Ο Κωστής Παπαγιώργης ως διδακτέα ύλη
Μαρίνα Σερβιτζόγλου,
Παρ. 7 Νοε. 2014 -
Πηγή: http://www.lifo.gr
ΜΙΚΡΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΑΦΟΡΙΣΜΩΝ
«Δεν υπάρχει κύμα που να μην φτάνει στην ακτή».
«Όταν κοιτάζεις κάτι
δια βίου, στο τέλος θα γυρίσει να σε κοιτάξει και εκείνο».
Μια ιδιότυπη ηθική: «Ο άνθρωπος καλλιεργεί τις χειρότερες
πλευρές του για να επιβιώσει και τις καλύτερες για να διακριθεί».
«Τις περισσότερες φορές καλός άνθρωπος είναι εκείνος που
γλίτωσε από τον εαυτό του».
«Όποιος, όμως, έφαγε
μάτια αγελάδας, θα τον κοιτάζουν σ όλη του την ζωή.»
«Ότι καταγγέλλουμε,
αποτελεί αντικείμενο συγκαλυμμένης λατρείας».
«Θέλει πολύ μυαλό, για να μην μοιάσεις αυτό που
κοροϊδεύεις».
«Θέλει πολύ μυαλό, για να παρατηρήσεις εκείνο που βλέπεις
κάθε ημέρα».
«Όποιος κοιμήθηκε με
το γάλα της αλήθειας στα χείλη, τον έφαγαν τα φίδια».
«Οι κερδισμένοι του πρωινού αποδείχνονται πάντα οι χαμένοι
του απογεύματος».
Θρησκεία: «Είναι μια δυνατότητα, με το ράσο πάντως δεν
είμαι. Άλλο έμπορος μιας ιδέας, άλλο χρήστης».
«Καιρός του
σκυλοζείν, καιρός του οικουρείν».
«Έχω την ευφυΐα
μαράζι, την οξυδέρκεια φυλαχτό».
«Άνθρωπος που δεν ξεσκαρτάρει τον εαυτό του, πώς θα δει Θεού
πρόσωπο;»
«Η δυστοκία και η
τελειομανία δεν ήταν ποτέ κύριο γνώρισμα των μεγάλων συγγραφέων».
«Η κατάκτηση την σημερινή εποχή είναι πώς να ζει κανείς με
άδεια χέρια».
«Έρωτας και κουραφέξαλα, ιστορίες για απαίδευτες ψυχές, που
μεθούν με τις παραισθησιογόνες στερήσεις τους».
Φιλία:«…πρέπει να θεωρήσουμε ισχυρά τεκμήρια ζωής τις
λαθραίες στιγμές που ένας φίλος έζησε ή λησμόνησε πλάι μας, χωρίς να έχει την
πρόθεση να τις υπογράψει σαν διαθήκη».
Για την Μαλβίνα: «Πνευματικές φιλίες με γυναίκες δεν είχα
ποτέ. Έτσι υπαγόρευε η λαϊκή καταγωγή μου και οι συνήθειες των ανθρώπων που
συναγελαζόμουνα». Μόνη εξαίρεση η Ζυράννα Ζατέλη, «γυναίκα από σύμπτωση και
συγγραφέας από απόλυτη κλίση».
«Την παρτίδα με την ζωή δεν την κέρδισε κανείς».
«Η απόλυτη ευτυχία; Η ανάσταση της μητέρας μου, έστω και για
ένα απόγευμα».
«Σπίτι που δεν
τσικνίζεται και δεν το έχει αγιάσει αναφιλητό κάποιου παιδιού δεν είναι
σπιτικό, αλλά ξενοδοχείο».
«Με σωστό ένστικτο για τις περιστάσεις, η γυναίκα μου, που
με προστάτευε σαν αιθερικό σώμα…».
«Σε αντίθεση με άλλους που δυστύχησαν, εμένα ο γάμος με
ωφέλησε. Η οικογένεια και η γυναίκα μου με έκαναν καλύτερο άνθρωπο».
«Δεν έχω τίποτα από
πνευματικό άνθρωπο και εστέτ. Δεν πάω σε μουσεία, δεν ακούω σοβαρή μουσική, δεν
πηγαίνω στο θέατρο, δεν έχω ροπή στις πνευματικές συζητήσεις. Ο χαβαλές και το
ποδόσφαιρο είναι τα πιο αγαπημένα μου χόμπι. Μάλιστα. όταν έπινα, στον χαβαλέ επεδείκνυα
αληθινό τάλαντο».
«Μανή, θεκέλ, φάρες».
Αυτή ήταν η τελευταία κουβέντα του
στην «Οντολογία του Μάρτιν Χάιντεγκερ». «Μανή, θεκέλ, φάρες», τώρα που «ο
Κωστής (Παπαγιώργης) είναι παιδί της άλλης όχθης πια» για όλους εμάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου