Η δημοκρατία της αυθαιρεσίας
Διονύσης Γουσέτης, Η Καθημερινή, 26/11/2014
Θα μπορούσαν να προσφύγουν
στα αρμόδια όργανα της Πολιτείας, αν κάτι τους φαινόταν άδικο για τους
πολίτες. Ομως, οι διοικούντες μια συγκεκριμένη αριστερή εφημερίδα
προτιμούν να ωθούν τους πολίτες να «πάρουν τον νόμο στα χέρια τους». Σε
άρθρο της η εφημερίδα πανηγύρισε διότι το κίνημα, όπως αποκαλεί κάποιους
αφελείς, «απέτρεψε την περασμένη Τετάρτη τον πλειστηριασμό 21
κατοικιών, για χρέη σε τράπεζες». Οι Ρομπέν των Δασών νομίζουν ότι με
αυτή την αυθαιρεσία παίρνουν τα λεφτά των πλουσίων και τα δίνουν στους
φτωχούς. Η εφημερίδα, κραυγάζοντας «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη»,
τους αποκρύπτει ότι οι τράπεζες δεν έχουν δικαίωμα να εκπλειστηριάζουν
πρώτες κατοικίες και ότι, συνεπώς, οι τραμπουκισμοί δεν αποτρέπουν παρά
πλειστηριασμούς εξοχικών κατοικιών ή κτιρίων προς εκμετάλλευση. Τους
αποκρύπτει ακόμα ότι τα χρήματα που δεν εισπράττουν οι τράπεζες μέσω των
πλειστηριασμών, τα εισπράττουν από τους ίδιους τους Ρομπέν μέσω των
φόρων τους.
Η εφημερίδα αυτή δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να εντείνει τη ροπή της κοινωνίας μας προς την αυθαιρεσία. Αυθαίρετα παρκάρουμε στα πεζοδρόμια, αυθαίρετα ρίχνουμε τα σκουπίδια όπου βρούμε, αυθαίρετα καταλαμβάνουμε δημόσια κτίρια. Για 49 αυθαίρετες χωματερές, πληρώνουμε 22 εκατ. πρόστιμο στους «κουτόφραγκους». Αυθαίρετα καταλαμβάνουν κτίρια στην Πλάκα οι υπάλληλοι του ΥΠΠΟ. Αυθαίρετες είναι οι διαδηλώσεις μας: όχι μόνον δεν ζητάμε άδεια της αστυνομίας, αλλά ούτε καν την ενημερώνουμε. Τις μαθαίνει από τις εφημερίδες. Υπέρ της νομιμοποίησης αυθαίρετων απεργιών, χωρίς αποφάσεις πλειοψηφίας, μάχονται φοιτητές της «προόδου» με αυθαίρετες επιθέσεις στους αστυνομικούς που φρουρούν τα ΑΕΙ και με άδειασμα σκουπιδιών στο γραφείο του πρύτανη.
Ομως, τον δρόμο προς την αυθαιρεσία τον δείχνει η πολιτική ηγεσία. Ανέχθηκε πολλά χρόνια, για λόγους ψηφοθηρικούς, την αυθαιρεσία στα ακίνητα που πλέον έχουν φτάσει τα 2 εκατομμύρια. Και τώρα ακόμα, υπουργοί της κυβέρνησης φροντίζουν να διασώσουν από την κατεδάφιση τις αυθαίρετες ταβέρνες στους αιγιαλούς του Μικρολίμανου και του Εθνικού Πάρκου Σχινιά. Το ίδιο αυθαίρετα η κυβέρνηση παραβιάζει από το 2009 τον νόμο για τις αντικειμενικές αξίες. Η χειρότερη αυθαιρεσία της είναι ότι ακύρωσε τις δεσμεύσεις απέναντι στους εταίρους δανειστές μας. Δεσμεύτηκε να ευθυγραμμίσει τους μισθούς στο Δημόσιο με αυτούς του ιδιωτικού τομέα. Δεσμεύτηκε να ολοκληρώσει τις απολύσεις πλεονάζοντος προσωπικού. Δεσμεύτηκε να καταργήσει τις «συνδικαλιστικές άδειες» που δημιούργησαν αργόμισθους συνδικαλιστές, τα «χρονοεπιδόματα» που δεν συνδέονται με την παραγωγικότητα, τα όρια στις απολύσεις που απλώς περιορίζουν τις προσλήψεις. Δεσμεύτηκε, δηλαδή, για μεταρρυθμίσεις αυτονόητες για την ανάπτυξη. Αλλά τις ακύρωσε. Και όταν αντιδρά η τρόικα, απαιτώντας αντ’ αυτών νέα μείωση συντάξεων, λεονταρίζει ότι «δεν χρειαζόμαστε άλλα δανεικά και δεν υποχωρούμε σε τίποτα». Οπότε και η εφημερίδα της ιστορίας μας μπορεί να ισχυριστεί ότι «μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις...».
Η εφημερίδα αυτή δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να εντείνει τη ροπή της κοινωνίας μας προς την αυθαιρεσία. Αυθαίρετα παρκάρουμε στα πεζοδρόμια, αυθαίρετα ρίχνουμε τα σκουπίδια όπου βρούμε, αυθαίρετα καταλαμβάνουμε δημόσια κτίρια. Για 49 αυθαίρετες χωματερές, πληρώνουμε 22 εκατ. πρόστιμο στους «κουτόφραγκους». Αυθαίρετα καταλαμβάνουν κτίρια στην Πλάκα οι υπάλληλοι του ΥΠΠΟ. Αυθαίρετες είναι οι διαδηλώσεις μας: όχι μόνον δεν ζητάμε άδεια της αστυνομίας, αλλά ούτε καν την ενημερώνουμε. Τις μαθαίνει από τις εφημερίδες. Υπέρ της νομιμοποίησης αυθαίρετων απεργιών, χωρίς αποφάσεις πλειοψηφίας, μάχονται φοιτητές της «προόδου» με αυθαίρετες επιθέσεις στους αστυνομικούς που φρουρούν τα ΑΕΙ και με άδειασμα σκουπιδιών στο γραφείο του πρύτανη.
Ομως, τον δρόμο προς την αυθαιρεσία τον δείχνει η πολιτική ηγεσία. Ανέχθηκε πολλά χρόνια, για λόγους ψηφοθηρικούς, την αυθαιρεσία στα ακίνητα που πλέον έχουν φτάσει τα 2 εκατομμύρια. Και τώρα ακόμα, υπουργοί της κυβέρνησης φροντίζουν να διασώσουν από την κατεδάφιση τις αυθαίρετες ταβέρνες στους αιγιαλούς του Μικρολίμανου και του Εθνικού Πάρκου Σχινιά. Το ίδιο αυθαίρετα η κυβέρνηση παραβιάζει από το 2009 τον νόμο για τις αντικειμενικές αξίες. Η χειρότερη αυθαιρεσία της είναι ότι ακύρωσε τις δεσμεύσεις απέναντι στους εταίρους δανειστές μας. Δεσμεύτηκε να ευθυγραμμίσει τους μισθούς στο Δημόσιο με αυτούς του ιδιωτικού τομέα. Δεσμεύτηκε να ολοκληρώσει τις απολύσεις πλεονάζοντος προσωπικού. Δεσμεύτηκε να καταργήσει τις «συνδικαλιστικές άδειες» που δημιούργησαν αργόμισθους συνδικαλιστές, τα «χρονοεπιδόματα» που δεν συνδέονται με την παραγωγικότητα, τα όρια στις απολύσεις που απλώς περιορίζουν τις προσλήψεις. Δεσμεύτηκε, δηλαδή, για μεταρρυθμίσεις αυτονόητες για την ανάπτυξη. Αλλά τις ακύρωσε. Και όταν αντιδρά η τρόικα, απαιτώντας αντ’ αυτών νέα μείωση συντάξεων, λεονταρίζει ότι «δεν χρειαζόμαστε άλλα δανεικά και δεν υποχωρούμε σε τίποτα». Οπότε και η εφημερίδα της ιστορίας μας μπορεί να ισχυριστεί ότι «μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις...».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου