Πηγή: protagon.gr,14/7/2014
Μικρά σκοτεινά βασίλεια
Τα ισόβια έγιναν δώδεκα χρόνια
και ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος ξέρει ότι θα βγει από τη φυλακή χωρίς να
σέρνει τα πόδια και να σκύβει η μέση. Βοηθάει σε αυτό και το παράστημα
του αθλητή. Δεν ξέρω αν το κελί του είναι χτισμένο από δίκαιο ή η
αλήθεια πνίγεται μέσα στον σπαραγμό του-αυτή είναι η δουλειά της
Δικαιοσύνης, που φαίνεται ότι έχει συγκεκριμένη άποψη. Τον θυμάμαι τον
Παπαγεωργόπουλο από τα πρώτα χρόνια της βουλευτικής του θητείας.
Γείτονας, στην οδό Παπάφη. Για ένα διάστημα η σύζυγος του, η Ελένη, ήταν
οδοντίατρος μου-καλή γιατρός, εξαιρετική ως σύζυγος πολιτικού. Και ο
Βασίλης πολιτεύτηκε όπως άρμοζαν οι καιροί και η αισθητική της πόλης
μας. Το καλό παιδί. Αθλητής και επιστήμονας. Πατριώτης και της
εκκλησίας. Όλα και όλα, δεξιός, του Καραμανλή. Όμως, μισό λεπτό. Αυτό το
σύστημα δεν το έφτιαξε ούτε ο Παπαγεωργόπουλος, ούτε ο Κούβελας. Ήταν
το σύστημα που τους έβγαζε από την ίδια μηχανή. Ο παλιός Σαλονικιός, ο
κάτοικος του κέντρου, ψήφιζε Παπαγεωργόπουλο, Κούβελα, Καραμανλή,
Ψωμιάδη και Κοσμόπουλο για δήμαρχο. Ο μη προνομιούχος από την Τούμπα, το
έδινε στον Άκη, στον Καστανίδη και στον Ακριτίδη-ο Βενιζέλος στην αρχή
εθεωρείτο μέχρι και «σοφιστικέ» επιλογή.
Αυτό που προσπαθώ να σας πω είναι ότι όσο και αν βάζεις χρόνια στον Παπαγεωργόπουλο, αν δεν καταδικάσεις το σύστημα που εξέθρεψε όλη αυτή τη «φάρμα», τότε πρέπει να χτίσεις κελιά για τους επόμενους. Όχι ότι έκλεψαν όλοι αυτοί, προς Θεού! Όμως για χρόνια η Θεσσαλονίκη λειτουργούσε κάτω από ένα κλειστό σύστημα εξουσίας που μετέτρεπε τη μούχλα του σε πανοπλία. Κομματικοί παράγοντες έκαναν σπέκουλα πάνω σε προσφυγικά σύνδρομα μειονεξίας, με την ευλογία της εκκλησίας και την αρωγή αθλητικών σωματείων, δημιούργησαν ένα κατεστημένο που τώρα πάει να σπάσει σαν απόστημα. Και από δίπλα οι γνωστοί επιχειρηματίες, με ουρά συνδικαλιστές, πολιτευτές με τις κυρίες τους και παρατρεχάμενους με φιδίσιες γλώσσες. Αλλοίωσαν ως και την ιστορία της πόλης για να εδραιώσουν την ισχύ τους. Ε, μετά όταν τα πάντα είναι δικά σου, γιατί να μην πιστέψεις το ίδιο και για το χρήμα;
Αν ο Παπαγεωργόπουλος είναι ένοχος, έχει κάθε λόγο να αισθάνεται άτυχος. Και εγώ τώρα αναρωτιέμαι: αν όλα αυτά έγιναν στη Θεσσαλονίκη, τι κόμπους έχουν πλέξει αντίστοιχα συστήματα σε μικρότερες πόλεις;
Αυτό που προσπαθώ να σας πω είναι ότι όσο και αν βάζεις χρόνια στον Παπαγεωργόπουλο, αν δεν καταδικάσεις το σύστημα που εξέθρεψε όλη αυτή τη «φάρμα», τότε πρέπει να χτίσεις κελιά για τους επόμενους. Όχι ότι έκλεψαν όλοι αυτοί, προς Θεού! Όμως για χρόνια η Θεσσαλονίκη λειτουργούσε κάτω από ένα κλειστό σύστημα εξουσίας που μετέτρεπε τη μούχλα του σε πανοπλία. Κομματικοί παράγοντες έκαναν σπέκουλα πάνω σε προσφυγικά σύνδρομα μειονεξίας, με την ευλογία της εκκλησίας και την αρωγή αθλητικών σωματείων, δημιούργησαν ένα κατεστημένο που τώρα πάει να σπάσει σαν απόστημα. Και από δίπλα οι γνωστοί επιχειρηματίες, με ουρά συνδικαλιστές, πολιτευτές με τις κυρίες τους και παρατρεχάμενους με φιδίσιες γλώσσες. Αλλοίωσαν ως και την ιστορία της πόλης για να εδραιώσουν την ισχύ τους. Ε, μετά όταν τα πάντα είναι δικά σου, γιατί να μην πιστέψεις το ίδιο και για το χρήμα;
Αν ο Παπαγεωργόπουλος είναι ένοχος, έχει κάθε λόγο να αισθάνεται άτυχος. Και εγώ τώρα αναρωτιέμαι: αν όλα αυτά έγιναν στη Θεσσαλονίκη, τι κόμπους έχουν πλέξει αντίστοιχα συστήματα σε μικρότερες πόλεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου