Μια απάντηση στον Ηλία Ψινάκη από έναν ρεπόρτερ για τον συνάδελφό του Πάνο Χαρίτο
Το Κουτί της Πανδώρας, 15 Σεπτεμβρίου
Του Θοδωρή Παναγιωτίδη
Καθόλου αγαπητέ, Ηλία Ψινάκη, εκπρόσωπε του Κολωνακιότικου δήθεν και αποτέλεσμα του απόλυτου τίποτα, του καραγκιοζοειδούς Lifestyle της δηθενοχώρας που έγινες και Δήμαρχος..., ονομάζομαι Θοδωρής Παναγιωτίδης και είμαι ρεπόρτερ εδώ και 16 χρόνια! Δεν έχω προσωπική σχέση ούτε γνωρίζω προσωπικά τον ρεπόρτερ Πάνο Χαρίτο, όμως οφείλω να σου απαντήσω ποιον κρίνεις ως « ατάλαντο βούρλο» εσύ ο εκπρόσωπος του απαστράπτοντος δήθεν και του γυαλιστερού τίποτα αυτής της δηθενοχώρας της Μυκόνου και του Κολωνακίου...με τις γούνες και τους «καθρέφτες» γυαλιά ηλίου...
Μπορεί να μη σου άρεσε ως συντονιστής του Ντιμπέιτ ο Πάνος Χαρίτος, ο οποίος όμως σαν ο βασικός εκφωνητής ειδήσεων της ΕΡΤ ήταν υποχρεωμένος να παρουσιάσει και πίστεψέ με εκείνος θα βαρέθηκε πιο πολύ από εσένα αυτή την ανούσια αμερικανόφερτη διαδικασία, όμως ούτε «ατάλαντος» είναι ή υπήρξε ποτέ του ούτε «βούρλο»...
Ο ρεπόρτερ Πάνος Χαρίτος, Ηλία Ψινάκη, έχει ταξιδέψει στα πέρατα του πλανήτη για να μεταφέρει εικόνες και ειδήσεις πραγματικού πόνου και πραγματικής απόγνωσης, εικόνες και ειδήσεις πολέμου σχεδόν από όλα τα σκληρά εμπόλεμα μέτωπα της σύγχρονης ιστορίας και το έχει πράξει με δημοσιογραφική δεοντολογία, θάρρος, επαγγελματισμό και αυταπάρνηση γιατί αυτό πρέπει να είναι ο ρεπόρτερ...
Αλίμονο αν κρίνεται ο δημοσιογράφος αυτός από τα Lifestyle κριτήρια και αισθητήρια του κάθε απαστράπτοντος λαμόγιου των ιλουστρασιόν σελίδων των περιοδικών της τουαλέτας, που νομίζουν ότι κάτι έγιναν ή είναι στη ζωή τους, επειδή η κάθε πικραμένη και ο κάθε πικραμένος τεντώνουν ένα μικρόφωνο μπροστά του για να μάθουν την άποψή του... Η οποία ποια είναι βέβαια; Ένα μόνιμο μπινελίκι προς όλους έτσι για να γελάσουμε και καλά με τον άλλον..
Σου παραθέτω Ηλία Ψινάκη, εκπρόσωπε του τίποτα και της μετα-Nitro εποχής του δήθεν, το βιογραφικό του ρεπόρτερ Πάνου Χαρίτου για να καταλάβεις ότι πριν κρίνεις κάποιον οφείλεις να γνωρίζεις την διαδρομή του και η δική σου Ηλία Ψινάκη είναι γεμάτη απλά από μπινελίκια, δηθεναριές και προσκόλληση στην πλάτη της κάθε σταρλετιτσάς του κάθε σταρλετίτσου της μετά-Nitro εποχής... άρα ο ορισμός του ΤΙΠΟΤΑ!
Τέλειωσαν τα φράγκα όμως Ηλία Ψινάκη, άρα και η ανάγκη ύπαρξης και επίδειξης του τίποτα... Η Ελλάδα και η δημοσιογραφία Ηλία Ψινάκη δεν έχει ανάγκη από φραγκάτους δημοσιογράφους του τίποτα με τα ωραία κοστούμια και τις λαμέ γραβάτες, αλλά ανθρώπους με ψυχή, λεβεντιά και επαγγελματισμό όπως του Πάνου Χαρίτου! Μάθε τώρα ένα μόλις μέρος από την πορεία του και μετά ...«σκάσε μωρή!»....
Γεννήθηκε (1969) στην Αθήνα αλλά η καταγωγή του, από την πλευρά του πατέρα του, είναι από το Γαμβριά Λυκοδήμου. Η καταγωγή της μητέρας του είναι από τον Πύργο. Μετά το σχολείο πέρασε στη Γυμναστική Ακαδημία, αλλά δεν την... παρακολούθησε ποτέ. Τελείωσε κατ' ευθείαν το Στρατό και μετά έφυγε για ένα εξάμηνο στη Νέα Υόρκη. Εκεί δούλεψε στη CBS, που έχει γίνει Sony music.
Η δημοσιογραφία τον είχε κερδίσει από το Δημοτικό Σχολείο. Έβγαζε την εφημερίδα του σχολείου. Ως επαγγελματίας δημοσιογράφος, ξεκίνησε από την "Ελευθεροτυπία" και τον παλιό "Ταχυδρόμο".
Μπήκε για τα καλά στο επάγγελμα όταν δούλεψε στο "Κανάλι 15", τον πρώτο ελεύθερο ραδιοφωνικό σταθμό. Ήταν ραδιοφωνικός παραγωγός και εκφωνητής δύο εκπομπών για την ιστορία της Μαύρης Μουσικής. Μετά, το 1992 δούλεψε για δύο χρόνια στο "Mega" και έπειτα έφυγε στο εξωτερικό.
Τα τελευταία 16 χρόνια, έχει καλύψει σημαντικά γεγονότα, όπως εμφύλιες συγκρούσεις και πολιτικές κρίσεις στα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή, ολόκληρη την Αφρική, την Κίνα, την Κεντρική και Νότια Ασία. Πήγε ως ελεύθερος επαγγελματίας, με τον κάμεραμαν Βασίλη Μουρίκη, στον Καύκασο, όπου μαινόταν ο εμφύλιος στην Τσετσενία και στη Γεωργία με την Αμπχαζία (1994).
Τα θέματα που έκαναν τα πωλούσαν στο BBC και σ' άλλα ειδησεογραφικά πρακτορεία και σταθμούς, όπως η Deuche Welle. Τον ίδιο χρόνο, ταξίδεψε στον Αζερμπαϊτζάν και στην Αρμενία με αφορμή τα επακόλουθα του σεισμού εκεί. Δύο χρόνια αργότερα (1996), πέρασε από την Τανζανία στο Ζαϊρ (σημερινή Δημοκρατία του Κονγκό) και κάλυψε τον εμφύλιο πόλεμο. Το 1997 έφυγε στην Αλβανία για την κρίση με τις Πυραμίδες, ως ανταποκριτής του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων.
Έμεινε τρία χρόνια, καλύπτοντας τον πόλεμο και στο Κόσοβο. Ξαναγύρισε, έκανε μια εκπομπή στην ΕΡΤ, "αλλά είδε ότι αυτό το κουστούμι δε του πήγαινε". Έφυγε, λοιπόν, για τη Μέση Ανατολή, κάλυψε την Ιντιφάντα, την πρώτη κρίση στο Λίβανο, τον πόλεμο στο Λίβανο το 2006, τον πόλεμο στο Ιράκ το 2003, τα πολιτικά της Συρίας, "τις μεταρρυθμίσεις και τις κόντρες με τους Αμερικανούς" και τακτικά πηγαίνει για ρεπορτάζ στην Αίγυπτο. Εκτός των άλλων, Σιέρρα Λεόνε, Αφγανιστάν, ο δεύτερος πόλεμος του Κόλπου, η διαμάχη Ισραήλ-Παλαιστίνης, η παλαιστινιακή διαμάχη μεταξύ Hamas-Fatah στη Γάζα (2007), ο πόλεμος στη Γάζα (το Γενάρη του 2007) είναι μερικά από τα σημαντικότερα γεγονότα που έχει καλύψει για τα ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ.
Έχει βραβευτεί με πολυάριθμες τιμητικές διακρίσεις και βραβεία για τη δουλειά του. Το 2004 παρέλαβε το βραβείο του Ιδρύματος Μπότση, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ. Κάρολο Παπούλια. Έχει ζήσει με τη σύζυγο και τη κόρη τους στο δυτικό τμήμα της Ιερουσαλήμ. Μιλάει αλβανικά, τουρκικά, αγγλικά και από λίγα αραβικά και εβραϊκά.
**************************
Ατάλαντα βούρλα είναι όσοι
εκλέγουν ως αντιπροσώπους τους
διαταραγμένες προσωπικότητες
και μαφιόζους τύπου Ψινάκη,
Παπαγεωργόπουλου και Μπέου...
Καθόλου αγαπητέ, Ηλία Ψινάκη, εκπρόσωπε του Κολωνακιότικου δήθεν και αποτέλεσμα του απόλυτου τίποτα, του καραγκιοζοειδούς Lifestyle της δηθενοχώρας που έγινες και Δήμαρχος..., ονομάζομαι Θοδωρής Παναγιωτίδης και είμαι ρεπόρτερ εδώ και 16 χρόνια! Δεν έχω προσωπική σχέση ούτε γνωρίζω προσωπικά τον ρεπόρτερ Πάνο Χαρίτο, όμως οφείλω να σου απαντήσω ποιον κρίνεις ως « ατάλαντο βούρλο» εσύ ο εκπρόσωπος του απαστράπτοντος δήθεν και του γυαλιστερού τίποτα αυτής της δηθενοχώρας της Μυκόνου και του Κολωνακίου...με τις γούνες και τους «καθρέφτες» γυαλιά ηλίου...
Μπορεί να μη σου άρεσε ως συντονιστής του Ντιμπέιτ ο Πάνος Χαρίτος, ο οποίος όμως σαν ο βασικός εκφωνητής ειδήσεων της ΕΡΤ ήταν υποχρεωμένος να παρουσιάσει και πίστεψέ με εκείνος θα βαρέθηκε πιο πολύ από εσένα αυτή την ανούσια αμερικανόφερτη διαδικασία, όμως ούτε «ατάλαντος» είναι ή υπήρξε ποτέ του ούτε «βούρλο»...
Ο ρεπόρτερ Πάνος Χαρίτος, Ηλία Ψινάκη, έχει ταξιδέψει στα πέρατα του πλανήτη για να μεταφέρει εικόνες και ειδήσεις πραγματικού πόνου και πραγματικής απόγνωσης, εικόνες και ειδήσεις πολέμου σχεδόν από όλα τα σκληρά εμπόλεμα μέτωπα της σύγχρονης ιστορίας και το έχει πράξει με δημοσιογραφική δεοντολογία, θάρρος, επαγγελματισμό και αυταπάρνηση γιατί αυτό πρέπει να είναι ο ρεπόρτερ...
Αλίμονο αν κρίνεται ο δημοσιογράφος αυτός από τα Lifestyle κριτήρια και αισθητήρια του κάθε απαστράπτοντος λαμόγιου των ιλουστρασιόν σελίδων των περιοδικών της τουαλέτας, που νομίζουν ότι κάτι έγιναν ή είναι στη ζωή τους, επειδή η κάθε πικραμένη και ο κάθε πικραμένος τεντώνουν ένα μικρόφωνο μπροστά του για να μάθουν την άποψή του... Η οποία ποια είναι βέβαια; Ένα μόνιμο μπινελίκι προς όλους έτσι για να γελάσουμε και καλά με τον άλλον..
Σου παραθέτω Ηλία Ψινάκη, εκπρόσωπε του τίποτα και της μετα-Nitro εποχής του δήθεν, το βιογραφικό του ρεπόρτερ Πάνου Χαρίτου για να καταλάβεις ότι πριν κρίνεις κάποιον οφείλεις να γνωρίζεις την διαδρομή του και η δική σου Ηλία Ψινάκη είναι γεμάτη απλά από μπινελίκια, δηθεναριές και προσκόλληση στην πλάτη της κάθε σταρλετιτσάς του κάθε σταρλετίτσου της μετά-Nitro εποχής... άρα ο ορισμός του ΤΙΠΟΤΑ!
Τέλειωσαν τα φράγκα όμως Ηλία Ψινάκη, άρα και η ανάγκη ύπαρξης και επίδειξης του τίποτα... Η Ελλάδα και η δημοσιογραφία Ηλία Ψινάκη δεν έχει ανάγκη από φραγκάτους δημοσιογράφους του τίποτα με τα ωραία κοστούμια και τις λαμέ γραβάτες, αλλά ανθρώπους με ψυχή, λεβεντιά και επαγγελματισμό όπως του Πάνου Χαρίτου! Μάθε τώρα ένα μόλις μέρος από την πορεία του και μετά ...«σκάσε μωρή!»....
Γεννήθηκε (1969) στην Αθήνα αλλά η καταγωγή του, από την πλευρά του πατέρα του, είναι από το Γαμβριά Λυκοδήμου. Η καταγωγή της μητέρας του είναι από τον Πύργο. Μετά το σχολείο πέρασε στη Γυμναστική Ακαδημία, αλλά δεν την... παρακολούθησε ποτέ. Τελείωσε κατ' ευθείαν το Στρατό και μετά έφυγε για ένα εξάμηνο στη Νέα Υόρκη. Εκεί δούλεψε στη CBS, που έχει γίνει Sony music.
Η δημοσιογραφία τον είχε κερδίσει από το Δημοτικό Σχολείο. Έβγαζε την εφημερίδα του σχολείου. Ως επαγγελματίας δημοσιογράφος, ξεκίνησε από την "Ελευθεροτυπία" και τον παλιό "Ταχυδρόμο".
Μπήκε για τα καλά στο επάγγελμα όταν δούλεψε στο "Κανάλι 15", τον πρώτο ελεύθερο ραδιοφωνικό σταθμό. Ήταν ραδιοφωνικός παραγωγός και εκφωνητής δύο εκπομπών για την ιστορία της Μαύρης Μουσικής. Μετά, το 1992 δούλεψε για δύο χρόνια στο "Mega" και έπειτα έφυγε στο εξωτερικό.
Τα τελευταία 16 χρόνια, έχει καλύψει σημαντικά γεγονότα, όπως εμφύλιες συγκρούσεις και πολιτικές κρίσεις στα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή, ολόκληρη την Αφρική, την Κίνα, την Κεντρική και Νότια Ασία. Πήγε ως ελεύθερος επαγγελματίας, με τον κάμεραμαν Βασίλη Μουρίκη, στον Καύκασο, όπου μαινόταν ο εμφύλιος στην Τσετσενία και στη Γεωργία με την Αμπχαζία (1994).
Τα θέματα που έκαναν τα πωλούσαν στο BBC και σ' άλλα ειδησεογραφικά πρακτορεία και σταθμούς, όπως η Deuche Welle. Τον ίδιο χρόνο, ταξίδεψε στον Αζερμπαϊτζάν και στην Αρμενία με αφορμή τα επακόλουθα του σεισμού εκεί. Δύο χρόνια αργότερα (1996), πέρασε από την Τανζανία στο Ζαϊρ (σημερινή Δημοκρατία του Κονγκό) και κάλυψε τον εμφύλιο πόλεμο. Το 1997 έφυγε στην Αλβανία για την κρίση με τις Πυραμίδες, ως ανταποκριτής του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων.
Έμεινε τρία χρόνια, καλύπτοντας τον πόλεμο και στο Κόσοβο. Ξαναγύρισε, έκανε μια εκπομπή στην ΕΡΤ, "αλλά είδε ότι αυτό το κουστούμι δε του πήγαινε". Έφυγε, λοιπόν, για τη Μέση Ανατολή, κάλυψε την Ιντιφάντα, την πρώτη κρίση στο Λίβανο, τον πόλεμο στο Λίβανο το 2006, τον πόλεμο στο Ιράκ το 2003, τα πολιτικά της Συρίας, "τις μεταρρυθμίσεις και τις κόντρες με τους Αμερικανούς" και τακτικά πηγαίνει για ρεπορτάζ στην Αίγυπτο. Εκτός των άλλων, Σιέρρα Λεόνε, Αφγανιστάν, ο δεύτερος πόλεμος του Κόλπου, η διαμάχη Ισραήλ-Παλαιστίνης, η παλαιστινιακή διαμάχη μεταξύ Hamas-Fatah στη Γάζα (2007), ο πόλεμος στη Γάζα (το Γενάρη του 2007) είναι μερικά από τα σημαντικότερα γεγονότα που έχει καλύψει για τα ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ.
Έχει βραβευτεί με πολυάριθμες τιμητικές διακρίσεις και βραβεία για τη δουλειά του. Το 2004 παρέλαβε το βραβείο του Ιδρύματος Μπότση, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ. Κάρολο Παπούλια. Έχει ζήσει με τη σύζυγο και τη κόρη τους στο δυτικό τμήμα της Ιερουσαλήμ. Μιλάει αλβανικά, τουρκικά, αγγλικά και από λίγα αραβικά και εβραϊκά.
**************************
Ατάλαντα βούρλα είναι όσοι εκλέγουν ως αντιπροσώπους τους
διαταραγμένες προσωπικότητες
και μαφιόζους τύπου Ψινάκη,
Παπαγεωργόπουλου και Μπέου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου