Βλαντιμίρ Χόροβιτς
( 1 Οκτωβρίου 1903- 5 Νοεμβρίου 1989)
Συγκαταλέγεται στους μεγαλύτερους πιανίστες όλων των εποχών.
Τα πρώτα μαθήματά του στο πιάνο τα πήρε από τη μητέρα του.
Σπούδασε στο Κονσερβατουάρ της γενέθλιας πόλης του , το Κίεβο,
από το 1912 έως το 1919.
Δεκαεπτά ετών έδωσε το πρώτο του ρεσιτάλ και για μερικά χρόνια
περιόδευε στη Ρωσία αμειβόμενος σε... είδος (ψωμί, βούτυρο και σοκολάτες),
λόγω του φοβερού λιμού που επικράτησε στην απέραντη χώρα αμέσως
μετά την επανάσταση των Μπολσεβίκων και τον εμφύλιο πόλεμο που
επακολούθησε.
Ο Χόροβιτς υπήρξε ένας από τους πιο αισθαντικούς ερμηνευτές του
ρομαντικού ρεπερτορίου, χωρίς όμως να περιφρονεί συνθέτες της
εποχής του , όπως ο Προκόφιεφ, ο Καμπαλέφσκι και ο Μπάρμπερ.
Τρία χρόνια πριν από το θάνατό του, ένδοξος και τιμημένος, έδωσε
ένα ρεσιτάλ μπροστά στο κοινό της Μόσχας, που τον αποθέωσε.
Προσέξτε τα πρόσωπα των ακροατών στο απόσπασμα που αναρτούμε .
Μικροί και μεγάλοι παρακολουθούν εκστασιασμένοι τον μεγάλο καλλιτέχνη.
Μερικοί μάλιστα δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους.
Το κλάμα στην τέχνη είναι φυσικό γεγονός, όταν ο καλλιτέχνης είναι
σπουδαίος και το κοινό διαθέτει κριτήρια υψηλού επίπέδου...
ΑΚΟΥΤΕ...
Schumann: "Traumerei"
(διάρκεια: 2, 29'')
Τα πρώτα μαθήματά του στο πιάνο τα πήρε από τη μητέρα του.
Σπούδασε στο Κονσερβατουάρ της γενέθλιας πόλης του , το Κίεβο,
από το 1912 έως το 1919.
Δεκαεπτά ετών έδωσε το πρώτο του ρεσιτάλ και για μερικά χρόνια
περιόδευε στη Ρωσία αμειβόμενος σε... είδος (ψωμί, βούτυρο και σοκολάτες),
λόγω του φοβερού λιμού που επικράτησε στην απέραντη χώρα αμέσως
μετά την επανάσταση των Μπολσεβίκων και τον εμφύλιο πόλεμο που
επακολούθησε.
Ο Χόροβιτς υπήρξε ένας από τους πιο αισθαντικούς ερμηνευτές του
ρομαντικού ρεπερτορίου, χωρίς όμως να περιφρονεί συνθέτες της
εποχής του , όπως ο Προκόφιεφ, ο Καμπαλέφσκι και ο Μπάρμπερ.
Τρία χρόνια πριν από το θάνατό του, ένδοξος και τιμημένος, έδωσε
ένα ρεσιτάλ μπροστά στο κοινό της Μόσχας, που τον αποθέωσε.
Προσέξτε τα πρόσωπα των ακροατών στο απόσπασμα που αναρτούμε .
Μικροί και μεγάλοι παρακολουθούν εκστασιασμένοι τον μεγάλο καλλιτέχνη.
Μερικοί μάλιστα δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους.
Το κλάμα στην τέχνη είναι φυσικό γεγονός, όταν ο καλλιτέχνης είναι
σπουδαίος και το κοινό διαθέτει κριτήρια υψηλού επίπέδου...
ΑΚΟΥΤΕ...
Schumann: "Traumerei"
(διάρκεια: 2, 29'')
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου