Ορφέας Απέργης
Η ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΗ ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ
Με αφορά η ποίηση που είναι εμπόριο.
Με αφορά η ποίηση που πουλάει χιλιάδες αντίτυπα.
Με αφορά η ποίηση που βγάζει πρωτοσέλιδα και δε βραβεύει τον αναχωρητισμό.
Με αφορά η ποίηση που δεν βραβεύει ως ποιητικό βιβλίο της χρονιάς τα άπαντα του Καβάφη στη νιοστή εκδοχή τους.
Κι επειδή η ποίηση δεν είναι εμπόριο, αλλά μπορεί να είναι,
Κι επειδή η ποίηση δεν είναι τα χιλιάδες αντίτυπα, αλλά μπορεί να είναι,
Κι επειδή η ποίηση δεν είναι τα πρωτοσέλιδα και δεν έχει βραβεία και είναι αναχωρητισμός, αλλά μπορεί και να μην είναι,
Κι επειδή η ποίηση είναι και παράδοση, και τα άπαντα του Καβάφη ακόμα και στη νιοστή εκδοχή τους είναι καλή ποίηση, αλλά μπορεί και να μην είναι,
Οφείλω κάτι να κάνω.
Γι’ αυτό προτείνω την κατάργηση της σοβαροφάνειας και της ποιητικότητας παλαιάς κοπής του τύπου «Εγώ, ο οποίος... Ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Εδώ λέμε αλήθειες! Άκου τι ωραία που τα λέω να μαθαίνεις!»,
καθώς και του τύπου «Είκοσι χρόνια αιμορραγώ ποίηση και αναβλύζει το συναίσθημά μου»,
καθώς και του τύπου «Πειραματιστείτε μέχρι που να διώξετε και τον τελευταίο αναγνώστη»,
καθώς και του τύπου «Η ποίηση είναι συνάρτηση του ασυνάρτητου και νόηση του ανόητου»
και
Γι’ αυτό περιμένω ένα νέο κοινό,
(κοινοτικό κοινό χιλιάδων από μας),
που η ποίηση θα το φτιάξει με
πολύ χιούμορ
και ορμή
και πληθωρισμό όλων των μέσων
και πολυφωνία
και ανεξάντλητη αμφιβολία
και ανατρεπτικές/υπονομευτικές περφόρμανσες με φαντασία,
εν ολίγοις με αυτό που λένε στα αγγλικά «ourtageous fun»,
εξωφρενική χαρά,
ώστε να προκύπτει αβίαστα και συγκινητικά
μέσα από όλα αυτά και το απλό – το τραγικό και βαθύ,
όχι σαν «η άλλη όψη της ζωής»
αλλά σαν η ζωή η ίδια, μεγεθυμένη και σε σμίκρυνση.
Αν δεν ταράξουμε αυτά που μας βαλτώνουνε
θα μας βαλτώσουνε αυτά που μας ταράζουνε.
Η πανταραχή είναι πάντα η αρχή.
Υποταχτείτε για χρόνια στη γλώσσα
και μετά
Καβαλήστε τη. Καρναβαλίστε τη. Κουβαλήστε τη.
Η ποίηση ή είναι χαρά ή δεν υπάρχει. Και η χαρά είναι πάντα έξω φρενών.
Γι’ αυτό,
Συνάδελφοι, άμα θέλετε να είστε ποιητές
να είστε πάντα χαρούμενοι,
να είστε πάντα έξω φρενών.
Με αφορά η ποίηση που πουλάει χιλιάδες αντίτυπα.
Με αφορά η ποίηση που βγάζει πρωτοσέλιδα και δε βραβεύει τον αναχωρητισμό.
Με αφορά η ποίηση που δεν βραβεύει ως ποιητικό βιβλίο της χρονιάς τα άπαντα του Καβάφη στη νιοστή εκδοχή τους.
Κι επειδή η ποίηση δεν είναι εμπόριο, αλλά μπορεί να είναι,
Κι επειδή η ποίηση δεν είναι τα χιλιάδες αντίτυπα, αλλά μπορεί να είναι,
Κι επειδή η ποίηση δεν είναι τα πρωτοσέλιδα και δεν έχει βραβεία και είναι αναχωρητισμός, αλλά μπορεί και να μην είναι,
Κι επειδή η ποίηση είναι και παράδοση, και τα άπαντα του Καβάφη ακόμα και στη νιοστή εκδοχή τους είναι καλή ποίηση, αλλά μπορεί και να μην είναι,
Οφείλω κάτι να κάνω.
Γι’ αυτό προτείνω την κατάργηση της σοβαροφάνειας και της ποιητικότητας παλαιάς κοπής του τύπου «Εγώ, ο οποίος... Ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Εδώ λέμε αλήθειες! Άκου τι ωραία που τα λέω να μαθαίνεις!»,
καθώς και του τύπου «Είκοσι χρόνια αιμορραγώ ποίηση και αναβλύζει το συναίσθημά μου»,
καθώς και του τύπου «Πειραματιστείτε μέχρι που να διώξετε και τον τελευταίο αναγνώστη»,
καθώς και του τύπου «Η ποίηση είναι συνάρτηση του ασυνάρτητου και νόηση του ανόητου»
και
Γι’ αυτό περιμένω ένα νέο κοινό,
(κοινοτικό κοινό χιλιάδων από μας),
που η ποίηση θα το φτιάξει με
πολύ χιούμορ
και ορμή
και πληθωρισμό όλων των μέσων
και πολυφωνία
και ανεξάντλητη αμφιβολία
και ανατρεπτικές/υπονομευτικές περφόρμανσες με φαντασία,
εν ολίγοις με αυτό που λένε στα αγγλικά «ourtageous fun»,
εξωφρενική χαρά,
ώστε να προκύπτει αβίαστα και συγκινητικά
μέσα από όλα αυτά και το απλό – το τραγικό και βαθύ,
όχι σαν «η άλλη όψη της ζωής»
αλλά σαν η ζωή η ίδια, μεγεθυμένη και σε σμίκρυνση.
Αν δεν ταράξουμε αυτά που μας βαλτώνουνε
θα μας βαλτώσουνε αυτά που μας ταράζουνε.
Η πανταραχή είναι πάντα η αρχή.
Υποταχτείτε για χρόνια στη γλώσσα
και μετά
Καβαλήστε τη. Καρναβαλίστε τη. Κουβαλήστε τη.
Η ποίηση ή είναι χαρά ή δεν υπάρχει. Και η χαρά είναι πάντα έξω φρενών.
Γι’ αυτό,
Συνάδελφοι, άμα θέλετε να είστε ποιητές
να είστε πάντα χαρούμενοι,
να είστε πάντα έξω φρενών.
πρώτη δημοσίευση: ΧΡΟΝΟΣ 62, 2 Ιουνίου 2018
chronos.fairead.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου