Ο ΗΡΩΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ

-Ρε Κατίνα , χρειάστηκε χρόνια για να καταλάβω 
ότι το να κάνεις το αυτονόητο σ΄αυτόν τον τόπο
ήταν ένα ασύλληπτο ανδραγάθημα.

-Τι εννοείς;

-Δούλεψα με  με συνέπεια  ως δημόσιος υπάλληλος
επί τριάντα πέντε χρόνια. Δεν έκανα ούτε μία μέρα
κοπάνα, δεν έκλεψα ούτε ένα ευρώ, οι προϊστάμενοι,
οι συνάδελφοι και όσοι συναλλάχθηκαν μαζί μου δεν
έχουν να πουν τίποτα εις βάρος μου...
-Με συγχωρείς,  Θανάση μου, αλλά  θεωρείς ότι η στάση
 σου αυτή ως συνεπή και τίμιου εργαζομένου ήταν ηρωική;
Εγώ τη βλέπω για κάργα ηλίθια. Δε βλέπεις πώς 
ζει ο γείτονας ο τελεωνειακός, που ούτε το Γυμνάσιο δεν
έβγαλε;
-Και τι ήθελες να κάνω, ρε Κατίνα; Να κλέβω σαν κι αυτόν;

-Δεν ξέρω τι έπρεπε να κάνεις, απλώς στο λέω γιατί

βλέπω ότι μετά από τριάντα πέντε χρόνια εργασίας 

εμείς τρώμε την ανδραγαθία σου , ενώ αυτός και η οικογένειά του

χλαπακιάζουν  αστακομακαρονάδες και κυκλοφορούν
με Μερσεντές...