Ελλάς , η κοιτίδα της Δημοκρατίας (2)

Ελλάδα
"Παράνομος" ο υπουργός Παιδείας για τα Θρησκευτικά!

Στον αέρα τινάζει την απόφαση του υπουργού Παιδείας κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη να απαλλάσσονται από τη διδασκαλία των Θρησκευτικών στα σχολεία μόνον οι αλλόδοξοι και αλλόθρησκοι μαθητές εφόσον το ζητήσουν, μια γνωμοδότηση (πρακτικό) της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας που αφορά... τα πανεπιστήμια, αναφέρουν Τα Νέα (04.12.2008).
Το πρακτικό αυτό, με σκεπτικό-κόλαφο για τις επιλογές του κ. Στυλιανίδη, ο οποίος ανέτρεψε προηγούμενη απόφαση της κ. Μαριέττας Γιαννάκου (από το 2005) για απαλλαγή από τα Θρησκευτικά όλων των μαθητών, ανεξαρτήτως θρησκεύματος εφόσον θα το ζητούσαν για λόγους συνείδησης, αφορούσε το αν είναι σύμφωνος με το Σύνταγμα ο νέος εσωτερικός κανονισμός των πανεπιστημίων.
Ωστόσο, ανάμεσα στα θέματα που εξέτασε το ΣτΕ (κρίνοντας τελικά νόμιμο με παρατηρήσεις τον κανονισμό για τα ΑΕΙ), ήταν και το αν είναι σύμφωνη ή όχι με το Σύνταγμα μια διάταξη η οποία προέβλεπε ότι τα νέα μέλη ΔΕΠ (καθηγητές) των ΑΕΙ πρέπει να λαμβάνουν θρησκευτικό όρκο κατά την ορκωμοσία τους, δίνοντάς τους διαφορετική δυνατότητα μόνο κατόπιν ειδικής αιτιολόγησης.
Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει σήμερα στα σχολεία, όπου ο κ. Στυλιανίδης αποφάσισε ότι από το μάθημα θα απαλλάσσονται μόνον οι αλλόθρησκοι ή αλλόδοξοι μαθητές. Συνεπώς κάθε σχολείο προκειμένου να απαλλάξει κάποιον μαθητή που το ζητά, θα πρέπει να διαπιστώνει το θρήσκευμά του.
Η πρακτική αυτή ως γνωστόν προκάλεσε την πρόσφατη παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη, ο οποίος υπενθύμισε ότι η απαλλαγή πρέπει να ισχύει για όλους, και την οργισμένη αντίδραση του κ. Στυλιανίδη, ο οποίος κατηγόρησε τον Συνήγορο του Πολίτη ότι... παρεμβαίνει σε ξένες αρμοδιότητες.
Τώρα λοιπόν προκύπτει ότι για παρεμφερές θέμα έχει αποφανθεί η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας ως εξής: Παραβιάζει την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης ρύθμιση με την οποία παρέχεται η δυνατότητα δόσης μη θρησκευτικού όρκου μόνον ύστερα από αιτιολόγηση της επιλογής και αποκάλυψη των θρησκευτικών πεποιθήσεων του ενδιαφερομένου.
Μάλιστα, το ΣτΕ στο σκεπτικό του έχει προχωρήσει σε μια συνολικότερη κρίση του τι είναι νόμιμο και τι όχι στο θέμα των θρησκευτικών ελευθεριών, ως εξής: «Με τις διατάξεις του άρθρου 13 παρ. 1 του Συντάγματος και 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, κατοχυρώνεται η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης, που αποτελεί ειδικότερη εκδήλωση του ατομικού δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας.
Περιεχόμενο, μεταξύ άλλων, της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης αποτελεί το δικαίωμα καθενός να πρεσβεύει οποιοδήποτε θρήσκευμα, δόγμα ή αίρεση ορισμένης θρησκείας επιθυμεί, ή και να είναι άθρησκος ή άθεος. Εντός του πλαισίου αυτού, είναι αντίθετη προς την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης η αναγκαστική επιβολή θρησκευτικού όρκου.
Αντιθέτως, γεννάται η υποχρέωση του νομοθέτη και της Διoίκησης να θεσπίζει ρυθμίσεις σχετικές με την ορκωμοσία των αλλοθρήσκων ή τη διαβεβαίωση, κατ΄ επίκληση της τιμής και της υπόληψής τους των αθρήσκων και των αθέων».
Κατόπιν αυτής της γνωμοδότησης η διάταξη του νέου κανονισμού για τον όρκο των πανεπιστημιακών θα αναδιατυπωθεί ως εξής: «Τα διοριζόμενα στο ΑΕΙ μέλη ΔΕΠ πριν από την ανάληψη των καθηκόντων τους, δίνουν, κατ΄ επιλογήν τους, τον προβλεπόμενο όρκο της υπηρεσίας ή διαβεβαίωση, κατ΄ επίκληση της τιμής και της υπόληψής τους».
Όπως είναι προφανές, οποιοσδήποτε μαθητής ζητήσει απαλλαγή του από τα Θρησκευτικά και του ζητηθεί προηγουμένως να δηλώσει την πίστη του, με αυτή τη γνωμοδότηση του ΣτΕ περί παραβίασης ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης θα έχει το πιο «βαρύ χαρτί» για τη δικαίωσή του στα δικαστήρια.
Μία αναδρομή για το πώς το «όσοι δεν επιθυμούν» έγινε «αλλόθρησκοι» : Στις 21 Αυγούστου 2008, ενώ η βόμβα του Βατοπεδίου ετοιμάζεται να σκάσει, ο κ. Στυλιανίδης δηλώνει για τα Θρησκευτικά: «Το μάθημα ήταν και παραμένει υποχρεωτικό και το σύνολο αυτών που επικαλούνταν κατά το παρελθόν λόγω συνείδησης να εξαιρεθούν, το ίδιο ακριβώς σύνολο δικαιούται να επικαλεστεί λόγους συνείδησης για να εξαιρεθεί».
Μόνο που αυτή η φράση δεν είναι ακριβής, καθώς δεν πρόκειται για το ίδιο σύνολο. Στην ίδια δήλωση, ο υπουργός αναφέρει ότι μόνον «οι αλλόθρησκοι και αλλόδοξοι» ευνοούνται από την απαλλαγή. Αυτό που δεν λέει, είναι ότι ο θρησκευτικός διαχωρισμός των μαθητών αποτελεί πλήρη υπαναχώρηση από όσα η ίδια κυβέρνηση είχε αποφασίσει για τα Θρησκευτικά, πριν από το Βατοπέδι.

e-paideia.net