ΟΙ ΕΦΗΒΟΙ ΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ

«Είμαι έφηβος, δεν μπορώ να μείνω ανεπηρέαστος από αυτό το κλίμα σύγχυσης, αγωνίας και έντασης. Από αυτό που βιώνουν οι γονείς μου. Εκείνοι είναι θυμωμένοι, θλιμμένοι και απογοητευμένοι από όσα συμβαίνουν. Οι καθημερινές ανησυχίες τους επιτείνουν τις δικές μας αγωνίες για το οικονομικό και επαγγελματικό μέλλον της οικογένειάς μας!».
Το βαθύ αυτό αίσθημα ανασφάλειας αντικατοπτρίζει την κατάσταση που επικρατεί και προκύπτει από τις κλήσεις, οι οποίες γίνονται στη Συμβουλευτική Τηλεφωνική Γραμμή-Σύνδεσμος 801.801.1177 για την Ψυχική Υγεία Παιδιών και Εφήβων. Τα στοιχεία εμπιστεύτηκε η παιδοψυχίατρος της Γραμμής, Βασιλική Κονδύλη αναφέρει η Ελευθεροτυπία (18/5/2010).

Σύμφωνα με την ίδια, ήδη κάποιες οικογένειες αναγκάζονται να αλλάξουν τόπο κατοικίας, μεταφέρουν τα παιδιά τους από ιδιωτικά σε δημόσια σχολεία, περιορίζουν εξωσχολικές δραστηριότητές τους ή την παροχή υλικών αγαθών.

Οι γονείς εξομολογούνται στους υπευθύνους της Γραμμής ότι «νιώθουν τύψεις γι' αυτά που συμβαίνουν». Δεν αισθάνονται «επαρκείς και καλοί γονείς», ενώ οι αλλαγές κατοικίας, σχολικού και κοινωνικού περιβάλλοντος, που υποχρεώνονται να ακολουθήσουν λόγω της ανατροπής των οικονομικών τους, δημιουργούν την αίσθηση της «στέρησης» κάποιων παροχών ή αγαθών, που μέχρι τώρα μπορεί να θεωρούνταν δεδομένα.
Τα νέα μέτρα δημιουργούν δυσκολίες, ανασφάλεια, παράπονα, θυμό και εντάσεις σε ενήλικες, παιδιά και εφήβους.

-Και τι το κακό βρίσκεις, που θα αναγκαστείς,
λόγω οικονομικής στενότητας, να στείλεις
τα παιδιά σου στο δημόσιο σχολείο;
- Τους τσαλακώνω το πρεστίζ!
Όπως ξέρεις, για ένα όνομα ζούμε
σ΄αυτήν την κοινωνία, γιατρέ...