ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑ Ο ΝΕΟΣ Γ.Γ. ΤΟΥ Κ.Κ.Ε.

 

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΛΗΡΟΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ  ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΜΕΡΟΣ ΜΟΝΟ  ΤΗΣ "ΘΑΥΜΑΣΤΗΣ" ΣΤΑΛΙΝΙΚΗΣ  ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΠΟΥ  ΘΑ ΚΟΥΒΑΛΗΣΕΙ ΩΣ ΣΥΝΕΠΗΣ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ  ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ ...

 

 

1. Ο Στάλιν , ο Λένιν και ο Μιχαήλ Καλίνιν  διακρίνονται στο κέντρο της πάνω φωτογραφίας  , που τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια του ιστορικού  8ου Συνεδρίου του Κομουνιστικού Κόμματος της Ρωσίας, το 1919. Τα τρία στελέχη περιβάλλονται από συντρόφους τους , ανώτατους αξιωματούχους στο Κόμμα και στη Σοβιετική Ένωση. Τα περισσότερα από τα στελέχη αυτά θα συλληφθούν και θα εξοντωθούν ως πράκτορες των ιμπεριαλιστών στα πέτρινα  χρόνια των σταλινικών εκκαθαρίσεων, τη δεκαετία του Τριάντα. Η φωτογραφία  όμως δε θα εξαφανιστεί αλλά θα ...συρρικνωθεί διά της προσφιλούς  τακτικής της  κοπτορραπτικής και της φωτοσυνθέσεως που εφάρμοζε το καθεστώς , κάθε φορά που "ξανάγραφε"  την Ιστορία.
Η γυναίκα του Μιχαήλ Καλίνιν, Αικατερίνη, συνελήφθη όλως αναιτιολόγητα  και,  αφού βασανίστηκε φρικτά για να αποκαλύψει ανύπαρκτες  επαφές με αντικαθεστωτικούς , εστάλη σε στρατόπεδο  από το 1938 έως το 1945. Ο Καλίνιν δε διαμαρτυρήθηκε ποτέ για το γεγονός και συνέχισε να εκτελεί πιστά όλες τις εντολές του "μεγάλου αρχηγού" και να διατρέχει όλη τη σοβιετική επικράτεια προπαγανδίζοντας την "ανώτερη ηθική του σοβιετικού ανθρώπου" , σε σχέση με τη σαπισμένη συνείδηση των υποκριτών αστών.
Η Αικατερίνη απελευθερώθηκε το 1945 , αλλά αρνήθηκε να επιστρέψει στη συζυγική εστία, αηδιασμένη με την τυφλή υποταγή του άντρα της στον Στάλιν.Ένα χρόνο μετά (1946) αναγκάστηκε να βρεθεί στην κηδεία του πρώην άντρα της  και να φωτογραφηθεί μαζί με τον Στάλιν και τον Μπέρια μπροστά στο φέρετρό του. Ο Στάλιν μάλιστα έδωσε , όπως έγραψε ο κατευθυνόμενος Τύπος, με ανυπόκριτη συγκίνηση τα θερμότατα συλλυπητήριά του στη χήρα του επιφανούς εκλιπόντος.

.*

 2. Ο Φιλανδός κομουνιστής ηγέτης και στενός φίλος του Στάλιν Ότο Κουουσίνεν  (1881-1961) έκανε πολλούς γάμους στη ζωή του . Ένας από αυτούς ήταν με την Άινο Σαρόλα , με την οποία απέκτησε ένα γιο. Κατά τη διάρκεια των εκκαθαρίσεων, το 1937 , συνελήφθησαν μάνα και γιος και κλείστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.Όταν ο Στάλιν ρώτησε τον Κουουσίνεν γιατί δεν αντέδρασε στις συλλήψεις των αγαπημένων του προσώπων, εκείνος απάντησε ότι για να συλληφθούν, θα πρέπει να υπήρχε σοβαρός λόγος!

*

3. Η Πωλίνα Σεμιόνοβνα Ζεμτσούζινα   (1897 - 1970) ήταν αφοσιωμένη κομουνίστρια ,  επιφανής κρατική λειτουργός (υπουργός αλιείας) και σύζυγος του πρωθυπουργού και  υπουργού εξωτερικών της Σοβιετικής Ένωσης  Βιάτσεσλαβ Μολότοφ .
Ο Μολότοφ ,  δουλοπρεπής μέχρι αηδίας απέναντι στον Στάλιν , παρέμεινε σιωπηλός και δεν αντέδρασε καθόλου, όταν ο παράφρων δικτάτορας του είπε σαδιστικά "Μολότοφ, θα συλλάβουμε τη γυναίκα σου!". Πράγματι, η Πωλίνα συνελήφθη ως "εχθρός του λαού" και  ενεκλείσθη σε στρατόπεδο εργασίας (Γκουλάγκ) από το 1937 έως την ημέρα θανάτου του Στάλιν, στις 9 Μαρτίου του 1953.

*

 4. ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΝΤΑ

Ο νομπελίστας κομουνιστής ποιητής το 1954 ύμνησε τον Στάλιν με το εμετικότερο ποίημα που γράφτηκε ποτέ, και το 1963 τροποποίησε στίχους του γράφοντας ότι "Αυτός ο βάναυσος άνθρωπος που εκδίδει διαταγές και παραλύει τη ζωή από τα ύψη των αναρίθμητων αγαλμάτων του". Ο ίδιος ποιητής αποκαλούσε τον Τίτο "χοντρό χασάπη πιτσιλισμένο με αίμα", επειδή τόλμησε να διαφοροποιηθεί από τη σταλινική γραμμή, ενώ άποκαλούσε  το Δυτικό Βερολίνο "απόστημα της Ευρώπης" και το Ανατολικό Βερολίνο " τόπος όπου μπορείς να αναπνεύσεις

ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΣΤΑΛΙΝ
[Απόσπασμα]

Στο πλευρό του Λένιν
βάδισε προς τα μπρος ο Στάλιν,
κι έτσι φορώντας άσπρη μπλούζα,
με γκρίζα εργατική τραγιάσκα, μπήκε στην ιστορία,
με βήμα σταθερό ο Στάλιν,
συνοδευόμενος απ’ το Λένιν και τον άνεμο.
Από τότε ο Στάλιν οικοδόμησε.
Όλα έλειπαν. Ο Λένιν
παρέλαβε απ’ τους τσάρους
αραχνοδίχτυα και κουρέλια.
Ο Λένιν άφησε κληρονομιά
μια καθαρή και απέραντη πατρίδα
ο Στάλιν τη γέμισε
με σχολεία και αλεύρι,
με τυπογραφεία και μήλα.
Στα έργα απ’ το Βόλγα
ως το χιόνι
του απάτητου Βοριά
έβαλε το χέρι του ο Στάλιν,
και απ’ το χέρι του καθοδηγήθηκαν,
ο άνθρωπος άρχισε να οικοδομεί.
Οι πόλεις άνθισαν.
Οι στέπες τραγούδησαν
για πρώτη φορά με φωνή νερού.
Τα μέταλλα ακολούθησαν,
άφησαν
τα σκοτεινά τους όνειρα
και σηκώθηκαν,
έγιναν σιδηροτροχιές, ρόδες,
ατμομηχανές, σύρματα,
μεταφέροντας σ’ όλη την επικράτεια
ηλεκτρικές συλλαβές.
Ο Στάλιν
οικοδόμησε.
κάτω από τα χέρια του
Γεννήθηκαν
εκτάσεις σιτηρών,
τρακτέρια,
σχολεία,
δρόμοι,
και ήταν εδώ,
απλά όπως εσύ και εγώ,
αχ να πετυχαίναμε εσύ και εγώ,
να είμαστε απλοί όπως αυτός.
Αλλά θα μάθουμε.
Η απλότητα και η σοφία του,
ο τρόπος του ευγενικού ψωμιού και αλύγιστου ατσαλιού
μας βοηθά να είμαστε κάθε μέρα άνθρωποι,
μας βοηθά κάθε μέρα να γινόμαστε άνθρωποι.
Να είμαστε άνθρωποι! Αυτός είναι
ο σταλινικός νόμος!
Να είσαι κομμουνιστής είναι δύσκολο.
Πρέπει να μάθεις να γίνεις.
Κομμουνιστής άνθρωπος να είσαι
είναι ακόμα πιο δύσκολο,
και πρέπει να διδαχθείς απ’ το Στάλιν
αυτή τη χαρούμενη εσωτερική δύναμη,
τη συγκεκριμένη διαύγειά του,
την περιφρόνηση
της ωραίας κούφιας αερολογίας,
του κούφιου θεωρητικού κύριου άρθρου.
Βάδιζε χωρίς περιστροφή,
να ξεμπλέξει τον κόμπο,
δείχνοντας το ασυγκράτητο
φως του επιδιωκόμενου σκοπού,
έμπαινε στα προβλήματα χωρίς φράσεις,
που σκέπαζαν την κενότητα,
κατευθείαν στο αδύνατο σημείο,
που εμείς στην πάλη μας πρέπει να διορθώσουμε,
έκοβε τ’ άγρια κλαδιά,
και ενδιαφερόταν για τη σοδειά.
Ο Στάλιν είναι το καταμεσήμερο
των ανθρώπων και της ωριμότητας των λαών.
Στον πόλεμο
οι καμένες πόλεις τον είδαν
να αρπάζει την ελπίδα
απ’ τα ερείπια,
να την ξαναλειώνει,
κάνοντάς την ατσάλι
και να προχωρά κεραυνοβόλα στην επίθεση,
καταστρέφοντας με τις αστραπές της
τα χαρακώματα και το σκοτάδι.
Αλλά βοήθησε και τις μηλιές
της Σιβηρίας
να κάνουν φρούτα σε καιρό καταιγίδας.
Τους έμαθε όλους
να μεγαλώνουν, να μεγαλώνουν,
φυτά και μέταλλα,
ανθρώπους και ποτάμια
τάμαθε να μεγαλώνουν,
να παράγουν καρπούς και να δημιουργούν ενέργεια.
Τους δίδαξε την ειρήνη,
και έτσι εμπόδισε
με το φαρδύ του στήθος
τους λύκους του πολέμου.
*
Άνθρωποι του Στάλιν! Εμείς φέρουμε με περηφάνια αυτό το όνομα.
Άνθρωποι του Στάλιν! Είναι η υψηλότερη θέση την ιεραρχία της εποχής μας!
Εργάτες, ψαράδες, μουσικοί του Στάλιν!
Χαλυβουργοί, πατεράδες χαλκού του Στάλιν!
Γιατροί, χημικοί, ποιητές του Στάλιν!
Διανοούμενοι, φοιτητές και αγρότες του Στάλιν!
Τεχνίτες, υπάλληλοι και γυναίκες του Στάλιν!
Σας χαιρετώ αυτή τη μέρα! Το φως δε χάθηκε,
δε χάθηκε η φωτιά,
όμως χρειάζεται να αυξηθεί το φως, το ψωμί, η φωτιά
και η ελπίδα της ακατανίκητης σταλινικής εποχής!

**
 ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Αν θέλετε να διαβάσετε για τα έργα και τις ημέρες του Σταλινισμού
όχι μόνο στη Σοβιετική Ένωση αλλά και στην Κεντρική Ευρώπη, αναζητήστε τα δύο τελευταία τεύχη της επιθεώρησης για το βιβλίο The Athens Review of Books. Εκεί θα διαβάσετε με κομμένη την ανάσα το εξόχως αποκαλυπτικό και καλά τεκμηριωμένο κείμενο του Λεωνίδα Χατζηπροδρομίδη   "Σταλινισμός: η τυραννία ως υπόσχεση ελευθερίας".