Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Βρε κακή συνήθεια να ληστεύουν μόνο εμένα
οι υπουργοί οικονομικών! Γιατί δεν πάτε να τα πάρετε
κανονικά και με το Νόμο από τους πλουσίους ,
κύριε Παπακωνσταντίνου;
**************************************************************************

Με συντριπτικά ποσοστά, περί το 80%, κατά τις δημοσκοπήσεις του κυριακάτικου Τύπου, οι πολίτες θεωρούν κοινωνικά άδικα τα κυβερνητικά μέτρα.

Και ευλόγως. Διότι είναι άλλο πράγμα να περιορίσεις, σταδιακά και προγραμματισμένα, τους δημοσίους υπαλλήλους, που με την αθλιότητα του πελατειακού πολιτικού συστήματος ξεπέρασαν το ένα εκατομμύριο και μετατρέπουν το δημόσιο Ταμείο σε πίθο των Δαναΐδων, να κόψεις σκανδαλώδη προνόμια και να θέσεις πλαφόν κοινωνικά ανεκτό στους χρυσοκάνθαρους των ΔΕΚΟ και του ευρύτερου δημόσιου τομέα· να διαλύσεις άχρηστες επιτροπές και οργανισμούς φωλεές κηφήνων· να περιορίσεις στο ελάχιστο τον προκλητικό στόλο των δεκάδων χιλιάδων κρατικών αυτοκινήτων· να βάλεις τάξη στα επιδόματα και τις υπερωρίες· και, ασφαλώς, να θέσεις μια για πάντα τέρμα στις πολυθεσίες και τις αργομισθίες των «κολλητών» και των «ημετέρων».

Και άλλο να χώνεις βαθιά το χέρι στις μισοάδειες τσέπες όλων των μισθωτών και των συνταξιούχων· να κόβεις ένα μηνιάτικο τον χρόνο και να ακρυβαίνεις τα πάντα της καθημερινότητας με τους έμμεσους φόρους· να λύνεις τις πιεστικές εισπρακτικές ανάγκες σου με τον πιο εύκολο και κοινωνικά ανάλγητο τρόπο, φορτώνοντας κι άλλο τα μόνιμα υποζύγια· και να τιμωρείς, ουσιαστικά, τους μόνους συνεπείς φορολογούμενους.

Στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για συνετή περιστολή κρατικών δαπανών και για νοικοκύρεμα μιας σπάταλης και αναποτελεσματικής δημόσιας διοίκησης.

Στη δεύτερη, για κράτος-ληστή, που πασχίζει να βγάλει από τη μύγα ξίγκι και γδύνει ανελέητα τους πιο αδύναμους πολίτες του...

Βρείτε μου τα 40 δισεκατομμύρια, που θα χρειαστούμε φέτος, και μετά ελάτε να τα πούμε -είπε στη Βουλή με λογιστική λογική ο Γ. Παπακωνσταντίνου στον Αλέξη Τσίπρα, που φαίνεται ότι τον ερεθίζει ιδιαίτερα.

Αφησε, ωστόσο, αναπάντητες καίριες επισημάνσεις του, όπως:

* Οτι για να υπάρξει αναπτυξιακή προοπτική, πρώτιστο μέλημα όφειλε να είναι η δραστική περικοπή των μη παραγωγικών δαπανών, όπως οι τεράστιες και παράλογες αμυντικές, με τους ξέφρενους εξοπλισμούς να συνεχίζονται.

* Οτι είναι καιρός να αντιμετωπιστεί ριζικά το μέγα θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας, για παραγωγή και αξιοποίηση σφετερισμένου δημόσιου πλούτου. Και

* Οτι η κυβέρνηση επιτίθεται άγρια στα χαμηλότερα εισοδήματα, αλλά δεν τολμά να αυξήσει τον φόρο για τα υπερκέρδη των τραπεζών (περί τα τρία δισεκατομμύρια μόνο το 2009) και αφήνει αχαλίνωτη τη φοροδιαφυγή του μεγάλου κεφαλαίου.

Φρονίμως ποιών, ο υπουργός Οικονομικών δεν θέλησε να ρίξει λάδι στη φωτιά υπενθυμίζοντας τα μέτρα, που έχει ήδη ανακοινώσει η κυβέρνηση για τη συμμετοχή, τάχα μου, των υψηλών εισοδημάτων στην αντιμετώπιση του οξύτατου δημοσιονομικού προβλήματος: ειδικός φόρος πολυτελείας για αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού και για σκάφη, ελικόπτερα και κοσμήματα, έκτακτη εισφορά 1% στα εισοδήματα άνω των 100.000 ευρώ και νέος ανώτατος συντελεστής για αυτά 45%.

Για πρόσθετη πρόκληση στο κοινό αίσθημα, βεβαίως, πρόκειται, αφού ελάχιστοι δηλώνουν τέτοια εισοδήματα από τους λεφτάδες, που φοροδιαφεύγουν ασύδοτοι και μας βγάζουν θρασύτατα τη γλώσσα.

Απόσπασμα από το άρθρο του Γιώργου Βότση
με τον τίτλο "Το κράτος ληστής
και ο... κουμπαράς του Φ. Πετσάλνικου"
(Ελευθεροτυπία, 8/3/2010)