ΟΤΑΝ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΜΠΝΕΕΙ ΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΊΑ

Πεισίστρατος, τύραννος των Αθηνών

(600-527 π.Χ.)

****************

Μανώλης Πρατικάκης

ΜΕ ΑΓΑΛΜΑΤΑ*

Ο Τύραννος των Αθηνών Πεισίστρατος
την ωραία πόλη
κάτω από τη σκοτεινή κρατά
σκιά της δύναμής του
με μύριες προσπαθώντας δολιότητες τους ξάγρυπνους
να ξεγελάσει Αθηναίους΄με υποσχέσεις φρούδες
με περίτεχνες παραπλανήσεις , με υποκατάστατα
Εθνικών ονείρων΄με αρματοδρομίες και λοιπά θεάματα.
Ωστόσο βέβαια έχει ισχυρούς προστάτες
κι ακόμα κάτι σκοτεινούς εμπόρους φίλους.
Χτίζει λοιπόν πανουργεί προεκτείνει.
Η Αθήνα εύρωστη φαντάζει ακμαία.
Μάλιστα τα χρόνια εκείνα "ο επί Κρόνου βίος"
ονομάζονται, από την τόση ευημερία.
Ωστόσο βέβαια αυτά τα Ωραία, τα έτσι εξ΄άλλου αποκτηθέντα,
τα κερδισμένα μ΄ένα τέτοιο τίμημα,
διόλου δεν εμπόδισαν τους Αθηναίους
ν΄ακούσουν τη μοιραία εκείνη είδηση με χαρά υπέρτατη
και να τιμήσουν με αγάλματα ευγνωμοσύνης
τον Αρμόδιο και τον Αριστογείτονα.

Από την "Ποίηση 1971-1974"

Οι τυραννοκτόνοι Αρμόδιος και Αριστογείτων

* Σημείωση: Το ποίημα γράφτηκε μέσα στην Απριλιανή
δικτατορία. Ο προσεκτικός αναγνώστης εύκολα μπορεί
να αναγνωρίσει τις φανερές αντιστοιχίες στις δύο
χρονικά ασύμβατες εποχές αλλά και τις ομοιότητες
ανάμεσα στον τύραννο Πεισίστρατο και το σύγχρονο
κακέκτυπό του, το δικτάτορα Παπαδόπουλο...