Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΝΙΑ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ

ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΔΗΜΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ

Ω Ύψιστε ! επίβλεψον εξ ουρανού
κι επίσκεψαι την άμπελον την άφυλλον (= τον δάσκαλο),
ήνπερ ναι μεν έχεις προικίσει διά νου,
πλην δεν παρέχει μήδε ξυνοστάφυλον,
αλλά ως άρτον έχω επιούσιον
μέλανα πιτυρίτην (=από πίτουρα) και ανούσιον.
*
Ω Ύψιστε! εκ του μισθού απόσχων!
ουδ' οβολός μοί μένει εις το θυλάκιον(= τσέπη).
Ω ! ποίησόν με βόα(=βόδι) ή και μόσχον,
ει βούλοι(= αν θέλεις) και θαλάσσιον μαλάκιον,
ίνα η σαρξ μου αποκτήσει αξίαν
παρά την εκ της πείνης καχεξίαν.
Ως όρνις δος καγώ να τίκτω ωόν,
ίνα πλουτίσω δίδραχμον πωλών,
ή ποίησόν με κόνικλον ή λαγωόν,
ή γάλον (= γαλοπούλα) ευτραφή και παχουλόν,
ίνα πλουτίσω δίδραχμον πωλών,
λεγόντων των τρωγώντων: - Μάλλον γάτα!
*
Τέλος μονόπουν ποίησόν με ή άπουν*
να θησαυρίζω μέσω των τριόδων,
ή ποίησόν με, Ύψιστε, τετράπουν
να ζω εν τοις μεγάροις τετραπόδων,
αυτοκινήτοις (= με αυτοκίνητα) τας οδούς οργώνων-
και νυν κι εις τους αιώνας των αιώνων!...

ΠΟΛΥΒΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

* Σημ. Το νόημα των δύο στίχων: " Κάνε με χωλό, για να
βγάζω πολλά λεφτά επαιτώντας στους δρόμους.".