Η φωνή της συνείδησής μου
" ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΚΟΝΟΜΑ, ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ,
ΑΘΛΙΕ ΜΙΚΡΟΑΣΤΕ, ΒΓΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ, ΑΓΩΝΙΣΟΥ ΚΑΙ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΧΑΒΑΛΕ!"
" ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΚΟΝΟΜΑ, ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ,
ΑΘΛΙΕ ΜΙΚΡΟΑΣΤΕ, ΒΓΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ, ΑΓΩΝΙΣΟΥ ΚΑΙ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΧΑΒΑΛΕ!"
2 σχόλια:
Ο Ιθαγενής
ένα μικρό παραμύθι:
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΒΑΤΡΑΧΟΥ
Το βατραχάκι που δεν ήξερε ότι θα βραζόταν
Φανταστείτε μια κατσαρόλα γεμάτη κρύο νερό, μέσα στο οποίο κολυμπά ανέμελα, ένα βατραχάκι
Κάτω από την κατσαρόλα, ανάβεται μια μικρή φωτιά και το νερό, αρχίζει να ζεσταίνεται πολύ σιγά.
Το νερό, σιγά σιγά γίνεται χλιαρό και το βατραχάκι, βρίσκοντας το μάλλον ευχάριστο, συνεχίζει να κολυμπά χαρούμενο.
Η θερμοκρασία του νερού, συνεχίζει να ανεβαίνει.
Τώρα το νερό είναι πιο ζεστό, από ότι το βατραχάκι θα θεωρούσε ευχάριστο, αισθάνεται λίγο κουρασμένο, αλλά παρ όλα ταύτα δεν αισθάνεται κανέναν φόβο.
Τώρα το νερό είναι πραγματικά ζεστό και το βατραχάκι αρχίζει να αισθάνεται δυσάρεστα, αλλά είναι εξουθενωμένο. Για αυτόν τον λόγο, υπομένει και δεν αντιδρά.
Η θερμοκρασία συνεχίζει να ανεβαίνει, έως ότου, το βατραχάκι καταλήξει να βράσει και ως εκ τούτου, να πεθάνει.
Εάν έριχναν το ίδιο βατραχάκι κατ’ ευθείαν σε νερό θερμοκρασίας 50 βαθμών, με μια εκτίναξη των ποδιών του, θα είχε πηδήξει αμέσως έξω από την κατσαρόλα.
Αυτό, αποδεικνύει, ότι όταν μια αλλαγή γίνει με έναν τρόπο επαρκώς αργό, διαφεύγει της συνειδήσεως και στην πλειονότητα των περιπτώσεων, δεν προκαλεί καμία αντίδραση, καμιά αντίσταση, καμία επανάσταση.
Εάν παρατηρούσαμε αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία μας εδώ και λίγες δεκαετίες, θα μπορούσαμε να διακρίνουμε ότι υφιστάμεθα μια αργή αλλά σταδιακή εξαφάνιση των πανανθρώπινων αξιών μας και των ιδανικών μας. Δεν το καταλαβαίνουμε όμως γιατί γίνεται αργά και σιγά για να το συνηθίζουμε.
Ένα μεγάλο μέρος καταστάσεων που πριν από
20, 30 η 40 χρονιά, θα μας έκαναν να φρίξουμε, και να βγούμε στους δρόμους, σιγά σιγά έγιναν κοινότυπες και σήμερα περνάνε απαρατήρητες η αφήνουν τελείως αδιάφορη την πλειονότητα του κόσμου.
Στο όνομα της προόδου, της επιστήμης, του βολέματος και του κέρδους, γίνονται διαρκώς αυθαιρεσίες κατά της προσωπικής ελευθερίας έκαστου, της αξιοπρέπειας του, της ακεραιότητας της φύσεως, της ομορφιάς και της χαράς της ζωής, με αργό ρυθμό αλλά ασταμάτητα, με την συνεχή συνενοχή των αδαών θυμάτων, που ίσως και στο μεταξύ να έχουν χάσει την ικανότητα και τη θέληση τους να αμυνθούν.
Τα άσχημα προγνωστικά για το μέλλον μας, αντί να προκαλούν αντιδράσεις και εξεγέρσεις, δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να προετοιμάζουν ψυχολογικά τον κόσμο, ώστε να υφίσταται και να αποδέχεται τις εξαθλιωτικές και δραματικές συνθήκες ζωής που μας επιβάλλουν.
Το συνεχές σφυροκόπημα από τα μέσα ενημερώσεως με την υπερπληροφόρηση, τις κακόγουστες εκπομπές και τα reality shows που ισοπεδώνουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την απαξίωση της παιδείας, την καλλιέργεια της εικόνας ότι για να πετύχεις χρειάζονται άσπρα αστραφτερά δόντια με ένα όμορφο κορμί, μας μεταλλάσουν από ανήσυχο ανθρώπινο νου σε παθητικό δέκτη που απλά εκτελεί εντολές χωρίς κρίση και ικανότητα να αντιλαμβάνεται τι γίνεται γύρω του……………………….
Όταν για πρώτη φορά μίλησα γι αυτά τα πράγματα, αναφερόμουν στο αύριο…
Τώρα, αναφέρομαι στο σήμερα
Λοιπόν, αν δεν είμαστε σαν το βατραχάκι, μισοβρασμένοι, ας κάνουμε μια γερή εκτίναξη με τα πόδια, πριν είναι πολύ αργά
Είμαστε ήδη μισοβρασμένοι;!!
Η όχι;!
Ευστοχότατη η διδακτική ιστοριούλα σου, που καταδεικνύει την αργή αλλά σταθερή μετάλλαξή μας σε έναν υβριδικό λαό χωρίς ταυτότητα, ηθική και στόχους σωστούς.
Φοβάμαι ότι όλοι έχουμε υποστεί τη μοίρα του βατράχου που δεν πήρε χαμπάρι ότι τον έβραζαν.
Τους (καθυστερημένους λόγω ειδικών συνθηκών) χαιρετισμούς μου. Να 'σαι καλά...
Δημοσίευση σχολίου