ΔΥΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΓΚΡΟΜ ΤΩΝ ΑΚΡΟΔΕΞΙΩΝ ΚΑΤΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Fascists broke the shop of a Vietnamese woman in Limassol, #Cyprus , following a night of vandalising and riots by fascists last night.
F***ing b@stards. #antireport #κυπρος
pic.twitter.com/TmmtTur2P3

— Blondie (@Nimia82076477) September 2, 2023

Να σταθούμε στη σωστή πλευρά της ιστορίας

 

 

EΛΕΝΗ ΕΥΑΓΟΡΟΥ 

facebook Eleni Evagorou

 

Που τη στιγμή που είδα τούτη την εικόνα, έχω ένα κόμπο στο λαιμό τζαι συνέχεια ανακαλώ κουβέντες με τους γονείς, τους θείους τζαι τες θείες μου, τον παππού τζαι τη γιαγιά μου: "Μες την ταξη εν να ήμασταν καμιά 30αρια μαθητές το '65. Την επόμενη χρονιά εν ήμασταν ούτε οι μισοί. Φτώσεια πολλή, έφευκε ο κόσμος με πλοία στην Αυστραλία.", "Όσους Φαρματζιώτες εσιει μες το χωρκό, εσιει άλλους τόσους στην Αυστραλία τζαι άλλους τόσους στη Νότια Αφρική", "Θυμούμαι την ημέρα που επήαμε να πάρουμε τη θκεια μου στο λιμάνι της Λεμεσού. Οι γιαγιάδες εκλαίαν σαν να τζαι είχαμε κηδεία. Η δίδυμη της παραπάνω που ούλλες."

Άνθρωποι φτωχοί, αμόρφωτοι, που δεν ήξεραν καν την γλώσσα, που επικοινωνούσαν μόνο με όσα μαθαιναν δια ακοής. Εφτάσαν σε χώρες άγνωστες, που καμιά σχέση εν είχαν με τα υπανάπτυχτα χωριά τους. Ήβραν δουλειές, ο ένας κουρέας, η άλλη ραφταινα, ο ένας εργάτης, η άλλη καθαρίστρια. Κάποιοι ανοίξαν "φισιαδικα", άλλοι "μπακάλικα". Εχτίσαν σπίτια, εκάμαν οικογένειες.

Θυμούμαι στις γιορτές τη γιαγιά μου κάθε φορά που εχτύπαν το τηλέφωνο: "Εν ναν η αρφή μου αλόπως"! Τζι όταν τελικά ερχόταν το πολυπόθητο τηλεφώνημα τζαι έκλειε εκάθετουν τζαι εμίλαν μας ώρα πολλή, για ιστορίες που εγίναν πριν 50 χρόνια. Ήταν ότι είχε να τη συνδέει με την αδερφή της. Οι αναμνήσεις τζαι η έγνοια για τζίνη τζαι τα παιθκιά της τζι ας εν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. "Έχουν δουλειές; Κρατούν λεφτά; Ήβραν καλούς ανθρώπους;" Λίγο καιρό πριν μας φύγει η γιαγιά μου, στα 89 της πια, έδειξα της την φωτογραφία της αδερφής της πάνω στο τάμπλετ. Την είχε ανεβάσει ο γιος της στο Facebook. Έβαλε τον σταυρό της τζι εφίλησε την, σαν να φιλούσε εικόνισμα σε εκκλησία.

Τούτη η γυναίκα στη φωτογραφία, μάλλον έφυε που ένα χωριό σαν το δικό μου. Έφυε για να γλιτώσει που τη φτώσεια, να έβρει καλύτερες μέρες. Πιθανότατα να έχει κάπου γονείς τζι αδερφές που έχουν την έγνοια της, οπως είχαν οι δικές μας οι γιαγιάδες την έγνοια της αρφής τους. Το πιο πιθανό επίσης είναι να μετρά τζαι το τελευταίο σεντ για να βγει ο μήνας, για να μεγαλώσει τα τέσσερα της παιδιά. Μάλλον όπως εκάμναν τζαι οι δικοί μας, στην άλλη μεριά της γης. Άραγε εκινδυνεψε τζαι η αδερφή της γιαγιάς μου που φασίστες κάποια στιγμή; Τα παιδιά της; Η περιουσία της;

Γιατί τα λέω τούτα σήμερα που μαύρισε η ψυσιή μας; Γιατί οι "δικοί" μας στην Αυστραλία, στη Νότια Αφρική, στην Αγγλία εν το ίδιο μετανάστες τζαι μετανάστριες με τους Σύριους, τους Ασιάτες, τους Αφρικανούς μετανάστες/ριες στην Κύπρο. Τζαι οι δικοί μας έζησαν "στοιβαγμένοι" σε μικρά σπίτια τζαι σε φτωχές γειτονιές γιατί τούτο τους επέτρεπε η οικονομική τους κατάσταση. Πολλοί εμείναν τζαι άστεγοι. Κάποιοι εισήλθαν στες χωρες που τους εφιλοξενήσαν "παράνομα". Τζαι οι δικοί μας εμοιάζαν "παράξενοι", είχαν "διαφορετικές συνήθειες". Γενικά ήταν ξένοι. Φτωχοί ξένοι για να είμαστε ακριβείς.

Αν κάτι πρέπει να ξέρουμε καλά σε τούτο τον τόπο εν ότι ο εχθρός μας εν ο πόλεμος τζαι η φτώχεια τζαι όσοι τα δημιουργούν. Όχι οι άνθρωποι.

Εν αξιώνω τίποτε που τους φασίστες! Που ότι πιο σαθρό εγέννησε η ανθρωπότητα. Που τζίνους που με κουκκούλλες εκάμαν οτι έκαμαν οι πρόγονοι τους στην Κύπρο τζαι αλλού. Τζίνους που πάντα βάλλουν τα με τους φτωχούς τζαι τους κατατρεγμένους γιατί πάντοτε, όλες τις φορές, λειτουργουν σαν δεκανίκι των πλούσιων, των δυνατών.

Έχω απαιτήσεις όμως που τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους, του μόχθου, της δουλειάς. Αυτές κι αυτούς που βγάζουν δύσκολα τον μήνα. Που υπήρξαν οι ίδιοι πρόσφυγες, που έχουν συγγενείς μετανάστες. Ακόμη τζαι τζίνους που εν σήμερα μετανάστες/ριες, τζι ακόμα τζαι που εργάζονται σε καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας σε ουρανοξύστες τζαι πανεπιστήμια, παραμένουν μετανάστες.

Να σταθούμε στη σωστή πλευρά της ιστορίας! Να μην περάσουν!

Δε θα περάσουν!

Τη Δευτέρα, στις 19:00, όλες και όλοι έξω από το Διοικητήριο στην Λεμεσό

Καμία ανοχή στην ακροδεξιά

************************

2. Πογκρόμ κατά μεταναστών στην Κύπρo: Η νήσος των α(γρ)ίων

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΗΛΙΑΔΗ

ethnos.gr

Επεισόδια στη Λεμεσό (sigmalive)

Η Κύπρος χρωστά την ευμάρειά της σε ένα μεγάλο βαθμό και στη μαύρη (αδήλωτη) εργασία – είναι χιλιάδες οι νόμιμοι/παράτυποι/παράνομοι/αιτητές ασύλου στην Κύπρο – πώς τρέφονται, πού ζούνε, πού δουλεύουν; Μένουν σε άθλια σπίτια-μάντρες, εφτά νομά σ’ ένα δωμά που τους νοικιάζουν Ελληνοκύπριοι, δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, γι αυτό και παραμένει ανταγωνιστική η κυπριακή οικονομία (ανταγωνιστικό τουριστικό προϊόν κλπ).

Δεν θα δει κανείς πολλούς Κύπριους στα χωράφια να μαζεύουν φρούτα και λαχανικά (εκτός κι αν είναι οι ιδιοκτήτες της γης), να καθαρίζουν σπίτια, γραφεία, καταστήματα, πολυκατοικίες, να φροντίζουν ηλικιωμένους, να πλένουν πιάτα και να καθαρίζουν πατάτες στις κουζίνες των πάμπολλων εστιατορίων, καφέ, φούρνων, ξενοδοχείων της τουριστικής Κύπρου, να παραδίδουν καφέ και τυρόπιττα και ότι άλλο επιθυμεί ο πελάτης, μέσα στη βροχή και τον λάλλαρο (λιοπύρι) της Κύπρου. Για όλες αυτές τις δουλειές -και για άλλες όπως κουτσοδούλια, στις οικοδομές και άλλες δύσκολες χειρωνακτικές εργασίες, καθώς και για ευκολότερες όπως να βγάζουν το σκύλο βόλτα- υπάρχουν εδώ και χρόνια οι «μαυρούες» και οι «μαύροι», οι «yes Madam» και οι «yes Sir», δηλαδή τα φθηνά έως πάμφθηνα εργατικά χέρια -νόμιμα και παράτυπα/παράνομα- οι άνθρωποι από Σρι Λάνκα, Βιετνάμ, Ινδία, Πακιστάν, παλαιότερα από Φιλιππίνες, ενώ τα τελευταία χρόνια και Αφρικανοί από Κονγκό, Καμερούν, Νιγηρία, αλλά και από Βουλγαρία, Ρουμανία, Γεωργία, Ρωσία (οι φτωχοί – γιατί υπάρχουν και οι πλούσιοι «μάστροι» πολλών Κυπρίων, ακόμη και πολιτικών).

Οι ξένοι, που άμα είναι ποδοσφαιριστές τους δοξάζουν όλοι αυτοί οι χούλιγκαν, ακροδεξιά στοιχεία, κουκουλοφόροι, αλλά άμα είναι πρόσφυγες από τη Συρία και μετανάστες του μικρομεροκάματου, τους σπάζουν στο ξύλο και τους διαλύουν το βιός τους. Και άμα είναι επενδυτές, ειδικά προ των κυρώσεων των ΗΠΑ και της Βρετανίας, τους κάνουν ακόμη και τεμενάδες, και ο κοσμάκης και οι της ελίτ, οι ελιτάριοι της επιχειρηματικής, πολιτικής, εκκλησιαστικής ζωής της νήσου των αγίων.

Το περασμένο Κυριακοδεύτερο το πογκρόμ αλά κυπριακά ξεκίνησε από τη Χλώρακα, ένα μικρό χωριό της Πάφου που είναι διάσημο στο νησί για τα μεγάλα αγγούρια του (δεν κάνω πλάκα, ισχύει). Μπήκαν σε καταστήματα και σπίτια Σύρων προσφύγων -υπάρχουν μαρτυρίες ότι τα είχαν σημαδεύσει νωρίτερα με μπλε μπογιά για να ξεχωρίζουν- και τους τα έκαναν καλοκαιρινά (σε αυτή την κοινότητα, οι αλλοδαποί είναι κυρίως Σύροι). Κατατρομοκράτησαν φιλήσυχες οικογένειες, άντρες και γυναίκες και παιδιά.

Την Παρασκευή το βράδυ, ο ακροδεξιοχουλιγκανοκουκουλοφόρος θίασος μεταφέρθηκε στη Λεμεσό που πετά (φράση που χρησιμοποίησε ο Νίκος Αναστασιάδης όταν ήταν Πρόεδρος της Δημοκρατίας και πιεζόταν για την αποτυχία του στο Κυπριακό), στο Μόλο (επίχωση), το στολίδι της πόλης, το παραλιακό μέτωπο. Χειρότερα εκεί τα πράγματα. Έδειραν κόσμο, έσπασαν καταστήματα, έβαλαν φωτιές σε κάποια καταστήματα και κάδους απορριμμάτων, έκαναν ζημιές σε αυτοκίνητα. Την ερχόμενη Τετάρτη ανακοίνωσαν ότι θα πάνε στο προεδρικό, στην πρωτεύουσα, στη Λευκωσία. Όλα αυτά ανακοινώνονται, προαναγγέλλονται, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Τι έκανε η Αστυνομία; Εκ των προτέρων τίποτε το ιδιαίτερο. Είχε σχέδιο λέει – εκ του αποτελέσματος, παταγώδης η αποτυχία. Γιατί η Αστυνομία παρακολουθεί περίπου αμήχανη τα πογκρόμ στην Κύπρο; Κάποιοι, λένε, ότι επειδή τα διαχρονικά ρουσφέτια και η αναξιοκρατία μάζεψαν αρκετή ανικανότητα στην ηγεσία του Σώματος, άλλοι υποστηρίζουν ότι πολλά μέλη της Αστυνομίας κρύβουν μέσα τους ένα μικρό ξενοφοβικό άρα δεν υπάρχει ζήλος για επιτέλεση του συγκεκριμένου καθήκοντος, οι κακοπληρωμένοι απλοί αστυνομικοί γιατί να τα βάλουν με τα άγρια θηρία - πολλά από αυτά γνωστοί τους (μικρό νησί και μοιρασμένο, όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους) και άλλα από αυτά μαστουρωμένα και εξοπλισμένα με λοστούς, μαχαίρια κλπ (φοβούνται και οι Αστυνομικοί, έχουν οικογένειες). Παραιτήθηκε κανείς υπουργός, αρχηγός; Μέχρι στιγμής δεν έγινε τίποτε τέτοιο γνωστό, ούτε καν εάν τυπικά έστω υπέβαλαν την παραίτησή τους στον Πρόεδρο κι αυτός δεν την έκανε αποδεκτή.

Κύπρος

Η Κύπρος που έχει άλλη μία Κύπρο μετανάστες στο εξωτερικό (Βρετανία, Αυστραλία, Καναδά, έφαγαν πολλοί Κύπριοι ψωμί στις Αραπιές) και χιλιάδες εκτοπισμένους εδώ και μισό αιώνα λόγω Κυπριακού, πώς κατάντησε έτσι; Ακροδεξιά στοιχεία (και χούλιγκαν) ήταν τα δεκανίκια της Δεξιάς του Αναστασιάδη που τους ανέβασαν δυο φορές στην εξουσία/Προεδρία του κράτους, και τους έδιναν πολύτιμες ψήφους στη Βουλή για να περνούν τις πολιτικές τους (στην Κύπρο κανένα κόμμα δεν έχει πλειοψηφία) – οι χούλιγκαν είναι τα αππωμένα (κακομαθημένα) των μεγάλων κομμάτων, οι χρήσιμοι ηλίθιοι κομματαρχών και πολιτευτών και ποδοσφαιρικών βαρώνων και παραγόντων. Σημειώνεται ότι είναι και με τις ψήφους της ακροδεξιάς που εκλέχθηκε η νυν πρόεδρος της Βουλής, η οποία έγινε πριν λίγους μήνες και πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ), του κόμματος του Αναστασιάδη που κυβερνούσε δέκα χρόνια.

Ο τελευταίος υπουργός Εσωτερικών του Αναστασιάδη αντιμετώπισε το Μεταναστευτικό/Προσφυγικό με ακροδεξιά ρητορική, λαϊκισμό, προχειρότητα, τσαπατσουλιά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τής πολιτικής σκέψης του ανδρός, το ότι λίγο πριν τις τελευταίες προεδρικές εκλογές, φύτεψε ένα κομμάτι συρματόπλεγμα, παράλληλα με το συρματόπλεγμα του Αττίλα, για να κόψει δήθεν τις μεταναστευτικές ροές από τα κατεχόμενα, εγκλωβίζοντας ανάμεσα στα δυο συρματοπλέγματα Ελληνοκύπριους οικογενειάρχες (σπίτια, μόνιμες κατοικίες) και Ελληνοκύπριους αγρότες (καλλιεργήσιμη γη). Οι μεταναστευτικές ροές από τα κατεχόμενα μετακόμισαν λίγο πιο κάτω, εκεί που τέλειωνε το συρματόπλεγμα του υπουργού και ξανάρχιζαν τα χιλιόμετρα τής αφύλακτης γραμμής καταπαύσεως τού πυρός. Έκανε και είπε και διάφορα άλλα, που ήταν νερό στο μύλο του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.

Υ.Γ. Στη φωτογραφία ο νεαρός Σαμίρ από το Κουβέιτ, ο οποίος ήρθε διακοπές μια εβδομάδα στην Κύπρο μαζί με τρεις φίλους τους. Τις έφαγε κι αυτός γιατί ήταν μελαχρινός (τόσο όσο και πολλοί Ελληνοκύπριοι) και βρέθηκε τη λάθος στιγμή στο λάθος σημείο. Ήταν σε εστιατόριο στο Μόλο της Λεμεσού, την ώρα του προγκρόμ.