Πέμπτη, Μαΐου 27, 2010

ΟΙ ΞΕΘΩΡΙΑΣΜΕΝΟΙ



ΟΙ ΞΕΘΩΡΙΑΣΜΕΝΟΙ

Έλαμπαν όταν ανέλαβαν την Εξουσία.
Αστραποβολούσαν όχι μόνο από χαρά
γιατί επανέρχονταν στους θώκους τους,

ύστερα από 5 1/2 χρόνια στέρησης της
κουτάλας,
αλλά επειδή πίστευαν
ότι επέστρεφαν
καθαρμένοι από τις
αμαρτίες του παρελθόντος
και έφερναν
μαζί τους το πνεύμα του εκσυγχρονισμού.

*
Τα πρώτα δείγματα γραφής τους ήταν
εντυπωσιακά:
ανοιχτή διακυβέρνηση,
ανυποχώρητη στάση απέναντι
στους
κομματικούς εγκάθετους στις θέσεις μαθητείας,
προσλήψεις στο Δημόσιο
μόνο μέσω του ΑΣΕΠ,
κατάργηση του
φορομπηχτικού νόμου Σουφλιά για
τους ημιυπαίθριους χώρους και άλλα
ηχηρά τινα μέτρα , τα οποία ακόμα και ο πιο
κακοπροαίρετος πολίτης δε θα τα
χαρακτήριζε ως επικοινωνιακά παιχνίδια, εκτός
κι αν ανήκε στο ΚΚΕ ή σε κάποιο γκρουπούσκουλο
του ΣΥΡΙΖΑ...


*
Γρήγορα ξέσπασε η καταιγίδα των κερδοσκόπων,
που , κάτι η αβουλία της Ευρώπης κάτι η
ακατανόητη
αβελτερία του κυβερνητικού επιτελείου,
εξελίχθηκε
σε τσουνάμι , το οποίο , εκτός από την Ελλάδα ,
απειλεί
τώρα να πνίξει την Ευρωζώνη και τα όνειρα
πολλών ιδεαλιστών για την ένωσή της.

*
Η στροφή 180 μοιρών από τις διακηρυγμένες θέσεις τους
τείνει να εξαφανίσει τα περιθώρια ανοχής του λαού,
ανοχής
που εξ αρχής στηριζόταν στην επίγνωση
της τραγικής θέσης της χώρας
εξαιτίας της οικτρής
οικονομικής της κατάστασης.
Ο λαός είναι σοφός. Ξέρει να ξεχωρίζει την ήρα απ΄ το σιτάρι.
Ο λαός είναι πρόθυμος να κάνει τις απαραίτητες θυσίες,
προκειμένου να βγει η χώρα από το αδιέξοδο, στο οποίο
έχει περιέλθει, αρκεί 1ον / να τον πείσεις για την οδυνηρή αυτή
αναγκαιότητα και 2ον/ να τον πείσεις για την ειλικρίνεια
των προθέσεών σου αλλά και την αποφασιστικότητά σου
το παλέψεις "μέχρι τελικής πτώσεως" για να περισώσεις
δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών από τα αδηφάγα
δόντια του εγχώριου και του διεθνούς χρηματοπιστωτικού
και επιχειρηματικού καπιταλισμού.
*
Η εικόνα του κυβερνητικού προσώπου έχει αρχίσει να
ξεθωριάζει ταχύτατα και σε λίγο θα έχει καταστραφεί
κάτω από το συντριπτικό βάρος που δημιουργούν οι
αδιαμαρτύρητες αποφάσεις της με τις δυσμενέστατες αλλαγές
που υποδεικνύει η Τρόικα εναντίον των εργαζομένων
του ιδιωτικού τομέα , των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων.
Ποτέ άλλοτε στη νεοελληνική ιστορία ελληνική κυβέρνηση δε
γνώρισε τόσο δραματική μείωση της δημοφιλίας της , σαν
αυτή που υφίσταται η σημερινή των σοσιαλιστών "εκσυγχρονιστών" μας .
Φυσικά και δε χρεώνεται εξ ολοκλήρου σ΄αυτήν η κατάντια
της σημερινής Ελλάδας, μια και οι Κυβερνήσεις Καραμανλή
δεν είχαν το προηγούμενό τους στην πολιτική ζωή του τόπου,
όμως οι δηλώσεις , οι πρωτοβουλίες και οι αποφάσεις πολλών
από τους υπουργούς μας δείχνουν ξεκάθαρα ότι ενεργούν
περισσότερο ως υπάλληλοι της Τρόικας και λιγότερο
ως υπεύθυνοι εντολοδόχοι του ελληνικού λαού, τον οποίο
έπεισαν πριν από οχτώ μήνες... για να του βελτιώσουν τη ζωή.
*
Οι λεονταρισμοί του Λομβέρδου, το επηρμένο ύφος
και η εμμονή περί προσφοράς γαίας και ύδατος υπέρ των
εμπόρων της γνώσης
από την Άννα Διαμαντοπούλου, η άτεγκτη
τεχνοκρατική αντίληψη του "καλλικράτειου" Ραγκούση, ο ενδοτισμός
του Παπακωνσταντίνου και του Παπανδρέου απέναντι στη Μέρκελ
και το ΝΔΤ σχηματίζουν ταχύτατα ένα νέο , απεχθές πρόσωπο
στη θέση του συμπαθητικού παλαιού:
αυτό του ανακόλουθου, σκληρού
και ανάλγητου τεχνοκράτη , που με το πρόσχημα της
οικονομικής εξυγίανσης αφαιρεί κάθε πλέγμα
οικονομικής και κοινωνικής προστασίας από τους πολίτες.
Το σύνθημα που ακούγεται όλο πιο δυνατά από τους
επελαύνοντες νεοφιλελεύθερους κυριάρχους μας είναι
"Εμπρός , παιδιά, φάτε τους,
για να ξεμπερδεύουμε με το Κοινωνικό τους Κράτος!".
Πώς να συμπαθήσει ο άμοιρος ο λαός τις καινούριες
απεχθείς φάτσες των πρασινοεκσυγχρονιστών;
Ακόμα και αν δει στην πλατεία Συντάγματος να καίγονται
στην πυρά όλοι οι φοροφυγάδες του τόπου , δεν θα
τις συμπαθήσει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Duy Huynh: δημιουργός αιθέριων χαρακτήρων που λικνίζονται μέσα σε ένα σουρεαλιστικό ή ονειρικό σύμπαν

Ο Philippe Entremont είναι ο βιρτουόζος του πιάνου που παίζει Satie και  Debussy. Η τέχνη είναι του Βιετναμέζου Duy Huynh, του οποίου οι ...