Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ

AΝΤΙΓΟΝΗ

(1921)

Αίμωνα, καλέ μου, η χαραυγή,

καθώς  πέρα το άπειρο ανάβει

άσωστα κι αγέρι αβρό ριγεί,

σάλπαρ΄ένα φλόγινο καράβι.

Άχνη από τη νύχτα πέφτει στο

σώμα  μου, στα βήματά μου πάνω.

Ήδη τον Αχέροντα κοιτώ

και τραβώ, καλέ μου, να πεθάνω.

Κι αν το μίσος φτάνει ως το βαθύ

άφταστο ουρανό κι ορφάνια δίνει,

δεν έχω για μίσος γεννηθεί

μα για ν΄αγαπώ, για καλοσύνη.

Κι αφού το μοιραίο μου είναι αυτό

κι άλλο δε μου μένει πια να κάνω.

Ήδη τον Αχέροντα κοιτώ

και τραβώ , καλέ μου, να πεθάνω.

Να πεθάνω πρέπει. Αλλά φως

πότε όπως η Δίκη θα μιλήσει;

Γι΄αδερφό να έχει αδερφός

μόνο την αγάπη μέσα βρύση...

Δίχως νόμους άδικους ζητώ

κόσμο΄και γι΄αυτόν όνειρα κάνω.

Ήδη τον Αχέροντα κοιτώ

και τραβώ , καλέ μου, να πεθάνω.

 APRILY LAYOS (1887–1967)*

Μετ.: Κ. Ασημακόπουλος, "Ανθολογία Ούγγρων  Ποιητών". Εκδ. Ροές

*Áprily Lajos:  Magyar News Online