ΣΑΜΟΥΕΛ ΜΠΑΡΜΠΕΡ
Δες το βίντεο, απόλαυσε τις εικόνες της Φιλαδέλφειας όπου έζησε ο Μπάρμπερ, της όμορφης, άγριας φύσης της Αμερικής αλλά και τη σκληρή πλευρά της, άκου τη συγκινητική μουσική του Μπάρμπερ και βρες τις λέξεις που ξεπετάγονται σε όλη τη διάρκεια της ταινίας. Αν τις βάλεις στη σειρά. θα σχηματιστούν τα λόγια που είπε ο ίδιος ο συνθέτης.
ΣΑΜΟΥΕΛ ΜΠΑΡΜΠΕΡ
(1910-1981)
Ο Σάμουελ Μπάρμπερ ήταν Αμερικανός συνθέτης. Γεννήθηκε στο δυτικό Τσέστερ, της Πενσυλβάνια το 1910. Μεγάλωσε σε μια εύπορη, μορφωμένη αμερικανική οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν γιατρός και η μητέρα του ήταν πιανίστρια αγγλικής, σκωτσέζικης και ιρλανδικής καταγωγής, η οικογένειά της οποίας είχε ζήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες από πολύ παλιά. Η θεία του ήταν τραγουδίστρια της όπερας και ο θείος του ήταν συνθέτης.
Ο Σάμουελ επηρεάστηκε από αυτό το μουσικό περιβάλλον από πολύ νωρίς. Σε πολύ νεαρή ηλικία, ενδιαφέρθηκε για τη μουσική και ήταν προφανές ότι είχε μεγάλο μουσικό ταλέντο και ικανότητες. Άρχισε να μελετάει το πιάνο σε ηλικία 6 ετών και στην ηλικία των 7 ετών συνέθεσε το πρώτο του έργο. Προσπάθησε να γράψει την πρώτη του όπερα στην ηλικία των 10. Στην ηλικία των 12 ετών, έγινε οργανίστας σε μια τοπική εκκλησία.
Όταν ήταν 14 ετών, εισήλθε στο Ινστιτούτο Κέρτις της Φιλαδέλφειας, όπου σπούδασε πιάνο και φωνή. Άρχισε να συνθέτει σοβαρά στα τέλη της εφηβείας του. Την ίδια εποχή συναντήθηκε με τον συνάδελφο του Τζιανκάρλο Μενότι, ο οποίος έγινε συνεργάτης του.
Σε ηλικία 18 ετών, κέρδισε το βραβείο Τζότζεφ Μπερνς από το Πανεπιστήμιο της Κολούμπια για τη «Σόνατα για Βιολί» που τώρα χάθηκε ή καταστράφηκε από τον ίδιο τον συνθέτη. Από τις αρχές μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '20, έγραψε μια σειρά από επιτυχημένες συνθέσεις. Πολλές από τις συνθέσεις του ανατέθηκαν ή εκτελέστηκαν για πρώτη φορά από διάσημους καλλιτέχνες όπως ο Βλαντιμίρ Χόροβιτς, η Ελεονόρ Στέμπερ, η Λεοντίν Πράις ο Ντίντριχ Φίσερ-Ντισκάου, ο Φράνσις Πουλένκ κ.α.
Το 1935, στην ηλικία των 25 ετών, του απονεμήθηκε το αμερικανικό Prix de Rome και έλαβε την υποτροφία Πούλιτζερ που του επέτρεψε να σπουδάσει στο εξωτερικό από το 1935 ως το 1936. Το 1946 του απονεμήθηκε και η υποτροφία Γκούγκενχάιμ.
Όταν ήταν 28 ετών συνέθεσε το «Κουαρτέτο Νο. 1 για Έγχορδα» και από το έργο αυτό ο Μπαρμπέρ πήρε το δέυτερο μέρος και το μετέγραψε για ορχήστρα εγχόρδων. Το νέο έργο ονομάστηκε «Αντάτζιο για ‘Εγχορδα». Η πρεμιέρα του νέου έργου δόθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1938 στη Νέα Υόρκη από την ορχήστρα του NBC υπό τη διεύθυνση του Αρτούρο Τοσκανίνι. Η συναυλία, που περιλάμβανε και άλλα έργα του Μπάρμπερ, δόθηκε στα στούντιο του NBC, ενώπιον επιλεγμένου κοινού και μεταδόθηκε απευθείας από το ραδιόφωνο.
Η υποδοχή του έργου ήταν ενθουσιώδης και οι κριτικές θετικές. Με την πάροδο των ετών έγινε το πιο δημοφιλές έργο του Μπάρμπερ. Βοήθησε σε αυτό το ότι χρησιμοποιήθηκε ως υπόκρουση στις κηδείες γνωστών προσωπικοτήτων αλλά και στην επιμνημόσυνη δέηση των θυμάτων της 11ης Σεπτεμβρίου. Επίσης χρησιμοποιήθηκε και σε πολλές ταινίες όπως το «Πλατούν» αλλά και τηλεοπτικές εκπομπές.
Το 1943, ο Μπάρμπερ και ο Μενότι αγόρασαν ένα σπίτι στο όρος Κίσκο της Νέας Υόρκης. Ο Μπάρμπερ κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ δύο φορές: το 1958 για την πρώτη του όπερα «Βανέσσα» και το 1963 για το «Κοντσέρτο για Πιάνο και Ορχήστρα». Ο Barber πέρασε πολλά χρόνια στην απομόνωση μετά την σκληρή απόρριψη της τρίτης όπερας του «Αντώνιος και Κλεοπάτρα». Έπασχε από κατάθλιψη και αλκοολισμό. Μετά από αυτή την αποτυχία, συνέχισε να γράφει μουσική μέχρι που ήταν σχεδόν 70 χρονών. Η «Τρίτη Πραγματεία για ορχήστρα το 1978 ήταν το τελευταίο σημαντικό του έργο.
Πέθανε το 1981 στην πόλη της Νέας Υόρκης στην ηλικία των 70 ετών. Τάφηκε στη γενέτειρά του στο Δυτικό Τσέστερ της Πενσυλβάνια. Ο Μπάρμπερ συνέθεσε έργα για ορχήστρα, πίανο, βιολί αλλά και πολλά τραγούδια για φωνή όπως επίσης και χορωδιακά. Ακόμη έγραψε τρεις όπερες και μουσική για μπαλέτο.
Δες το βίντεο, απόλαυσε τις εικόνες της Φιλαδέλφειας όπου έζησε ο Μπάρμπερ, της όμορφης, άγριας φύσης της Αμερικής αλλά και τη σκληρή πλευρά της, άκου τη συγκινητική μουσική του Μπάρμπερ και βρες τις λέξεις που ξεπετάγονται σε όλη τη διάρκεια της ταινίας. Αν τις βάλεις στη σειρά. θα σχηματιστούν τα λόγια που είπε ο ίδιος ο συνθέτης.
Πηγή: Τρελό Σχολείο
Η Μουσική:
00:00 Αντάτζιο για Έγχορδα
07:12 Κοντσέρτο για Βιολί - Αντάντε
13:22 Σονάτα για Τσέλο - Αλέγκρο Μα Νον Τρόπο
15:47 Κοντσέρτο για Βιολοντσέλο - Αντάντε Σοστενούτο
19:47 Κοντσέρτο για Πιάνο - Καντσόνε Μοντεράτο
24:57 Πρώτη Πραγματεία για Ορχήστρα
28:11
Άγκνους Ντέι
ΣΑΜΟΥΕΛ ΜΠΑΡΜΠΕΡ (1910-1981)
Ο Σάμουελ Μπάρμπερ ήταν Αμερικανός συνθέτης. Γεννήθηκε στο δυτικό Τσέστερ, της Πενσυλβάνια το 1910. Μεγάλωσε σε μια εύπορη, μορφωμένη αμερικανική οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν γιατρός και η μητέρα του ήταν πιανίστρια αγγλικής, σκωτσέζικης και ιρλανδικής καταγωγής, η οικογένειά της οποίας είχε ζήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες από πολύ παλιά. Η θεία του ήταν τραγουδίστρια της όπερας και ο θείος του ήταν συνθέτης.
Ο Σάμουελ επηρεάστηκε από αυτό το μουσικό περιβάλλον από πολύ νωρίς. Σε πολύ νεαρή ηλικία, ενδιαφέρθηκε για τη μουσική και ήταν προφανές ότι είχε μεγάλο μουσικό ταλέντο και ικανότητες. Άρχισε να μελετάει το πιάνο σε ηλικία 6 ετών και στην ηλικία των 7 ετών συνέθεσε το πρώτο του έργο. Προσπάθησε να γράψει την πρώτη του όπερα στην ηλικία των 10. Στην ηλικία των 12 ετών, έγινε οργανίστας σε μια τοπική εκκλησία.
Όταν ήταν 14 ετών, εισήλθε στο Ινστιτούτο Κέρτις της Φιλαδέλφειας, όπου σπούδασε πιάνο και φωνή. Άρχισε να συνθέτει σοβαρά στα τέλη της εφηβείας του. Την ίδια εποχή συναντήθηκε με τον συνάδελφο του Τζιανκάρλο Μενότι, ο οποίος έγινε συνεργάτης του.
Σε ηλικία 18 ετών, κέρδισε το βραβείο Τζότζεφ Μπερνς από το Πανεπιστήμιο της Κολούμπια για τη «Σόνατα για Βιολί» που τώρα χάθηκε ή καταστράφηκε από τον ίδιο τον συνθέτη. Από τις αρχές μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '20, έγραψε μια σειρά από επιτυχημένες συνθέσεις. Πολλές από τις συνθέσεις του ανατέθηκαν ή εκτελέστηκαν για πρώτη φορά από διάσημους καλλιτέχνες όπως ο Βλαντιμίρ Χόροβιτς, η Ελεονόρ Στέμπερ, η Λεοντίν Πράις ο Ντίντριχ Φίσερ-Ντισκάου, ο Φράνσις Πουλένκ κ.α.
Το 1935, στην ηλικία των 25 ετών, του απονεμήθηκε το αμερικανικό Prix de Rome και έλαβε την υποτροφία Πούλιτζερ που του επέτρεψε να σπουδάσει στο εξωτερικό από το 1935 ως το 1936. Το 1946 του απονεμήθηκε και η υποτροφία Γκούγκενχάιμ.
Όταν ήταν 28 ετών συνέθεσε το «Κουαρτέτο Νο. 1 για Έγχορδα» και από το έργο αυτό ο Μπαρμπέρ πήρε το δέυτερο μέρος και το μετέγραψε για ορχήστρα εγχόρδων. Το νέο έργο ονομάστηκε «Αντάτζιο για ‘Εγχορδα». Η πρεμιέρα του νέου έργου δόθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1938 στη Νέα Υόρκη από την ορχήστρα του NBC υπό τη διεύθυνση του Αρτούρο Τοσκανίνι. Η συναυλία, που περιλάμβανε και άλλα έργα του Μπάρμπερ, δόθηκε στα στούντιο του NBC, ενώπιον επιλεγμένου κοινού και μεταδόθηκε απευθείας από το ραδιόφωνο.
Η υποδοχή του έργου ήταν ενθουσιώδης και οι κριτικές θετικές. Με την πάροδο των ετών έγινε το πιο δημοφιλές έργο του Μπάρμπερ. Βοήθησε σε αυτό το ότι χρησιμοποιήθηκε ως υπόκρουση στις κηδείες γνωστών προσωπικοτήτων αλλά και στην επιμνημόσυνη δέηση των θυμάτων της 11ης Σεπτεμβρίου. Επίσης χρησιμοποιήθηκε και σε πολλές ταινίες όπως το «Πλατούν» αλλά και τηλεοπτικές εκπομπές.
Το 1943, ο Μπάρμπερ και ο Μενότι αγόρασαν ένα σπίτι στο όρος Κίσκο της Νέας Υόρκης. Ο Μπάρμπερ κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ δύο φορές: το 1958 για την πρώτη του όπερα «Βανέσσα» και το 1963 για το «Κοντσέρτο για Πιάνο και Ορχήστρα». Ο Barber πέρασε πολλά χρόνια στην απομόνωση μετά την σκληρή απόρριψη της τρίτης όπερας του «Αντώνιος και Κλεοπάτρα». Έπασχε από κατάθλιψη και αλκοολισμό. Μετά από αυτή την αποτυχία, συνέχισε να γράφει μουσική μέχρι που ήταν σχεδόν 70 χρονών. Η «Τρίτη Πραγματεία για ορχήστρα το 1978 ήταν το τελευταίο σημαντικό του έργο.
Πέθανε το 1981 στην πόλη της Νέας Υόρκης στην ηλικία των 70 ετών. Τάφηκε στη γενέτειρά του στο Δυτικό Τσέστερ της Πενσυλβάνια. Ο Μπάρμπερ συνέθεσε έργα για ορχήστρα, πίανο, βιολί αλλά και πολλά τραγούδια για φωνή όπως επίσης και χορωδιακά. Ακόμη έγραψε τρεις όπερες και μουσική για μπαλέτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου