Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΜΑ ΣΕ ΠΟΙΑ ΧΩΡΑ ΖΟΥΝ;

Αυτοί που επί χρόνια παρασιτούσαν σαν τον
σκατομπούρμπουλα του Αριστοφάνη, αυτοί
που θησαύρισαν στην εποχή των παχέων ξένων
αγελάδων, οι οποίες μας χάριζαν ή μας δάνειζαν το
γάλα τους, επιμένουν να βάζουν βαθιά το ληστρικό
χέρι τους στο πορτοφόλι μας.
*
Σε εποχή βαθιάς οικονομικής κρίσης, με τη χώρα
να σπαράζει στα νύχια του ΔΝΤ, με ανεργία που
"τρέχει" γύρω στο 20%, με ανατιμημένα όλα
τα δημόσια προϊόντα, με πληθωρισμό που έχει
σκαρφαλώσει στο 5%, αυτοί επιμένουν
να μας πλασάρουν τα "αγαθά" και τις "υπηρεσίες" τους,
σαν να μη συμβαίνει τίποτα, λες και βρισκόμαστε
ακόμα στην εποχή που ταϊζαμε τις σιαμαίες μας
με πατέ και καβουρόψιχα .
*
Βδέλλες, τσιμπούρια, εχινόκοκκοι και ασκαρίδες,
έχουν κολλήσει γερά πάνω στο κοινωνικό σώμα,
απομυζούν το ισχνό βαλάντιό του και τρέφονται
με το γλίσχρο εισόδημά μας. Εκμεταλλεύονται
την ανάγκη μας για λίγες ώρες "αναψυχής"
έξω από την κόλαση του κλειστοφοβικού διαμερίσματος,
μακριά από το πελώριο στόμα της TV , που ξερνάει
συνεχώς σκουπίδια, σπέρμα , αίμα και τρόμο.
*
Όσοι δεν το έχετε πάρει χαμπάρι, κάντε μια βόλτα
στην αγορά, κάντε μια στάση σε κάποιο καφέ,
πηγαίνετε σε κάποια συναυλία , γευματίστε σε
κάποιο ημιεπώνυμο εστιατόριο ,αγοράστε ένα
δίσκο, ένα βιβλίο, ένα DVD. Τότε θα διαπιστώσετε
με φρίκη ότι , ενώ ο χρόνος έχει μεταβάλει δραματικά,
την οικονομική σας υπόσταση, για όλους εκείνους
που εμπορεύονται τα πάντα και ιδιαίτερα για τους
χαραμοφάηδες που πουλάνε φύκια για μεταξωτές
κορδέλες, δεν έχει "τρέξει" καθόλου. Έχει μείνει
μουλαρωμένος στα μισά του δρόμου, απαιτώντας
να τους πληρώσετε τα υπέρογκα αγώγια τους:
Τέσσερα έως Πέντε (4-5) ευρώ ο καφές τους,
εικοσι (20) ευρώ η νηστίσιμη μακαρονάδα τους,
είκοσι πέντε (25) ευρώ ένα βιβλίο 130 σελίδων,
πέντε (5) ευρώ η διαδρομή Σύνταγμα- Πλατεία
Μεταξουργείου με το ταξί κλπ κλπ.
*
Και αν για τους εμπόρους που εξακολουθούν
να επιμένουν στην τακτική της αρπαχτής
η νοοτροπία αυτή είναι απολύτως
συνηθισμένη, τι να πει κανείς για
όλους εκείνους τους δημόσιους ή ημιδημόσιους
οργανισμούς , που έχουν μεταβληθεί σε
αρπακτικά και μας βλέπουν από το
χρυσελεφάντινο πύργο τους σαν πρόβατα,
όπως ο αετός του κλασικού μύθου του Αισώπου;
*
"Μα ποιοι θα πάνε;" , αναρωτήθηκε εχθές
αγαπημένο πρόσωπο, όταν έμαθε ότι
τα εισιτήρια για την παράσταση του Μάλκοβιτς
στην Αθήνα κοστίζουν (κρατηθείτε!...) από... 45 έως 150 ευρώ!
"Έλα ντε, ποιοι θα πάνε;", λέω κι εγώ. Και να σκεφτείτε
ότι το ίδιο έργο κοστίζει στις διάφορες πόλεις , όπου
θα περιοδεύσει ο διάσημος καλλιτέχνης , από... εφτά (7)
έως ογδόντα (80) ευρώ!
*
Είναι πια επιτακτική η ανάγκη της συντονισμένης
συλλογικής αντίδρασης απέναντι σε όλους εκείνους
που παρασιτούν σε βάρος μας , για να έχουν πάντα
γεμάτο το πουγγί τους, και σ΄αυτούς που μεταθέτουν
όλα τα βάρη στις δικές μας πλάτες, για να κάνουν
αυτοί το κομμάτι τους και να έχουν να δείχνουν ότι
παράγουν έργο.
*
Είμαστε οι τελευταίοι που θα υιοθετούσαμε ως τακτική
τη θρασύτατη , υποκριτική και αντικοινωνική
πρακτική του απολαμβάνω τα αστικά αγαθά χωρίς
να πληρώνω μία, δηλαδή τα "απαλλοτριώνω".
Η δική μας άποψη του "Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω!"
συνοψίζεται στη στάση της γενικευμένης αποχής
από όλα τα ιδιωτικά , ημιδημόσια και δημόσια "πιασοκωλάδικα".
Μιας αποχής που θα τους δώσει να καταλάβουν ότι τα
κοινωνικά πρόβατα μεταβλήθηκαν σε λιοντάρια.
Υπερασπίζονται
πλέον το ζωτικό τους έδαφος με το τρομερότερο όπλο
που διαθέτουν, την Αποχή.
Ώσπου να καταλάβουν
οι διάφοροι "αετονύχηδες" της αρπαχτής ότι δεν μπορούν
εσαεί να τα εκμεταλλεύονται, να τρέφονται από τις σάρκες τους.