Η ΠΡΑΣΙΝΗ ΝΕΡΑΪΔΑ

Το φυτό Αρτεμισία ή άψινθος.

Καλλιτέχνης υπό την επήρεια της "πράσινης νεράιδας"

A glass of absinthe is as poetical as anything in the world. What difference is there between a glass of absinthe and a sunset?”
«Ένα ποτήρι με αψέντι είναι τόσο ποιητικό όσο οτιδήποτε στον κόσμο. Ποια η διαφορά ανάμεσα σε ένα ποτήρι αψίνθου και ένα ηλιοβασίλεμα;» –Oscar Wilde

Το λάτρευαν οι καλλιτέχνες του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ού. Συχνά γίνονταν στουπί , πίνοντας μερικά ποτηράκια από την «πράσινη νεράιδα», όπως την αποκαλούσαν . Ανάμεσα στους φανατικούς πότες του πράσινου ποτού ήταν οι Κάρολος Μποντλέρ, Τουλούζ Λοτρέκ, Όσκαρ Ουάιλντ, Αμεντέο Μοντιλιάνι, Βαν Γκογκ, Άρθουρ Ρεμπό, Πολ Βερλέν, Αλφρέν Ζαρί.
Για το διαβόητο αψέντι ο λόγος μας , το ποτό που παράγεται από το γνωστότατο φυτό αψιθιά ( η αρχαία αρτεμισία ή άψινθος) , ανακατεύεται με μελισσόχορτο και γλυκάνισο και περιέχει 70% περίπου αλκοόλη . Λόγω των φοβερών τοξικών και παραισθησιογόνων παρενεργειών του το αψέντι απαγορεύτηκε σαν σήμερα στη Γαλλία (1914).
Η απαγόρευση της «πράσινης νεράιδας» υπήρξε καθολική για όλες τις χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής έως πρόσφατα , όταν αρκετές χώρες αναθεώρησαν την πολιτική τους και επέτρεψαν την παραγωγή του, θέτοντας όμως αυστηρές προδιαγραφές που μειώνουν σε σημαντικό βαθμό την αψινθίνη και τις βλαβερές παρενέργειές της.
Σήμερα οι λάτρεις του πράσινου ποτού είναι τόσο πολλοί , ώστε σε ορισμένες μάλιστα χώρες οι οπαδοί του είναι ήδη η πλειοψηφία. Ένας από τους λόγους της εξαιρετικής δημοφιλίας του είναι και η τελετουργία που προηγείται της πόσης του, με το ειδικό ποτήρι, και τον πλαγιασμένο πάνω του διάτρητο αναδευτήρα , πάνω στον οποίο καίγεται ο κύβος της ζάχαρης που θα στάξει τελικά στο κατάπικρο περιεχόμενο του ποτηριού.