ΣΦΗΝΑΚΙΑ (2)

1. Είναι αφόρητα εγωκεντρικό και κενόδοξο άτομο, προπάντων όμως διαβόητος κλέφτης . Τις Κυριακές   πηγαίνει ανελλιπώς στην εκκλησία. Είναι ένας από τους επιτρόπους της

και δυστυχώς  γείτονάς μου, προς τον οποίο δεν μπορώ να εκφράσω τα αισθήματα που τρέφω για την αφεντομουτσουνάρα  του.Ας όψονται οι κανόνες της καταραμένης  "καλής γειτονίας"...

*

  2.Φυσιολογικός μνήμων vs Επιλεκτικός μνήμων.Πόσοι, άραγε,  Έλληνες ανήκουν στην πρώτη κατηγορία; Ελάχιστοι , αν κρίνω από την απουσία αυτοκριτικής για το πρόσφατο συλλογικό μας παρελθόν ...

*

3.Ελλασχάιμερ, το : αποκλειστικά εθνική ψυχική διαταραχή, με συμπτώματα την ελληνοφρένεια και την έντονη ξενοφοβία, το δολοφονικό   ρατσισμό, την αντιεπιστημονική ερμηνεία  της Ιστορίας και την αφελή ωραιοποίηση  ή μυθοποίηση του παρελθόντος. Το ελλασχάιμερ προσβάλλει συνήθως άτομα περιορισμένης ή ανύπαρκτης παιδείας , εξυπηρετεί αποκλειστικά τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης  και οδηγεί σε φανερή η συγκεκαλυμμένη κατάργηση της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

*

4.Υπάρχουν  γονείς που συμπεριφέρονται στα παιδιά τους σαν να είναι είδωλα, γι΄αυτό καθημερινά τα προσκυνούν και δικαιολογούν και την πιο κακότροπη συμπεριφορά τους΄ άλλοι πιστεύουν ότι  είναι οικόσιτα ζώα και τους συμπεριφέρονται αναλόγως'  κάποιοι, τέλος, τα θεωρούν λαθρομετανάστες που μολύνουν την επικράτειά τους, γι΄αυτό τα αποφεύγουν όσο μπορούν ή εξαφανίζονται από τη ζωή τους.
Πάντως ο τυπικός Έλληνας γονιός οπωσδήποτε αγαπά τα παιδιά του μέχρι...ασφυξίας.

5.Όταν είναι στην αντιπολίτευση, πουλάνε τσαμπουκά με το στρέμμα. Όταν γίνονται κυβέρνηση, βάζουν την ουρά μέσα στα σκέλια σαν τα δαρμένα σκυλιά...Αναγνωρίζετε κανέναν από αυτούς;

6.Τους ακούς να λένε :"Οι ακατάλυτες αξίες του ελληνισμού!", "Οδηγοί μας οι  αρετές των προγόνων μας!", "Η ακατάλυτη ψυχή του Έλληνα!" κλπ.

Απορείς και ρωτάς ως αφελής: "Με τόσα προσόντα, πώς πέσαμε έξω, ρε παιδιά;

7.  Μισθωτός και συνταξιούχος  σε καιρό Μνημονίου: τα βολικά υποζύγια , που τα φορτώνουν με όλο και περισσότερα βάρη, αφαιρώντας όλο και πιο πολύ από το φαγητό τους. Υποσχόμενοι, πριν από κάθε νέα μείωση της μερίδας τους ,  ότι αυτή θα είναι και η τελευταία.