Πότε Βούδας , πότε Κούδας...

ΠΟΤΕ ΒΟΥΔΑΣ...

Τον περισσότερο χρόνο ο Βούδας αρκείται να βλέπει
τη ζωή από τη μακάρια πλευρά της.
Αμέριμνος εν μέσω των καυτών προβλημάτων,
απρόθυμος να ασχοληθεί σοβαρά με την επώδυνη πραγματικότητα,
ανίκανος να κατανοήσει το μέγεθος της πολιτικής
και κοινωνικής σήψης, άβουλος και διστακτικός ως προς τη λήψη
των άμεσων πρωτοβουλιών
για την έξοδο από το τούνελ της κρίσης.
Ποιος υπεύθυνος πρωθυπουργός θα καθόταν επί μέρες μπροστά
στην τηλεόραση και θα ανεχόταν να βλέπει τη χώρα του να καίγεται
χωρίς να ενεργούσε αστραπιαία και αποφασιστικά;
Όμως αυτός το έκανε...

***

...ΠΟΤΕ ΚΟΥΔΑΣ

Ενίοτε ο Βούδας εγείρεται από τον καναπέ του
και βγαίνει από το σπίτι του , για να ξεμουδιάσει στα πέριξ.
Συνήθης τόπος ξεμουδιάσματος η Βουλή , όπου
κάνει παιχνίδι με μνημειώδεις λόγους που εκφωνεί ενώπιον
των κεχηνότων οπαδών του.
Εκεί ο ο θεός της μακαριότητας μετατρέπεται
σε Κούδα του λόγου. Κάνει λεκτικά τσαλίμια και τρίπλες
περίτεχνες , που αφήνουν άναυδους όσους τον παρακολουθούν,
ορισμένες μάλιστα φορές προκαλεί παραληρήματα
επιδοκιμασιών και χειροκροτημάτων που κρατούν πολλά λεπτά.
Ο μαέστρος όμως της λεκτικής τρίπλας έχει αριστοκρατική συνείδηση.
Ως άλλη Αντουανέτα απεχθάνεται τον όχλο και αρνείται να παίξει
μπροστά σε οπαδούς άλλων ομάδων.
Κάθε φορά που αυτοί ξεσηκώνονται και κατεβαίνουν στις
αλάνες, απαιτώντας να δικαιωθούν οι ομάδες τους, οι οποίες μονίμως
αδικούνται από τα όργανα ασφαλείας που επιτηρούν τις δημόσιες
τους μαγέψει με τα λεκτικά του κολπάκια.
Είναι μάλιστα χαρακτηριστική η εξής αποστροφή που του αποδίδεται:
" Εγώ παρακολουθώ πολύ τηλεόραση και δε συνομιλώ με ταραξίες".
Μετά λοιπόν από κάθε αγώνα που δίνει στη Βουλή,
ο μάγος του λόγου επιστρέφει στην οικογενειακή του εστία και
βυθίζεται στη σιωπή και τον υπερβατικό διαλογισμό
παρακολουθώντας εντατικά τα δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης.
Έτσι ο Κούδας, χάριν της οικογενειακής γαλήνης, ξαναγίνεται Βούδας.