***
....................................
Φυτρώσανε στους τάφους νάυλον άνθη
κι οι αστυνόμοι δέρνουν τον κρατούμενο λυτόν,
όλα επιτρέπονται- ακόμα και τα άγχη΄
μπροστά στο μνήμα του Λευτέρη δάκρυα από μπετόν.
Απ΄ώρα σε ώρα θα συλλάβουνε κι εμένα,
ίσως γιατί θα ξέχασα να βάλω μπρυλκρήμ
μπροστά στη λάμπα αν με ρωτήσουνε "ποιος είσαι;"
θα πω πως είμαι το πανίσχυρο το Βιμ.
κι οι αστυνόμοι δέρνουν τον κρατούμενο λυτόν,
όλα επιτρέπονται- ακόμα και τα άγχη΄
μπροστά στο μνήμα του Λευτέρη δάκρυα από μπετόν.
Απ΄ώρα σε ώρα θα συλλάβουνε κι εμένα,
ίσως γιατί θα ξέχασα να βάλω μπρυλκρήμ
μπροστά στη λάμπα αν με ρωτήσουνε "ποιος είσαι;"
θα πω πως είμαι το πανίσχυρο το Βιμ.
Χρήστος Βαλαβανίδης (1944-), "Είκοσι οκτώ Ποιήματα",
Εκδ. Των Φίλων, 1974
[Στους στίχους του παραπάνω ποιητικού
αποσπάσματος καταγγέλλεται η ανελευθερία
που επικρατούσε στα χρόνια της Χούντας]
Εκδ. Των Φίλων, 1974
[Στους στίχους του παραπάνω ποιητικού
αποσπάσματος καταγγέλλεται η ανελευθερία
που επικρατούσε στα χρόνια της Χούντας]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου