτος 1904. Σύμφωνα με μαρτυρία του Κ.Χ.Μ. Κυριάκη, τα διαμερίσματα του φρενοκομείου διακρίνονταν σε: «α) τμήμα ησύχων συνεισφορέων και εις ανάρρωσιν, β) τμήμα ηλιθίων και ρυπαρών, γ) τμήμα ανησύχων και ταραξιών και δ) μανιακών και επικινδύνων, κεχωρισμένως κατά φύλον. Προσέτι περιλαμβάνονται Ναός, Διευθυντήριον, υδροθεραπευτήριον, μαγειρείον, πλυντήρια, αποθήκαι, αίθουσαι εργασιών και συναναστροφών, ανθώνες και κήποι.» (8)

Με βασιλικό διάταγμα στις 11-1-1939 (ΦΕΚ 22/Α/1939) ορίσθηκε το καταστατικό του Οργανισμού του Δημόσιου Ψυχιατρείου Κερκύρας με μία Ψυχιατρική Κλινική μέχρι 650 κλίνες, καθώς και προβλεπόμενο Ακτινολογικό και Μικροβιολογικό εργαστήριο. Το 1956 αναμορφώθηκε ο οργανισμός και μετονομάσθηκε σε «Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Κέρκυρας» με την ταυτόχρονη σύσταση δύο Ψυχιατρικών Κλινικών, ενώ το 1961 συνεστήθη και Παθολογική Κλινική. Τον Απρίλιο του 1959 ξεκίνησε η λειτουργία του Ακτινολογικού εργαστηρίου και το 1960 του Μικροβιολογικού. (12) Ως αποτέλεσμα της μακρόχρονης διαδικασίας της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης, επιτεύχθηκε η παύση της λειτουργίας του ασύλου αυτού στις 10 Οκτωβρίου 2006 και έτσι το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Κέρκυρας πέρασε στην ιστορία δίνοντας τη θέση του στο «Κοινοτικό Δίκτυο Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας Κέρκυρας» και σήμερα ανήκει οριστικά στο Γενικό Νοσοκομείο Κέρκυρας.» [........................]