Ένας θρίαμβος και τα όριά του
*
του ΔΗΜΗΤΡΗ Β. ΠΕΠΟΝΗ
Το παρόν κείμενο αποτελεί περισσότερο μια βάση για μελλοντική εμβάθυνση σχετικά με το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών της 5ης Νοεμβρίου 2024 παρά κάποιου είδους βαθιά ανάλυση. Υπό αυτή την έννοια δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα σε στοιχεία και δεδομένα και λιγότερο σε κρίσεις και συμπεράσματα.
Αρχικά, θα πρέπει να σημειωθεί ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής υπάρχουν 120 εκατομμύρια γυναίκες και 113 εκατομμύρια άνδρες σε ηλικία ψήφου. Στις εκλογές του 2020 το 52.5% όσων ψήφισαν ήταν γυναίκες και το 47.5% ήταν άνδρες (U.S. Census Bureau, Voting and Registration in the Election of November 2022, April 2024). Σε ό,τι αφορά τις εκλογές του 2024, η κύρια ποσοτική αντίθεση που προκύπτει από το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών είναι ανάμεσα σε άνδρες (54-55% υπέρ Ρεπουμπλικανών) και γυναίκες (53% υπέρ Δημοκρατικών), με πυρήνα τους λευκούς άνδρες (59-60% υπέρ Ρεπουμπλικανών). Η κύρια ποιοτική αντίθεση που προκύπτει είναι μεταξύ λευκών (55-57% υπέρ Ρεπουμπλικανών) και μαύρων (83-85% υπέρ Δημοκρατικών), με πυρήνα τις μαύρες γυναίκες (89-91% υπέρ Δημοκρατικών).
Παρ’ όλα τα κέρδη των Ρεπουμπλικανών σχεδόν σε όλες τις κατηγορίες (φυλής, φύλου, ηλικιακές, εισοδηματικές κ.λπ), η κύρια αντίθεση παραμένει σε επίπεδο φύλου (άνδρες-γυναίκες) και φυλής (λευκοί-μαύροι), ενώ τα προηγούμενα θα πρέπει πάντοτε να σταθμίζονται με φόντο το ζήτημα της αστικοποίησης (πόλεις-ύπαιθρος).
Ποσοτικά κυριαρχούν οι αντιθέσεις στο εσωτερικό της λευκής ψήφου, όχι μόνο επειδή υπάρχουν 155 εκατομμύρια λευκοί σε ηλικία ψήφου και 78 εκατομμύρια από τις υπόλοιπες φυλετικές κατηγορίες (U.S. Census Bureau, Voting and Registration in the Election of November 2022, April 2024), αλλά και επειδή στις εκλογές του 2020 το 73.3% όσων ψήφισαν ήταν λευκοί και το υπόλοιπο ποσοστό από άλλες φυλετικές κατηγορίες (10.9% Μαύροι, 9.7% Ισπανόφωνοι, 3.9 Ασιάτες και 2.3% άλλοι), οι οποίες υποεκπροσωπούνται συγκριτικά με τους λευκούς, καθώς συμμετέχουν σε μικρότερο βαθμό στην εκλογική διαδικασία: ακόμα και αν μειώνεται το ποσοστό των λευκών που βρίσκονται σε ηλικία ψήφου συνολικά, δηλαδή από δημογραφικής άποψης, αυξάνεται ο βαθμός συμμετοχής τους στις εκλογές, γεγονός που φανερώνει μια συσπείρωση της λευκής ψήφου συνολικά αλλά και μια πόλωση στο εσωτερικό της.
Αν ορίσουμε δύο βασικούς ανθρωπολογικούς τύπους που ήρθαν σε αντίθεση στις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου 2024, στο εσωτερικό της λευκής ψήφου, με βάση τα αποτελέσματα, αυτοί είναι ο λευκός άνδρας της επαρχίας ηλικίας 45-65 ετών με τη λευκή αστικοποιημένη γυναίκα ηλικίας 18-44 ετών.
Σε ό,τι αφορά τα εισοδήματα ανά νοικοκυριό, το Δημοκρατικό Κόμμα τα πήγε καλύτερα από το Ρεπουμπλικανικό με τους πλουσιότερους παρά με τους φτωχότερους για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες (Financial Times). Κυκλοφορούν ορισμένα αποτελέσματα exit poll που μιλούν για επικράτηση των Δημοκρατικών σε νοικοκυριά με εισοδήματα άνω των 100.000 δολαρίων και των Ρεπουμπλικάνων κάτω από αυτό το ποσό, ενώ παρουσιάζεται κυριαρχία των πρώτων και στα εισοδήματα κάτω των 30.000 δολαρίων. Ωστόσο, οι ποσοστιαίες διαφορές μεταξύ των δύο κομμάτων σε όλες τις εισοδηματικές κατηγορίες είναι μικρές, της τάξης του 5%, με εξαίρεση τα εισοδήματα από 30.000 μέχρι 50.000 δολάρια όπου η διαφορά αγγίζει το 8%. Και πάλι, όμως, το ποσοστό αυτό δεν εντυπωσιάζει αν σκεφτεί κανείς: (1) ένα υποθετικό εργατικό κόμμα να λαμβάνει μόλις 8% περισσότερες ψήφους στα εργατικά στρώματα συγκριτικά με ένα επιχειρηματικό κόμμα, και το τελευταίο να λαμβάνει μόλις 8% περισσότερες ψήφους στους επιχειρηματίες συγκριτικά με το πρώτο, σταθμίζοντας επιπλέον ότι (2) το Δημοκρατικό Κόμμα λαμβάνει 80% περισσότερες ψήφους στις μαύρες γυναίκες συγκριτικά με το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (παρόλο που το τελευταίο είχε κέρδη και το πρώτο απώλειες στη συγκεκριμένη κατηγορία ψηφοφόρων συγκριτικά με τις εκλογές του 2020), και το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα λαμβάνει 81% περισσότερες ψήφους συγκριτικά με το Δημοκρατικό Κόμμα στο ζήτημα της μετανάστευσης ως θέματος μεγαλύτερης σημασίας στον καθορισμό ψήφου.
Αν δούμε τα αποτελέσματα των εκλογών της 5ης Νοεμβρίου μέσω ενός τέτοιου πρίσματος, ιεραρχώντας την ποσοστιαία διαφορά ψήφων και το χάσμα μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων, διαμορφώνοντας κατά αυτόν τον τρόπο ένα φάσμα από διάφορες σημαντικές κατηγορίες ψηφοφόρων και ορισμένα κομβικά ζητήματα που καθορίζουν τη ψήφο, τότε προκύπτουν τα εξής (U.S. News, NBC News):
ΔΙΑΦΟΡΑ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΧΑΡΡΙΣ
– Μαύρες γυναίκες: 80%
– Ομοφυλόφιλοι, λεσβίες, αμφιφυλόφιλοι, διαφυλικοί: 73%
– Μαύρη ψήφος: 67%
– Η κατάσταση της δημοκρατίας ως μεγαλύτερης σημασίας ζήτημα καθορισμού ψήφου: 62%
– Ιουδαϊκού θρησκεύματος ψηφοφόροι: 56%
– Οι περισσότεροι μετανάστες χωρίς έγγραφα στις ΗΠΑ πρέπει: να έχουν
ευκαιρία να υποβάλουν αίτηση για να αποκτήσουν νομικό καθεστώς: 53%
– Μαύροι άνδρες: 50%
– Η άμβλωση/έκτρωση ως μεγαλύτερης σημασίας ζήτημα καθορισμού ψήφου: 49%
– Άθρησκοι: 45%
– Η άμβλωση/έκτρωση πρέπει να είναι νόμιμη: 39%
– Αστικοποιημένοι πληθυσμοί: 38% (U.S. News) 21% (NBC News)
– Η υποστήριξη των ΗΠΑ στο Ισραήλ: είναι πολύ ισχυρή 37%
– Γυναίκες ηλικίας 18-29: 24%
– Ισπανόφωνες ή Λατινοαμερικάνες γυναίκες: 22%
– Με μεταπτυχιακό ή διδακτορικό τίτλος: 21%
– Οι καλύτερες μέρες της Αμερικής βρίσκονται στο μέλλον («ακμή, αισιοδοξία, ιδεαλισμός»): 18%
– Ισπανόφωνη ή λατινοαμερικάνικη ψήφος: 14%
– Άλλη φυλετική ψήφος: 14%
– Άγαμοι: 12%
– Άτεκνες γυναίκες: 11%
– Νοικοκυριά με εισοδήματα πάνω από $200,000: 6%
– Ηλικίες 18-29: 6%
– Νοικοκυριά με εισοδήματα κάτω των $30,000 και από $100,000 μέχρι
$200,000 (η τελευταία είναι η δεύτερη πολυπληθέστερη εισοδηματικά
κατηγορία): 4%
ΔΙΑΦΟΡΑ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΡΕΠΟΥΜΠΛΙΚΑΝΩΝ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ
– Νοικοκυριά με εισοδήματα κάτω από $100,000: 4%
– Νοικοκυριά με εισοδήματα $50,000-$100,000 (η πολυπληθέστερη εισοδηματικά κατηγορία): 5%
– Ηλικίες 45-65: 6%
– Λευκές γυναίκες: 7%
– Νοικοκυριά με εισοδήματα $30,000-$50,000: 8%
– Άτεκνοι άνδρες: 10%
– Λευκή ψήφος: 12%
– Έγγαμοι: 13%
– Καθολικοί το θρήσκευμα: 18%
– Λευκοί άνδρες: 20%
– Η εξωτερική πολιτική ως μεγαλύτερης σημασίας ζήτημα καθορισμού ψήφου: 20%
– Άνδρες με παιδιά: 23%
– Πληθυσμοί της επαρχίας: 26% (U.S. News) 30% (NBC News)
– Προτεστάντες ή άλλοι Χριστιανοί: 27%
– Χωρίς κολεγιακή μόρφωση: 28%
– Υπηρέτησαν στον στρατό των ΗΠΑ: 31%
– Οι καλύτερες μέρες της Αμερικής βρίσκονται στο παρελθόν («παρακμή, απαισιοδοξία, ρεαλισμός»): 36%
– Λευκοί προτεστάντες ή άλλοι χριστιανοί: 46%
– Η οικονομία ως μεγαλύτερης σημασίας ζήτημα καθορισμού ψήφου: 61%
– Λευκοί ευαγγελικαλιστές: 65%
– Η υποστήριξη των ΗΠΑ στο Ισραήλ: δεν είναι αρκετά ισχυρή 65%
– Οι περισσότεροι μετανάστες χωρίς έγγραφα στις ΗΠΑ πρέπει: να απελαύνονται στις χώρες από τις οποίες προέρχονται: 76%
– Η μετανάστευση ως μεγαλύτερης σημασίας ζήτημα καθορισμού ψήφου: 81%
– Η άμβλωση/έκτρωση πρέπει να είναι παράνομη: 83%
Από τα προηγούμενα μπορούν να αντληθούν απειράριθμες γόνιμες θέσεις, παρατηρήσεις και συμπεράσματα, όχι μόνο από τον γράφοντα αλλά κυρίως από τους αναγνώστες και τις αναγνώστριες. Προς το παρόν θα ολοκληρώσουμε με την εξής παρατήρηση. Στις εκλογές του 2020 το κόμμα των Δημοκρατικών υπό τον Μπάιντεν έλαβε 81 εκατομμύρια ψήφους (81,283,501) και το κόμμα των Ρεπουμπλικάνων υπό τον Τραμπ 74 εκατομμύρια ψήφους (74,223,975). Μέσα σε τέσσερα χρόνια οι Δημοκρατικοί έχασαν περίπου 8 εκατομμύρια ψήφους ενώ οι Ρεπουμπλικάνοι κέρδισαν μόλις 2 εκατομμύρια.
Πιο συγκεκριμένα, μέχρι την 15η Νοεμβρίου 2024, ημέρα που γραφόταν το παρόν κείμενο, το κόμμα των Δημοκρατικών υπό την Χάρρις είχε λάβει 73 εκατομμύρια ψήφους (73,114,847) και το κόμμα των Ρεπουμπλικάνων υπό τον Τραμπ 76 εκατομμύρια ψήφους (76,051,570). Από ποσοτική σκοπιά δεν νίκησαν τόσο οι Ρεπουμπλικάνοι του Τραμπ όσο ηττήθηκαν οι Δημοκρατικοί του Μπάιντεν και της Χάρρις.
Υπό καμία έννοια η προηγούμενη παρατήρηση δεν θέλει να μειώσει τη βαρύτητα και τη σημασία της θριαμβευτικής επικράτησης των Ρεπουμπλικανών του Τραμπ ή να χρυσώσει το χάπι της πανωλεθρίας των Δημοκρατικών της Χάρρις. Ωστόσο, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, παρ’ όλες τις πολυεπίπεδες επιτυχίες σε όλες σχεδόν τις κατηγορίες και παρ’ όλη τη συντριπτική επικράτηση σε επίπεδο ουσιαστικών και θεσμικών αποτελεσμάτων (πλειοψηφία και στα δυο σώματα του Κογκρέσσου, στη Γερουσία και στη Βουλή των Αντιπροσώπων, καθώς και στη λαϊκή ψήφο), παρά τον θρίαμβο του σχεδόν σε όλα τα ποιοτικά στοιχεία και στις μετακινήσεις ψηφοφόρων μεταξύ των δύο κομμάτων, με τη δυναμική της εναντίωσης στο κατεστημένο, τον αέρα της σύγκρουσης τόσο με τον πολιτικό καθωσπρεπισμό (political correctness) όσο και με την ασυγκράτητη ηθικιστική φρενίτιδα του λεγόμενου “woke” κινήματος, μέσω του οποίου γίνεται μια προσπάθεια να επιβληθεί από τα πάνω προς τα κάτω μια αθεϊστική, υπερφιλελεύθερη νεοπουριτανική ατζέντα (η εδαφική βάση και ο πυρήνας του κινήματος είναι τα κράτη της Αγγλόσφαιρας, με το κίνημα να είναι ισχυρότερο ακριβώς στις χώρες όπου ο κλασικός φιλελευθερισμός είναι ισχυρότερος), με τη μάχη με το βαθύ κράτος, τις ποινικές διώξεις και την προσπάθεια φίμωσης του Τραμπ, τα ΜΜΕ εναντίον του, και με δύο απόπειρες δολοφονίας εις βάρος της ζωής του (όλα τα προηγούμενα λειτουργούν υπέρ και όχι κατά του Τραμπ στη λαϊκή ψήφο), αλλά και με τη συγκέντρωση ανθρώπων από εντελώς διαφορετικούς χώρους να τον υποστηρίζουν ενεργά, από τον Έλον Μασκ μέχρι τον Ρόμπερτ Κέννεντυ, εξέλιξη που προσέδωσε έναν πραγματικά υπερκομματικό-πανεθνικό χαρακτήρα στο χειμαρρώδες κίνημα γύρω και πίσω από τον Τραμπ, με τους Δημοκρατικούς του Μπάιντεν να οδηγούν τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής στο καταστροφικότερο έτος στη μεταψυχροπολεμική τους ιστορία (Τέλος της Μεγάλης Παρέκκλισης, σελ. 159) και με επιστροφή του διακρατικού χερσαίου πολέμου στην Ευρώπη για πρώτη φορά από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, παρ’ όλα αυτά λοιπόν, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα αύξησε τις δυνάμεις του κατά μόλις δύο εκατομμύρια ψήφους συγκριτικά με το 2020. Το αποτέλεσμα των εκλογών, ως καθαρό ποσοτικό μέγεθος, μπορεί να ερμηνευθεί με ανησυχητικό τρόπο για τους θριαμβευτές, ακριβώς λόγω της επιτυχίας τους σε όλα τα ποιοτικά στοιχεία, υπό την έννοια ότι φανερώνει τα πιθανά όρια του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
Το κυριότερο χαρακτηριστικό του αποτελέσματος των εκλογών είναι η κατάρρευση του Δημοκρατικού Κόμματος. Το δεύτερο κυριότερο είναι η πιθανή φανέρωση των ορίων του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Θα ήταν σώφρον και φρόνιμο οι Ρεπουμπλικανοί να μην μεθύσουν μετά από το αποτέλεσμα των εκλογών της 5ης Νοεμβρίου και την πανωλεθρία των Δημοκρατικών, όπως μέθυσαν οι Αμερικανοί μετά από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και την αυτοδιάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και οι Ρωμαίοι μετά από το τέλος του Τρίτου Καρχηδονιακού Πολέμου και την ολοσχερή καταστροφή της Καρχηδόνας. Γεγονός που κατά τον Σαλλούστιο (τον «Ρωμαίο Θουκυδίδη») είχε ως αποτέλεσμα το ρωμαϊκό κράτος σταδιακά να μεταβληθεί «από το πιο όμορφο και καλύτερο στο χειρότερο και πιο διεφθαρμένο», σηματοδοτώντας το εναρκτήριο σημείο της παρακμής της Ρωμαϊκής Ρεπούμπλικας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου