Αμερικανικές εκλογές 2024 / Ο Πρόεδρος δεν καθορίζεται από την πλειοψηφία, αλλά από ένα παρωχημένο και ρατσιστικό σώμα εκλεκτόρων
Στις 60ες εκλογές των ΗΠΑ, που διεξάγονται στις 5 Νοεμβρίου, οι πολίτες καλούνται να επιλέξουν όχι μόνο αν θέλουν για Πρόεδρό τους την Δημοκρατική Κάμαλα Χάρις ή τον Ρεπουμπλικανό Ντόναλντ Τράμπ για τα επόμενα 4 χρόνια, αλλά ψηφίζουν και για τους 435 βουλευτές της Βουλής των Αντιπροσώπων, όπως και για το 1/3 των 100 Γερουσιαστών, όπως συμβαίνει κάθε δύο χρόνια, ενδιάμεσα στις προεδρικές κάλπες.
Ο επόμενος (ή η επόμενη) Πρόεδρος των ΗΠΑ θα αναλάβει τα καθήκοντά του/της από τις 20 Ιανουαρίου 2025.
Το ένα νομοθετικό σώμα των ΗΠΑ με διετή θητεία είναι οι 435 βουλευτές της Βουλής των Αντιπροσώπων, και το δεύτερο νομοθετικό σώμα είναι οι 100 Γερουσιαστές της Γερουσίας (50 πολιτείες από 2 Γερουσιαστές η κάθε μία), οι οποίοι έχουν 6ετή θητεία αλλά κάθε 2 χρόνια γίνονται εκλογές για το ένα τρίτο του συνόλου τους.
Εν τω μεταξύ, περίπου 70 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν ήδη ψηφίσει μέσω επιστολικής ψήφου.
- Διαβάστε επίσης: Καθηγήτρια του Κολούμπια στο tvxs / Πώς θα επηρεάσει τον πλανήτη η επικράτηση του Τραμπ ή της Χάρις
Εδώ υπεισέρχεται η πρέπουσα αποσαφήνιση: η προεδρία δεν καθορίζεται από την λαϊκή ψήφο αλλά από το Κολέγιο των Εκλεκτόρων, ένα παρωχημένο, περίπλοκο και κατ’ουσίαν ρατσιστικό σύστημα που ενίοτε δίνει αποτελέσματα αντίθετα με την επιλογή της πλειοψηφίας των Αμερικανών ψηφοφόρων.
Σε πέντε περιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένων των δύο από τις έξι τελευταίες εκλογές, υποψήφιοι κέρδισαν το Κολέγιο των Εκλεκτόρων και συνεπώς την προεδρία, παρότι έχασαν την λαϊκή ψήφο.
Το Κολέγιο των Εκλεκτόρων έχει ρατσιστικές καταβολές – όταν καθιερώθηκε, εφάρμοσε τη ρήτρα των τριών πέμπτων, η οποία παρείχε μακροπρόθεσμο εκλογικό πλεονέκτημα στις δουλοκτητικές πολιτείες του Νότου – και συνεχίζει να αποδυναμώνει την πολιτική δύναμη των Αφροαμερικανών ψηφοφόρων.
Επιπλέον, παρέχει κίνητρο στις προεδρικές εκστρατείες να επικεντρωθούν σε έναν σχετικά μικρό αριθμό «αμφιταλαντευόμενων/αμφίρροπων πολιτειών», όπως αυτές έχει καθιερωθεί να αποκαλούνται.
Όλα αυτά έχουν τροφοδοτήσει πολλές συζητήσεις – στις ΗΠΑ και διεθνώς – σχετικά με τη δημοκρατική νομιμότητα του συγκεκριμένου συστήματος, με τους πιο προοδευτικούς παρατηρητές να προωθούν την άποψη ότι για να καταστούν οι Ηνωμένες Πολιτείες μια πιο αντιπροσωπευτική δημοκρατία απαιτείται η προεδρία να αποφασίζεται αποκλειστικά από την λαϊκή ψήφο, ώστε να διασφαλιστεί ότι κάθε ψηφοφόρος (αλλά και υποψήφιος) αντιπροσωπεύεται επί ίσοις όροις.
Τι είναι το Κολέγιο των Εκλεκτόρων και πώς λειτουργεί;
Το Κολέγιο των Εκλεκτόρων είναι μια ομάδα μεσαζόντων, ουσιαστικά, που ορίζεται από το Αμερικανικό Σύνταγμα για την επιλογή του προέδρου και του αντιπροέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών.
Συνολικά, το εκλεκτορικό σώμα αποτελείται από 538 μέλη. Ένας προεδρικός υποψήφιος πρέπει να κερδίσει την πλειοψηφία των εκλεκτόρων για να νικήσει – τουλάχιστον 270 αν ψηφίσουν και οι 538 εκλέκτορες.
Σύμφωνα με το Κολέγιο των Εκλεκτόρων, και στις 50 πολιτείες αλλά και στην Περιφέρεια της Κολούμπια κατανέμεται ένας συγκεκριμένος αριθμός εκλεκτόρων ίσος με τους δύο γερουσιαστές τους και τον αριθμό των αντιπροσώπων τους στο Κογκρέσο.
Δεδομένου ότι ο αριθμός των αντιπροσώπων προκύπτει από τον πληθυσμό μιας πολιτείας, αυτό σημαίνει ότι οι μεγαλύτερες πολιτείες, όπως η Καλιφόρνια και το Τέξας, έχουν τον υψηλότερο αριθμό εκλογικών ψήφων, 54 και 40. Πέντε πολιτείες – η Αλάσκα, το Ντελαγουέαρ, η Βόρεια Ντακότα, η Νότια Ντακότα, το Βερμόντ και το Γουαϊόμινγκ – έχουν τις λιγότερες εκλογικές ψήφους, τρεις.
Οι εκλογές κρίνονται ουσιαστικά από πολιτεία σε πολιτεία. Εάν ένας υποψήφιος κερδίσει τη λαϊκή ψήφο σε μια πολιτεία, συνήθως λαμβάνει όλες τις ψήφους του εκλεκτορικού σώματος της πολιτείας – ακόμη και αν η κούρσα είναι οριακή.
Αλλά στο Μέιν και τη Νεμπράσκα, υπάρχουν διαιρεμένες εκλογικές ψήφοι, πράγμα που σημαίνει ότι δύο εκλογικές ψήφοι δίνονται στον νικητή της λαϊκής ψήφου της πολιτείας και στη συνέχεια μία εκλογική ψήφος πηγαίνει στον νικητή της λαϊκής ψήφου ανά περιφέρεια του Κογκρέσου.
Τα πρώτα αποτελέσματα βγαίνουν την ημέρα των εκλογών. Οι πολιτείες έχουν προθεσμία μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου για να οριστικοποιήσουν τυχόν διαφορές ή να ολοκληρώσουν τις επανακαταμετρήσεις των αποτελεσμάτων.
Στις 17 Δεκεμβρίου, οι εκλέκτορες συναντώνται για να ψηφίσουν για τον Πρόεδρο. Τα αντίγραφα των ψηφοδελτίων αποστέλλονται στη συνέχεια στον πρόεδρο της Γερουσίας των ΗΠΑ ή στον αντιπρόεδρο για να καταμετρηθούν επίσημα.
Στις 6 Ιανουαρίου, το Κογκρέσο συνεδριάζει για να καταμετρήσει τις ψήφους των εκλεκτόρων και να πιστοποιήσει τη νίκη του υποψηφίου που έλαβε τουλάχιστον 270 ψήφους.
Εάν κανένας προεδρικός υποψήφιος δεν λάβει 270 ψήφους, τότε το Κογκρέσο θα εκλέξει τον Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρο. Οι αντιπρόσωποι της Βουλής των Αντιπροσώπων κάθε πολιτείας θα ψηφίσουν υπέρ ενός υποψηφίου.
Σε αυτό το σενάριο, ένας υποψήφιος πρέπει να συγκεντρώσει τουλάχιστον 26 ψήφους για να κερδίσει την προεδρία, με την Γερουσία να εκλέγει τον αντιπρόεδρο: Κάθε γερουσιαστής ρίχνει μία ψήφο για έναν υποψήφιο αντιπρόεδρο και όποιος λάβει 51 ψήφους θα εκλεγεί.
Εάν η Βουλή των Αντιπροσώπων δεν εκλέξει πρόεδρο μέχρι την ημέρα της ορκωμοσίας, στις 20 Ιανουαρίου, τότε ο εκλεγμένος αντιπρόεδρος γίνεται προσωρινός πρόεδρος μέχρι η Βουλή να καταλήξει σε νέα απόφαση.
Πώς καθιερώθηκε;
Η αμφιλεγόμενη διαδικασία γεννήθηκε στην Συνταγματική Συνέλευση του 1787, καταλήγοντας στο Κολέγιο των Εκλεκτόρων ως συμβιβασμό μεταξύ των αντιπροσώπων που πίστευαν ότι το Κογκρέσο θα έπρεπε να επιλέγει τον πρόεδρο, και εκείνων που τάσσονταν υπέρ της άμεσης πανεθνικής λαϊκής ψηφοφορίας. Αντ’ αυτού, ανατέθηκε στα πολιτειακά νομοθετικά σώματα ο διορισμός των εκλεκτόρων.
Η διαδικασία αναθεωρήθηκε το 1804 με την επικύρωση της 12ης τροπολογίας, η οποία απαιτούσε από τους εκλέκτορες να ψηφίζουν χωριστά για τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο.
Πώς διαμόρφωσε η δουλεία το Κολέγιο των Εκλεκτόρων;
Την εποχή της Συνταγματικής Συνέλευσης, οι βόρειες και οι νότιες
πολιτείες είχαν περίπου ίσους πληθυσμούς. Ωστόσο, οι σκλάβοι χωρίς
δικαίωμα ψήφου αποτελούσαν περίπου το ένα τρίτο του πληθυσμού των νότιων
πολιτειών. Ως αποτέλεσμα, οι αντιπρόσωποι από τον Νότο αντιτάχθηκαν
στην άμεση λαϊκή ψήφο στις προεδρικές εκλογές, η οποία θα έδινε στις
πολιτείες τους λιγότερη εκλογική εκπροσώπηση.[...........................................]ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου