Τρίτη, Δεκεμβρίου 16, 2008

Η οργή της γενιάς καγκουρό

Ευρώπη
Η οργή της γενιάς καγκουρό

Νέος με πολύχρονη θητεία στα θρανία αναζητεί (μάταια) εργασία με αμοιβή στοιχειωδώς αξιοπρεπή, ώστε να εγκαταλείψει την οικογενειακή εστία προτού τριανταρίσει: δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ιταλία, την Ισπανία, τη Γαλλία... Στην πραγματικότητα, όπως αναφέρει η εφημερίδα Le Monde και αναδημοσιεύουν Τα Νέα (15.12.2008), οι αναλυτές απορούν που οι νέοι σε όλες αυτές τις χώρες δεν εξεγείρονται περισσότερο.

Στην Ελλάδα είναι η γενιά των 700 ευρώ, στην Ιταλία η γενιά των 1.000 ευρώ, στην Ισπανία ονομάζονται Χιλιάρηδες, στη Γαλλία είναι η γενιά του CΡΕ, του Σύμφωνου Πρώτης Πρόσληψης, το οποίο η κυβέρνηση αναγκάστηκε να αποσύρει τον Απρίλιο του 2006, έπειτα από δυόμισι μήνες μαθητικών, φοιτητικών και συνδικαλιστικών κινητοποιήσεων. Γενιά καγκουρό: αυτό είναι το προσωνύμιο που τους δίνουν οι κοινωνιολόγοι.

Διότι, παρά τα διπλώματά τους και τις πολυετείς σπουδές τους, καταλήγουν να μένουν με τη μαμά και τον μπαμπά μέχρι να κλείσουν τα 30- τα 27 έτη είναι ο μέσος όρος αποχώρησης από την οικογενειακή εστία στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία, τα 30 έτη στην Ιταλία, όπου υπάρχει λαός ολόκληρος από bamboccioni, δηλαδή παιδιά της μαμάς. Και φυσικά, όλη αυτή η κατάσταση έχει επιπτώσεις στα ποσοστά γεννητικότητας: 1,32 παιδιά αντιστοιχούν σε κάθε γυναίκα στην Ιταλία, 1,38 στην Ισπανία, 1,39 στην Ελλάδα.

«Ορισμένες κοινωνίες μοιράζονται το βάρος της αβεβαιότητας ανάμεσα στις γενιές, ενώ εδώ, όλη η αβεβαιότητα συγκεντρώνεται στους νέους», συνοψίζει ο Ολιβιέ Γκαλάν ερευνητής του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών (CΝRS). Και επικαλείται, ως απόδειξη, το ποσοστό των μισθωτών 30-50 ετών με σύμβαση αορίστου χρόνου στη Γαλλία: «Εδώ και 20 χρόνια έχει μείνει το ίδιο». Τα ποσοστά της ανεργίας στους νέους ηλικίας 15-24 ετών μιλούν από μόνα τους: 25,2% στην Ελλάδα (Εurostat, 2006), 22,6% στη Γαλλία, 21,6% στην Ιταλία- στην Ισπανία ήταν χαμηλότερο, αλλά αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς. Ακόμα, όμως, και όταν οι νέοι βρίσκουν μια δουλειά, συνήθως δεν αντιστοιχεί στην επένδυση που έκαναν σε έτη σπουδών. Και όπως επισημαίνει η ερευνήτρια Μαρί Ντουρού-Μπελά, η απογοήτευση για αυτήν την «υπόσχεση που δεν τηρήθηκε» καθίσταται ακόμα πιο έντονη από το γεγονός ότι οι χώρες αυτές έκαναν, μέσα σε μερικά χρόνια, ένα σημαντικό άλμα ανάμεσα στη γενιά των γονιών που δεν σπούδασαν και τη γενιά των παιδιών τους με τα υπερβολικά προσόντα.

Πρόκειται για μια δραματική κατάσταση σε μια Νότια Ευρώπη που μοιράζεται τη θρησκεία του διπλώματος και το χάσμα ανάμεσα στο πανεπιστήμιο και την αγορά εργασίας, στον αντίποδα των αγγλοσαξονικών και των σκανδιναβικών χωρών.
e-paideia.net
"Γραφείο ενοικιάσεως προσωπικού με την ώρα , εκεί;
Χρειαζόμαστε δύο ευγενικούς νέους, με διδακτορικό
σε πανεπιστήμιο της Αγγλίας. Ο ένας θα κουβαλάει
τα μπαστούνια κάθε φορά που θα παίζουμε γκολφ
και ο άλλος θα βγάζει βόλτα τα σκυλάκια μας,
τις νύχτες που θα παίζουμε χαρτιά!

Δεν υπάρχουν σχόλια: