( ΧΩΡΙΣ ΦΥΣΙΚΑ ΝΑ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ
ΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΖΩΗΣ...)
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ
ΤΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΜΑΣ
ΣΤΑ ΝΕΑ ΝΤΟΥΛΑΠΙΑ ΤΟΥΣ .
ΤΟ BLOG ΜΑΣ ΟΜΩΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ!
ΜΟΝΟ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΞΑΠΟΣΤΑΙΝΕΙ
ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΛΟΞΑ ΤΡΑΒΑ...
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ!
Ο ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΒΑΛΕΙ
ΤΟ ΤΑΧΥΤΕΡΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΟ ΤΟΥ,
ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ!
ΖΗΤΩ ΚΙ Ο ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ!
***
Η ΠΟΛΙΣ
Μια συνοικία άλλη θα βρεθεί καλύτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ’ είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα, μου ρήμαξαν και χάλασαν.»
Καινούριους τόπους δεν θα βρω, δεν θα 'βρω άλλες περιοχές.
Η συνοικία θα μ' ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνώ
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνώ·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζω.
Πάντα στην συνοικία αυτή θα φθάνω. Για τα αλλού — δεν ελπίζω—
δεν έχει πλοίο για με, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή μου η πόλις αυτή μού ρήμαξε εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασε.