Εσείς τι λέτε; Θα εμπιστευόσασταν έναν κρεοπώλη
που ονομάζεται "Κασάπης"; Εγώ απολύτως!
Γιατί; Μα για τον απλούστατο λόγο επειδή
το επάγγελμα του χασάπη πρέπει να αποτελεί
οικογενειακή του παράδοση αναντάμ παπαντάμ
από τα παμπάλαια χρόνια, οπόταν δηλαδή
καθιερώθηκαν ως υποχρεωτικά τα παρανόματα.
Όπως μάλιστα γράφει ο Μανόλης Τριανταφυλλίδης στο
εξαιρετικό βιβλίο του για τη καταγωγή των ελληνικών
ονομάτων : " τα επαγγελματικά ονόματα είναι
και αυτά παρανόματα που νωρίς θα χρησίμεψαν για να ξεχωρίσουν
τους συνονόματους. Όταν μάλιστα συλλογιστούμε πως,
με τη συνήθεια να δίνεται και στα εγγόνια για βαφτιστικό
τ΄όνομα του παππού, πολλές φορές οι συνονόματοι σ΄ένα χωριό
δεν καλοξεχώριζαν ούτε με το πατρωνυμικό, καταλαβαίνομε
πως το επαγγελματικό ήταν πρόχειρο μέσο διακριτικό
στη ζωή του χωριού. Θα βοήθησε σε αυτό και το περιστατικό
πως σε παλιότερα ιδίως χρόνια κληρονομιόταν συχνά
το επάγγελμα από πατέρα σε παιδί"*.
*" Τα οικογενειακά μας ονόματα", εκδ. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών, 1982, σελ. 39.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου