Τρίτη, Σεπτεμβρίου 14, 2021

«Χώρα, σε βλέπω» : για τη διάσωση και μελέτη του ελληνικού κινηματογράφου του 20ού αιώνα

diafylassontas-tin-klironomia-toy-ellinikoy-sinema-561495130Διαφυλάσσοντας την κληρονομιά του ελληνικού σινεμά

Στόχοι της δράσης «Χώρα, σε βλέπω» είναι η διάσωση και η μελέτη του ελληνικού κινηματογράφου του 20ού αιώνα

Νικόλας Ζώης

Παρουσιάστηκε τον Ιούνιο στην απονομή των Βραβείων Ιρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, από τον πρόεδρό της Γιώργο Τσεμπερόπουλο. Στόχοι της είναι η διάσωση, η ψηφιοποίηση, η προβολή και η μελέτη της κληρονομιάς του ελληνικού κινηματογράφου του 20ού αιώνα. Φιλόδοξο εγχείρημα δηλαδή, του οποίου όμως η ώρα έφτασε: η δράση «Χώρα, σε βλέπω» της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, που υλοποιείται υπό την αιγίδα της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» με μεγάλο χορηγό το Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας, με χορηγούς το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, καθώς και με την υποστήριξη της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, πραγματοποιεί από σήμερα μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου, στον Κήπο της Πειραιώς 260, τις πρώτες δωρεάν προβολές της.

diafylassontas-tin-klironomia-toy-ellinikoy-sinema0
Ο «Θίασος» του Θόδωρου Αγγελόπουλου (κεντρική φωτ. επάνω), αλλά και ταινίες όπως (με τη φορά του ρολογιού) η «Δοκιμή» του Ζυλ Ντασσέν, «Από την άκρη της πόλης» του Κωνσταντίνου Γιάνναρη, «Ευδοκία» του Αλέξη Δαμιανού και «Οι Βοσκοί» του Νίκου Παπατάκη παρουσιάζονται από τη δράση «Χώρα, σε βλέπω».

«Η δράση ξεκίνησε με τη διαπίστωση ότι δεν υπάρχει άμεση και μεγάλη πρόνοια για τη διαχείριση της κινηματογραφικής μας κληρονομιάς», λέει η Αφροδίτη Νικολαΐδου, επίκουρη καθηγήτρια του τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, η οποία έχει τη συνεπιμέλεια του προγράμματος μαζί με τον αναπληρωτή καθηγητή νεοελληνικών σπουδών της Οξφόρδης, Δημήτρη Παπανικολάου. «Μπήκαμε λοιπόν στη διαδικασία», συνεχίζει η Αφροδίτη Νικολαΐδου, «να ψηφιοποιήσουμε και να αποκαταστήσουμε αυτές τις ταινίες –κάτι που συμβαίνει σε άλλες χώρες– γιατί κάποιες δεν υπήρχαν σε καλές κόπιες. Μας ενδιαφέρει επίσης η εκπαιδευτική και παιδαγωγική λειτουργία μιας τέτοιας διαχείρισης των ταινιών, ενώ ένας τρίτος στόχος είναι να ξαναγραφτεί μια ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου· όχι για να την παγιώσουμε, αλλά για να θέσουμε ερωτήματα, να αναδιαμορφώσουμε κάποιες διαστάσεις της. Το εγχείρημα έχει μια διάσταση γενεαλογική. Επιχειρούμε να ξαναδούμε τον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο μέσα από το πρίσμα του παλιού, αλλά και να βρούμε στον παλιό, τους δρόμους του μέλλοντος που πιθανώς υπήρχαν εκεί».

Η δράση περιλαμβάνει 42 ταινίες (30 εκ των οποίων σε σε νέες ψηφιακές κόπιες ή και υποτιτλισμένες στα αγγλικά και στα ελληνικά για κωφούς και βαρήκοους), που τους επόμενους μήνες θα ταξιδέψουν και σε 21 πόλεις του κόσμου. Το πρώτο μέρος τους κάνει πρεμιέρα σήμερα στις 8.30 μ.μ. με την «Ευδοκία» του Αλέξη Δαμιανού (1971) και συνεχίζεται με ταινίες εμβληματικές, βραβευμένες, αλλά και queer, εθνογραφικές, ποιητικές ή αλλόκοτες, όπως «Μακεδονικός γάμος» του Τάκη Κανελλόπουλου (1960), «Μπέττυ» του Δημήτρη Σταύρακα (1979), «Η Λίζα και η άλλη» του Τάκη Σπετσιώτη (1976), «Από την άκρη της πόλης» του Κωνσταντίνου Γιάνναρη (1998), «Δοκιμή» του Ζυλ Ντασσέν (1974), «Οι βοσκοί» του Νίκου Παπατάκη (1967), «Το τελευταίο ψέμα» του Μιχάλη Κακογιάννη (1958), «Μανία» του Γιώργου Πανουσόπουλου (1985)* και «Θίασος» του Θόδωρου Αγγελόπουλου (1975). Την Τετάρτη θα πραγματοποιηθεί και μια δημόσια συζήτηση για τη διάσωση της κινηματογραφικής κληρονομιάς. 

«Με τη δράση “Χώρα, σε βλέπω”, η Ακαδημία θέλει να ξεκινήσει μια συζήτηση για το πώς η πολιτεία και όλοι μας διαφυλάσσουμε την κινηματογραφική κληρονομιά», λέει ο σκηνοθέτης Σύλλας Τζουμέρκας, γενικός γραμματέας της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, ο οποίος έχει την επιμέλεια του εγχειρήματος μαζί με τη σκηνοθέτρια και αντιπρόεδρο της Ακαδημίας, Ελίνα Ψύκου. «Είναι μια συζήτηση δύσκολη», καταλήγει ο σκηνοθέτης, «και απαραίτητη. Τα έργα του σινεμά πρέπει να προστατευθούν και να διασωθούν όπως όλα τα μεγάλα έργα. Η συζήτηση πρέπει να ξεκινήσει πριν να είναι πολύ αργά, γιατί θα χαθούν ταινίες».

****************

 ΔΕΙΤΕ ΤΗ

 ΜΑΝΙΑ 1985

Σκηνοθεσία
Γιώργος Πανουσόπουλος

oxy-moron: Είμαστε Όλοι Σινεφίλ! – Μέρος 2, Μανία (1985, Γιώργος  Πανουσόπουλος)

Η ταινία αφηγείται μια ιστορία που διαρκεί μια μόνο ημέρα. Είναι μια από αυτές τις παράξενες ημέρες στις αρχές του καλοκαιριού που μπορεί να συμβεί οτιδήποτε. Όταν η ξαφνική ζέστη χτυπάει τον άνθρωπο με ανεξήγητο σθένος. Η ηρωίδα μας, η Ζωή, είναι γύρω στα τριάντα, παντρεμένη με δύο παιδιά, το δεύτερο, μωρό ακόμα δύο μηνών. Εργάζεται σε μια πολυεθνική εταιρία υπολογιστών σαν αναλύτρια προγραμμάτων. Εκείνη τη συγκεκριμένη ημέρα μαθαίνει ότι επιλέχθηκε για ένα ειδικό μετεκπαιδευτικό πρόγραμμα στις ΗΠΑ. Δεν γνωρίζει απολύτως τίποτα γι’ αυτά που πρόκειται να της συμβούν το ίδιο απόγευμα στον Εθνικό Κήπο της Αθήνας.

 Η Ζωή δεν υποψιάζεται ότι μέσα της οι μνήμες και τα αρχέγονα ένστικτα επηρεάζουν το υποσυνείδητο και τη δουλειά της. Μέσα από μια σειρά γεγονότων στο πάρκο αιχμαλωτίζεται από αυτές τις εσωτερικές δυνάμεις, χάνοντας προοδευτικά κάθε αίσθηση της ταυτότητάς της. Οι πράξεις της ξεσηκώνουν τα παιδιά που παίζουν στο πάρκο και τα ζώα στο ζωολογικό κήπο. Προκαλεί τέτοιο πανικό που ούτε η αστυνομία δεν μπορεί να ελέγξει και τελικά την καταδιώκουν σαν άγριο θηρίο. Η Ζωή μένει μόνη στο πάρκο, με την κόρη της, ενώ ο άντρας της κάνει μια απελπισμένη προσπάθεια να τις σώσει. 

 

Η ηρωίδα της ταινίας, η Ζωή, μένει σε μια σύγχρονη μεγαλούπολη, όπως η Αθήνα της δεκαετίας του ’80. Αποτελεί κομμάτι μιας αναπτυσσόμενης τεχνοκρατικής κοινωνίας ενώ ταυτόχρονα νοιώθει κλεισμένη στο ατομικό της καβούκι χωρίς διέξοδο. 

Κανείς από αυτούς που την ξέρουν – ούτε η ίδια βεβαίως – θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί τη μεταμόρφωσή της εκείνο το καλοκαιρινό απόγευμα στον Εθνικό Κήπο. Το δράμα εκτυλίσσεται στη μικρή ζούγκλα που θα μείνει για πάντα περικυκλωμένη από τη μεγάλη τσιμεντένια ζούγκλα της πόλης. 

Η Ζωή θα χάσει εκεί μέσα τον εαυτό της. Χωρίς ταυτότητα, χωρίς απολύτως κανένα σκοπό, είναι πια ένα γνήσιο στοιχείο της φύσης και θα σκορπίσει τον όλεθρο στην ήρεμη ζωή του πάρκου, με καταστρεπτικές συνέπειες.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Γιώργος Πανουσόπουλος
Σενάριο: Γιώργος Πανουσόπουλος
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιώργος Πανουσόπουλος
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Μοντάζ: Γιώργος Πανουσόπουλος
Σκηνικά: Νίκος Περράκης
Ήχος: Μαρίνος Αθανασόπουλος
Εκτέλεση παραγωγής: Γιώργος Τσεμπερόπουλος
Ηθοποιοί: Αλεξάνδρα Βανζή, Άρης Ρέτσος, Αντώνης Θεοδωρακόπουλος, Σταύρος Ξενίδης
Παραγωγή: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Γιώργος Πανουσόπουλος, Σπέντζος Φiλμ, Synergasia Ltd

Format: 35mm
Χρώμα: Έγχρωμη
Διάρκεια: 92 Λεπτά
1985

Πηγή: ermias.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ MAXFIELD PARRISH

Maxfield Parrish Born: July 25, 1870; Philadelphia, Pennsylvania, United States   Died: March 30, 1966; United States   Nationality: America...