H λωρίδα του παραλόγου
Λεωνίδας Καστανάς, 19/07/2014
Εξήντα χρόνια κρατάει
αυτή η παράλογη σφαγή με επίκεντρο της Λωρίδα της Γάζας. Μια σφαγή που
αναπαράγει την ισχύ των πιο φανατικών και στρατοκρατικών μηχανισμών τόσο
στο Ισραήλ όσο και στην Παλαιστίνη. Μόνο που δε σφάζονται οι μαχητές
των δύο πλευρών. Σφάζονται με τον πιο ειδεχθή τρόπο άμαχοι και κυρίως
παιδιά. Με σκοπιμότητα. Για να αναπαράγεται το μίσος και να διαιωνίζεται
η εμπόλεμη κατάσταση. Φυσικά το βαρύτερο φόρο αίματος πληρώνουν οι
Παλαιστίνιοι, γιατί είναι οι πιο αδύναμοι. Μόνο που είναι αυτοί που
συνήθως προκαλούν τους Ισραηλινούς οι οποίοι απαντούν με δυσανάλογη βία
ακριβώς για να δώσουν το άλλοθι στη Χαμάς να συνεχίσει. Και πέφτουν
αράδα τα κορμιά χωρίς κανένα λόγο.
Γιατί το «παιχνίδι» έχει στηθεί καλά και από τις δυο πλευρές. 1,8 εκατομμύριο ψυχές ζουν σε μια στενή λωρίδα άγονης γης αποκλεισμένοι από παντού. Ανεργία 80%, ανέχεια, έλλειψη νερού, ηλεκτρικού, τροφής και φαρμάκων. «Φυσιολογικά» επιλέγουν να τους κυβερνά, κατά 70%, η φανατική Χαμάς η οποία έχει κηρύξει ιερό πόλεμο κατά του Ισραήλ. Το σύνθημα; Δεν θα ησυχάσουμε ποτέ αν δεν καταστραφεί το κράτος του Ισραήλ, αν δεν πεθάνει και ο τελευταίος Εβραίος. Μόνο που αυτό είναι αδύνατο στο μέτρο που το Ισραήλ είναι ο ελέφαντας και η Χάμας το μερμήγκι. Εκτοξεύουν ρουκέτες παλιάς τεχνολογίας προς το Νότιο Ισραήλ που συνήθως δεν βρίσκουν στόχο. Και όταν πάνε για το στόχο δηλαδή για κατοικημένη περιοχή, ο Σιδηρούς Θόλος, ένα υπερσύγχρονο σύστημα αντιπυραυλικής προστασίας τις εξουδετερώνει στον αέρα. Η Χαμάς κρύβει τις ρουκέτες σε σπίτια ακόμα και σε σχολεία ακριβώς για να έχουν τα αντίποινα των Ισραηλινών ως θύματα αποκλειστικά αμάχους. Για να αναπαράγεται συνεχώς η φρίκη, να φουντώνει το μίσος και να διευκολύνεται η στρατολόγηση νέων φανατικών μαχητών. Η Χαμάς μπορεί να χτίζει σπίτια και σχολεία αλλά δεν φτιάχνει καταφύγια. Αρνείται εμφατικά να προφυλάξει τους συμπατριώτες της και κυρίως τα παιδιά της. Οι άνθρωποι εκεί απλά περιμένουν να πεθάνουν.
Το Ισραήλ μπορεί να αποχώρησε από τη Λωρίδα της Γάζας, να σταμάτησε τον εποικισμό αλλά έσφιξε τον κλοιό ακριβώς για να ενισχύει το φανατισμό του αντιπάλου. Στην πρώτη εκτόξευση ρουκετών απαντά με υπερβολική βία. Μέχρι στιγμής στις πρόσφατες εχθροπραξίες υπάρχουν ένας Ισραηλινός νεκρός, 230 Παλαιστίνοι σχεδόν όλοι άμαχοι και πολλά παιδιά. Αρχίζουν οι διαπραγματεύσεις στην Αίγυπτο για να βρεθεί μια λύση σπάει την εκεχειρία η Χαμάς βρίσκει ευκαιρία το Ισραήλ να ισοπεδώσει τις πόλεις. Τα προηγούμενα χρόνια υπήρχαν στο Ισραήλ ειρηνιστικά κινήματα που απαντούσαν μαχητικά στην επίδειξη της δυσανάλογης βίας. Υποχώρησαν. Το μίσος δεν επιτρέπει συμβιβασμούς. Η πολιτική του Ισραήλ βρίσκει σύμφωνο το 80% των κατοίκων του. Η λύση δεν φαίνεται από πουθενά. Το αίμα συνεχίζει να κυλάει.
Η διεθνής κοινότητα στέκει αμήχανη μπροστά στη συλλογική θηριωδία και των δύο πλευρών. Χλωμές καταδίκες της βίας, ατελέσφορες παρεμβάσεις, υποκρισία. Οι στρατοκράτες του Ισραήλ χαίρουν της υποστήριξης των Αμερικάνων και των Βρετανών. Τα πανίσχυρα λόμπυ τους σε όλον τον πλανήτη φροντίζουν γι αυτό. Κάθε φορά μετά τη σφαγή, λες και έχουν συμφωνήσει εκ των προτέρων για τον αριθμό των θυμάτων, επιτυγχάνεται κάποια ανακωχή μέχρι ένα νέο συμβάν, μια δολοφονία, μια ρουκέτα, μια επίθεση αγνώστων να δώσει το έναυσμα για την αναπαραγωγή της φρίκης.
Η λύση φαντάζει αδύνατη. Καμιά σημαντική πολιτική δύναμη στο Ισραήλ δεν είναι διατεθειμένη να κάνει πίσω. Οι φανατικοί στρατοκράτες είναι παντού. Αλλά και καμιά παλαιστινιακή δύναμη, ακόμα και η πιο μετριοπαθής δεν τολμά το αυτονόητο. Να προφυλάξει τους αμάχους δουλεύοντας μόνο για την ειρήνη. Και όμως θα ήταν απλό. Να αποδεχθεί ο ισχυρός την ίδρυση Παλαιστινιακού κράτους. Να φροντίσει η διεθνής κοινότητα την οικονομική και τεχνολογική υποστήριξη του αδύναμου με ταυτόχρονο αφοπλισμό του. Να εγγυηθεί ο ΟΗΕ την ειρήνη. Μόνο έτσι οι φανατικοί θα αποδυναμωθούν πολιτικά και θα ανέβουν στην εξουσία μετριοπαθείς δυνάμεις. Αλλά κανείς δεν θέλει τη λύση. Ο πόλεμος αναπαράγει την εξουσία τους. Και όσο ο πόλεμος είναι πιο φονικός και φρικώδης τόσο η εξουσία αυτή γίνεται ισχυρότερη.
Γιατί το «παιχνίδι» έχει στηθεί καλά και από τις δυο πλευρές. 1,8 εκατομμύριο ψυχές ζουν σε μια στενή λωρίδα άγονης γης αποκλεισμένοι από παντού. Ανεργία 80%, ανέχεια, έλλειψη νερού, ηλεκτρικού, τροφής και φαρμάκων. «Φυσιολογικά» επιλέγουν να τους κυβερνά, κατά 70%, η φανατική Χαμάς η οποία έχει κηρύξει ιερό πόλεμο κατά του Ισραήλ. Το σύνθημα; Δεν θα ησυχάσουμε ποτέ αν δεν καταστραφεί το κράτος του Ισραήλ, αν δεν πεθάνει και ο τελευταίος Εβραίος. Μόνο που αυτό είναι αδύνατο στο μέτρο που το Ισραήλ είναι ο ελέφαντας και η Χάμας το μερμήγκι. Εκτοξεύουν ρουκέτες παλιάς τεχνολογίας προς το Νότιο Ισραήλ που συνήθως δεν βρίσκουν στόχο. Και όταν πάνε για το στόχο δηλαδή για κατοικημένη περιοχή, ο Σιδηρούς Θόλος, ένα υπερσύγχρονο σύστημα αντιπυραυλικής προστασίας τις εξουδετερώνει στον αέρα. Η Χαμάς κρύβει τις ρουκέτες σε σπίτια ακόμα και σε σχολεία ακριβώς για να έχουν τα αντίποινα των Ισραηλινών ως θύματα αποκλειστικά αμάχους. Για να αναπαράγεται συνεχώς η φρίκη, να φουντώνει το μίσος και να διευκολύνεται η στρατολόγηση νέων φανατικών μαχητών. Η Χαμάς μπορεί να χτίζει σπίτια και σχολεία αλλά δεν φτιάχνει καταφύγια. Αρνείται εμφατικά να προφυλάξει τους συμπατριώτες της και κυρίως τα παιδιά της. Οι άνθρωποι εκεί απλά περιμένουν να πεθάνουν.
Το Ισραήλ μπορεί να αποχώρησε από τη Λωρίδα της Γάζας, να σταμάτησε τον εποικισμό αλλά έσφιξε τον κλοιό ακριβώς για να ενισχύει το φανατισμό του αντιπάλου. Στην πρώτη εκτόξευση ρουκετών απαντά με υπερβολική βία. Μέχρι στιγμής στις πρόσφατες εχθροπραξίες υπάρχουν ένας Ισραηλινός νεκρός, 230 Παλαιστίνοι σχεδόν όλοι άμαχοι και πολλά παιδιά. Αρχίζουν οι διαπραγματεύσεις στην Αίγυπτο για να βρεθεί μια λύση σπάει την εκεχειρία η Χαμάς βρίσκει ευκαιρία το Ισραήλ να ισοπεδώσει τις πόλεις. Τα προηγούμενα χρόνια υπήρχαν στο Ισραήλ ειρηνιστικά κινήματα που απαντούσαν μαχητικά στην επίδειξη της δυσανάλογης βίας. Υποχώρησαν. Το μίσος δεν επιτρέπει συμβιβασμούς. Η πολιτική του Ισραήλ βρίσκει σύμφωνο το 80% των κατοίκων του. Η λύση δεν φαίνεται από πουθενά. Το αίμα συνεχίζει να κυλάει.
Η διεθνής κοινότητα στέκει αμήχανη μπροστά στη συλλογική θηριωδία και των δύο πλευρών. Χλωμές καταδίκες της βίας, ατελέσφορες παρεμβάσεις, υποκρισία. Οι στρατοκράτες του Ισραήλ χαίρουν της υποστήριξης των Αμερικάνων και των Βρετανών. Τα πανίσχυρα λόμπυ τους σε όλον τον πλανήτη φροντίζουν γι αυτό. Κάθε φορά μετά τη σφαγή, λες και έχουν συμφωνήσει εκ των προτέρων για τον αριθμό των θυμάτων, επιτυγχάνεται κάποια ανακωχή μέχρι ένα νέο συμβάν, μια δολοφονία, μια ρουκέτα, μια επίθεση αγνώστων να δώσει το έναυσμα για την αναπαραγωγή της φρίκης.
Η λύση φαντάζει αδύνατη. Καμιά σημαντική πολιτική δύναμη στο Ισραήλ δεν είναι διατεθειμένη να κάνει πίσω. Οι φανατικοί στρατοκράτες είναι παντού. Αλλά και καμιά παλαιστινιακή δύναμη, ακόμα και η πιο μετριοπαθής δεν τολμά το αυτονόητο. Να προφυλάξει τους αμάχους δουλεύοντας μόνο για την ειρήνη. Και όμως θα ήταν απλό. Να αποδεχθεί ο ισχυρός την ίδρυση Παλαιστινιακού κράτους. Να φροντίσει η διεθνής κοινότητα την οικονομική και τεχνολογική υποστήριξη του αδύναμου με ταυτόχρονο αφοπλισμό του. Να εγγυηθεί ο ΟΗΕ την ειρήνη. Μόνο έτσι οι φανατικοί θα αποδυναμωθούν πολιτικά και θα ανέβουν στην εξουσία μετριοπαθείς δυνάμεις. Αλλά κανείς δεν θέλει τη λύση. Ο πόλεμος αναπαράγει την εξουσία τους. Και όσο ο πόλεμος είναι πιο φονικός και φρικώδης τόσο η εξουσία αυτή γίνεται ισχυρότερη.
Ο Λεωνίδας Καστανάς είναι εκπαιδευτικός και ο διαχειριστής του blog «μη μαδάς τη μαργαρίτα»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου