Jean Moreas (1856-1910)
*Ζαν Μορεάς - Βικιπαίδεια
LE QUATRIÈME LIVRE DES
STANCES (1901)
VIII
De ton lâche destin ;
Tu ne sais pas pourquoi tu chantes sur ta lyre
Du soir jusqu’au matin.
Poète, un grave auteur dira que tu t’amuses
Sans trop d’utilité ;
Va, ne l’écoute point : Apollon et les Muses
Ont bien quelque beauté.
Laisse les uns mourir et vois les autres naître,
Les bons ou les méchants,
Puisque tout ici-bas ne survient que pour être
Un prétexte à tes chants.
********************
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Tu souffres tous les maux
Η μοίρα σου πάντα σκληρή, μα εσύ τη δυστυχία
περιφρονείς, αναγελάς,
μέσα στη θύελλα τέρπεσαι, μέσα στην τρικυμία
τη λύρα κρούεις, αντιπερνάς.
Ποιητή, οι άνθρωποι θα 'λεγαν πως είναι οι στίχοι σου ένα
παιχνίδι μάταιο, παιδικό.
Μην το πιστεύεις. Έχουνε ο Απόλλωνας για σένα
κι οι Μούσες έπαθλο ιερό.
Άφησε να γεννιούνται αυτού κοίταξε εκεί να σβήνουν
οι ενάρετοι και οι πονηροί,
αφού όλα γύρω γίνονται μονάχα για να δίνουν
στα ποιήματα σου μια αφορμή!
Μετ: Κ. Γ. Καρυωτάκης (1896-1928)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου