Μορίς Μέτερλινγκ: "Γαλάζιο πουλί"
Συμβολικό παραμύθι για μικρά και μεγάλα παιδιά , που υπήρξε μεγάλη εκδοτική , θεατρική και κινηματο γραφική επιτυχία από τις αρχές του περασμένου αιώνα έως τις μέρες μας.
Η υπόθεση αφορά την μικρή κόρη μιας Νεράιδας που είναι άρρωστη επειδή ποθεί την ευτυχία ! Μόνο όμως το "Γαλάζιο πουλί" μπορεί να τη βοηθήσει , αφού αυτό γνωρίζει το μεγάλο μυστικό των πραγμάτων και της ευτυχίας.
Δύο παιδιά, ο Τιλτίλ και η Μιτίλ, προσφέρονται να βοηθήσουν την άρρωστη παιδούλα και ξεκινούν τη μεγαλη περιπέτεια για την ανακάλυψη και αιχμαλωσία του "Γαλάζιου πουλιού". Οδηγούνται από το φως και έχουν ως μοναδικό μέσο προστασίας το μαγικό Διαμάντι που τους δίνει τη δυνατότητα να βλέπουν την ψυχή και την αλήθεια των πραγμάτων.
Όταν στρίβουν το Διαμάντι, μια αλήθεια προβάλλει μπροστά τους και έτσι από αλήθεια σε αλήθεια πορεύονται σε ένα ταξίδι προς την κατάκτηση της Ευτυχίας , που δεν τίποτε άλλο από την κατάκτηση της γνώσης και της αυτογνωσίας , δηλαδή το "Γαλάζιο πουλί".
Η ομότιτλη ταινία του βωβού που αναρτούμε γυρίστηκε το 1918 και υπήρξε άκρως επιτυχημένη, βοηθούντος του κλίματος της εποχής εκείνης, μια και ο κόσμος έβγαινε από τη φρικιαστική δίνη του Α. Παγκόσμιου Πολέμου. Η υπόθεση εστηρίζεται στο βιβλίο , μολονότι υπάρχουν κάποιες αλλαγές και "προσαρμογές" , που κρίθηκαν αναγκαίες , προκειμένου να γίνει εύληπτο από το κοινό.
Μωρίς Μαίτερλινκ - Βικιπαίδεια
Comme un enfant aux yeux de lumière
Qui voit passer au loin les oiseaux
Comme l'oiseau bleu survolant la terre
Vois comme le monde... le monde est beau
Beau, le bateau dansant sur les vagues
Ivre de vie, d'amour et de vent
Belle, la chanson naissante des vagues
Abandonnée au sable blanc
Blanc, l'innocent, le sang du poète
Qui en chantant invente l'amour
Pour que la vie s'habille de fête
Et que la nuit se change en jour
Jour d'une vie où l'aube se lève
Pour réveiller la ville aux yeux lourds
Où les matins effeuillent les rêves
Pour nous donner un monde d'amour
L'amour, c'est toi; l'amour, c'est moi
L'oiseau, c'est toi; l'enfant, c'est moi
Moi, je ne suis qu'une fille de l'ombre
Qui voit briller l'étoile du soir
Toi, mon étoile, qui tisses ma ronde
Viens allumer mon soleil noir
Noirs, la misère, les hommes et la guerre
Qui croient tenir les rênes du temps reins
Pays d'amour n'a pas de frontière
Pour ceux qui ont un cœur d'enfant
Comme un enfant aux yeux de lumière
Qui voit passer au loin les oiseaux
Comme l'oiseau bleu survolant la terre
Nous trouverons ce monde d'amour
L'amour, c'est toi; l'amour, c'est moi
L'oiseau, c'est toi; l'enfant, c'est moi
L'oiseau, c'est toi; l'enfant, c'est moi
L'oiseau, c'est toi; l'enfant, c'est moi
Συμβολικό παραμύθι για μικρά και μεγάλα παιδιά , που υπήρξε μεγάλη εκδοτική , θεατρική και κινηματο γραφική επιτυχία από τις αρχές του περασμένου αιώνα έως τις μέρες μας.
Η υπόθεση αφορά την μικρή κόρη μιας Νεράιδας που είναι άρρωστη επειδή ποθεί την ευτυχία ! Μόνο όμως το "Γαλάζιο πουλί" μπορεί να τη βοηθήσει , αφού αυτό γνωρίζει το μεγάλο μυστικό των πραγμάτων και της ευτυχίας.
Δύο παιδιά, ο Τιλτίλ και η Μιτίλ, προσφέρονται να βοηθήσουν την άρρωστη παιδούλα και ξεκινούν τη μεγαλη περιπέτεια για την ανακάλυψη και αιχμαλωσία του "Γαλάζιου πουλιού". Οδηγούνται από το φως και έχουν ως μοναδικό μέσο προστασίας το μαγικό Διαμάντι που τους δίνει τη δυνατότητα να βλέπουν την ψυχή και την αλήθεια των πραγμάτων.
Όταν στρίβουν το Διαμάντι, μια αλήθεια προβάλλει μπροστά τους και έτσι από αλήθεια σε αλήθεια πορεύονται σε ένα ταξίδι προς την κατάκτηση της Ευτυχίας , που δεν τίποτε άλλο από την κατάκτηση της γνώσης και της αυτογνωσίας , δηλαδή το "Γαλάζιο πουλί".
Η ομότιτλη ταινία του βωβού που αναρτούμε γυρίστηκε το 1918 και υπήρξε άκρως επιτυχημένη, βοηθούντος του κλίματος της εποχής εκείνης, μια και ο κόσμος έβγαινε από τη φρικιαστική δίνη του Α. Παγκόσμιου Πολέμου. Η υπόθεση εστηρίζεται στο βιβλίο , μολονότι υπάρχουν κάποιες αλλαγές και "προσαρμογές" , που κρίθηκαν αναγκαίες , προκειμένου να γίνει εύληπτο από το κοινό.
Μωρίς Μαίτερλινκ - ΒικιπαίδειαComme un enfant aux yeux de lumière
Qui voit passer au loin les oiseaux
Comme l'oiseau bleu survolant la terre
Vois comme le monde... le monde est beau
Beau, le bateau dansant sur les vagues
Ivre de vie, d'amour et de vent
Belle, la chanson naissante des vagues
Abandonnée au sable blanc
Blanc, l'innocent, le sang du poète
Qui en chantant invente l'amour
Pour que la vie s'habille de fête
Et que la nuit se change en jour
Jour d'une vie où l'aube se lève
Pour réveiller la ville aux yeux lourds
Où les matins effeuillent les rêves
Pour nous donner un monde d'amour
L'amour, c'est toi; l'amour, c'est moi
L'oiseau, c'est toi; l'enfant, c'est moi
Moi, je ne suis qu'une fille de l'ombre
Qui voit briller l'étoile du soir
Toi, mon étoile, qui tisses ma ronde
Viens allumer mon soleil noir
Noirs, la misère, les hommes et la guerre
Qui croient tenir les rênes du temps reins
Pays d'amour n'a pas de frontière
Pour ceux qui ont un cœur d'enfant
Comme un enfant aux yeux de lumière
Qui voit passer au loin les oiseaux
Comme l'oiseau bleu survolant la terre
Nous trouverons ce monde d'amour
L'amour, c'est toi; l'amour, c'est moi
L'oiseau, c'est toi; l'enfant, c'est moi
L'oiseau, c'est toi; l'enfant, c'est moi
L'oiseau, c'est toi; l'enfant, c'est moi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου